Verslag zendingsdag (3)

“Waarom moeten we ons eerst bij de kerkenraad melden als we willen helpen in de evangelisatie? Mag ik onkerkelijke vrienden of mensen met wie ik in de trein zit ook het evangelisatiemateriaal van DZE geven?” Terechte vragen van twee vraagstellers op de zendingsdag.

In de hal van de kerk stond een tafel met daarop een voorbeeld van een minibibliotheek. Ook lagen er twee eigen uitgaven van het Deputaatschap Zending en Evangelisatie. Een dunne brochure over ”Het Evangelie in 5 kleuren” en een iets dikkere met een ”Bijbelleesplan voor vijf weken: Waar te beginnen met het lezen van jouw Bijbel?”

Beide uitgaven zijn gebaseerd op het zogeheten ”Woordeloos boek”. Aan de hand van de kleuren groen, zwart, rood, wit en goud wordt het Evangelie op een begrijpelijke manier uitgelegd. Bij groen gaat het over de schepping, bij zwart over de zondeval, rood wijst op het bloed en het werk van Christus, wit wijst op de vergeving van zonden en de gouden kleur verwijst naar de hemel. Deze uitgaven zijn via het Kerkelijk Bureau in Opheusden op te vragen. Het Bijbelleesplan kan -logischerwijshet beste samen met een Bijbel gegeven worden. En ja, dat kunt u ook aan uw onkerkelijke buren, collega’s of anderen in uw omgeving geven. Dit gebeurt vaak spontaan en noemen we persoonlijke evangelisatie.

Zodra evangelisatie een wat meer georganiseerde vorm krijgt, moet de plaatselijke kerkenraad betrokken zijn. Waarom? Stel dat iemand op het idee komt om een folder huis-aan-huis te verspreiden waarin de ontvanger wordt uitgenodigd een kerkdienst in uw gemeente bij te wonen. Dan is het toch logisch dat dit in nauw overleg gebeurt met de kerkenraad van die gemeente?

Het is noodzakelijk dat de kerkenraad achter de inhoud van het verspreide materiaal staat. Via DZE (Deputaatschap Zending en Evangelisatie) zijn er inmiddels veertien teksten voor folders beschikbaar, onder andere over de heilsfeiten en de seizoenen.

Elke uitgedeelde brochure of folder kan vragen oproepen bij degene die het ontvangt. Daarom is het noodzakelijk dat er een adres in staat, waar de ontvangers terecht kunnen met hun vragen. Bijvoorbeeld de contactgegevens van de plaatselijke evangelisatie- of zendingscommissie (PZC). Als die commissie er niet is, kan de kerkenraad iemand (uit hun midden) aanwijzen die goed in staat is om dingen uit te leggen of moeilijke vragen te beantwoorden. De contactgegevens van die persoon kunnen op de folder worden afgedrukt.

Ook is het goed om te regelen dat ‘vreemden’ bij de kerk een hartelijk welkom en goede begeleiding krijgen. Het zal niet de eerste keer zijn dat iemand die er wat anders uitziet, niet wordt toegelaten of gezien. Terwijl hij of zij een oprechte belangstelling heeft voor hetgeen er in onze gemeenten wordt verkondigd.

Zeker als een gast voor het eerst een kerkdienst meemaakt, is het de taak van elk gemeentelid om zo iemand goed op te vangen en een handje te helpen. Kerkenraad of evangelisatiecommissie kunnen zorgen dat er een schriftelijke uitleg van de liturgie beschikbaar is. Er zijn zelfs gemeenten in ons kerkverband die een compleet introductieboekje hebben samengesteld voor de ‘onwetende’ kerkbezoeker.

Bovengenoemde zaken laten zien dat het bij de wat meer georganiseerde vormen van evangelisatie onmisbaar is dat de kerkenraad betrokken is. Die zal voorzichtig te werk gaan, onder andere vanwege het gevaar van activisme. Dat werd op de zendingsdag ook benoemd tijdens het interview met ouderling Van Lagen als voorzitter van de evangelisatiecommissie in Barne eld: “Evangelisatie is het brengen en het uitleggen van Gods Woord. Als het ‘succes’ van de inspanningen van mensen wordt verwacht, zal het geen vrucht dragen. Alleen als de Geest er in mee komt, kan het vrucht geven. Niet wat ik werk, maar wat de Heere werkt.”

Het is te hopen dat er in elke gemeente leden zijn met een brandend hart en grote bewogenheid met de onbekeerde naasten. Dat zijn geen mensen die het zelf doen, maar die het evangelisatiewerk biddend en in afhankelijkheid ondernemen. Het kan zijn dat ze wel eens wat activistisch overkomen, maar zo is het niet bedoeld.

Wanneer er in een gemeente geen bewogenheid is met het heil van zielen in het eigen dorp of in de eigen stad, dan zegt dat iets over de geestelijke toestand van die gemeente. Als het recht ligt, zal de bewogenheid met zielen in de nabije omgeving gevoeld worden. Dan kan er van een eenvoudig middel als een minibibliotheek of een hartelijke uitnodiging veel uitgaan: ‘Zie, wij staan gereed om naar Gods huis te gaan. Kom, ga met ons en doe als wij’ (Psalm 122:1, ber.).

Deputaatschap Zending en Evangelisatie (DZE)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen