Buiten de poort

Geliefde lezers,

Zeven zondagen hebben we stil mogen staan bij Jezus’ plaatsbekledend lijden. Heeft de Heere hiervoor in uw hart al plaatsgemaakt, hetzij voor het eerst of opnieuw? Is Christus noodzakelijk en onmisbaar voor uw ziel geworden, zodat u met de dichter instemt: ‘Geef mij Jezus, of ik sterf. Zonder Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf’? Jezus wordt noodzakelijk en onmisbaar voor een zondaar die inleeft dat hij geen kwadrantpenning heeft waarmee hij zijn hemelhoge schuld kan betalen. Verstandelijk kunnen we dit ook nog wel weten en toestemmen, maar met deze uitwendige kennis wordt het nooit echt nood in ons leven. Weet u wanneer het wel echt nood wordt? Als Gods Geest u door middel van Gods heilige wet leert dat u een vervloekte zondaar bent, die de eeuwige dood verdiend heeft, omdat u niet gebleven bent in al hetgeen geschreven is in het boek der wet, om dat te doen. Dan ziet u uzelf als een onheilige, onreine en verdoemelijke zondaar buiten de poort van Gods Koninkrijk staan.

Velen achten dit tegenwoordig niet meer nodig en spreken over de kennis van een schuldovernemende Borg zonder ooit met Gods heilig recht in aanraking te zijn gekomen. We willen u voor dit bedrog ernstig en liefdevol waarschuwen. Sion zal door recht verlost worden, en haar weder kerenden door gerechtigheid (Jes. 1:27). Hoe duidelijk is dit in Jezus’ lijden en sterven openbaar gekomen. God de Vader, als de Handhaver van de Goddelijke deugden, heeft het zwaard van Zijn gerechtigheid op de Herder der schapen laten neerdalen, omdat Hij aan Gods recht volkomen moest voldoen. Er was en is maar één weg om met God verzoend te worden, en dat is de weg van voldoening aan Gods gerechtigheid. Die weg tekent de apostel zo duidelijk in de woorden van onze overdenking.

Grote Verzoendag

Hij trekt een lijn van het werk van de hogepriester op de Grote Verzoendag, naar de weg en het werk van Jezus, de grote Hogepriester, op de dag van plaatsbekledend lijden en sterven voor Zijn volk. Wat was de weg van Christus op die dag? Hij werd als een veroordeelde godslasteraar en misdadiger uit Jeruzalem geleid naar de Hoofdschedelplaats. Dit was onder andere de plaats voor melaatsen die vanwege hun onreinheid niet in de nabijheid van mensen mochten komen. Zo werd Jezus ook als een onreine uit de stad verbannen, om een volk dat inleeft dat ze vanwege hun onreinheid van God en Zijn gemeenschap gescheiden zijn, in en door Zijn bloed te wassen en te reinigen, en in Gods dierbare gemeenschap te herstellen.

Op de Grote Verzoendag moest het offerdier buiten de poort verbrand worden. De reden hiervan was de onreinheid van het dier. Het was onrein geworden doordat de hogepriester zijn hand op het hoofd van het dier gelegd had. Daarmee was de schuld van het volk alsook zijn eigen schuld symbolisch op het offerdier overgegaan. Zo werd Christus als schuldovernemende en schuldbetalende Borg uit het godsdienstige Jeruzalem weggeleid naar Golgotha, de plaats waar misdadigers terechtgesteld werden. Als het heilige, reine en nochtans schulddragende Lam van God werd Hij aan het kruis genageld om verteerd te worden door de vlammen van Gods heilige en rechtvaardige toorn. Zo heeft Hij Zijn volk in een weg van recht en gerechtigheid door Zijn eigen bloed geheiligd. Zo heeft Hij hun schuld verzoend.

Blijde boodschap

Is dit geen blijde boodschap voor uw schuldige ziel, o verdrukte, door onweder voortgedreven en ongetrooste ziel? O, de God aller genade schenke u een oog des geloofs om op Christus te zien als het geslachte Lam Gods! Hoor wat Hij schuldige zondaren hier toeroept: ‘Ik voor u, daar gij anders de eeuwige dood had moeten sterven.’ Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven (Matth. 11:28). O, onbevattelijke en onuitsprekelijke liefde! Zult u dan geen gehoor geven aan de oproep van de apostel: Zo laat ons dan tot Hem uitgaan buiten de legerplaats? Ga met al uw zonden en schuld tot Hem uit, Die Zich gewillig als een lam ter slachting heeft laten leiden. Vlucht tot Hem, Die Zijn eigen bloed heeft gestort om daardoor uw ziel te reinigen van al haar onreinheid.

Uitgaan

Onze kanttekenaren hebben bij de woorden Zo laat ons dan tot Hem uitgaan aangetekend dat Paulus de Hebreeën vermaant om, ondanks alle versmading en vervolging van de Joden alsook van de wereld, tot Christus alleen en Zijn offerande hun toevlucht te nemen. Christus’ bloed en gerechtigheid zijn de enige vaste gronden van de zaligheid waaraan zij vast moesten blijven houden. Volk des Heeren, als u aan deze leer vast blijft houden, zal u dat wel veel haat en smaad opleveren. Maar zie dan toch op Hem, Die ontelbare smaadheden geleden heeft en de smaadheid die u om Zijn Naam en zaak moet dragen Zijn smaadheid noemt. Eén woord van Zijn gezegende lippen, één glimlach van Zijn dierbaar aangezicht, één omhelzing van Zijn liefdesarmen, vergoedt al uw druk meer dan overvloedig.

O, onbekeerde medereizigers naar de eeuwigheid, als u deze gezegende Borg en Middelaar blijft verwerpen en Zijn bloed onrein blijft achten, dan zult u straks voor eeuwig buiten de poort van het Koninkrijk der hemelen gesloten worden! Bedenk daarom heden nog wat tot uw eeuwige vrede dient. Verlaat onmiddellijk de legerplaats van deze ijdele wereld; breek onvoorwaardelijk met uw zondig leven en smeek de Heere om Zijn genade. Zoekt den Heere en leeft (Amos 5:6).

Houd moed

Volk des Heeren, houd moed! Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en in der eeuwigheid. De Heere lere u Zijn voetstappen te drukken, ziende op Hem, de overste Leidsman en Voleinder des geloofs! Gaat uit Hem tegemoet als een dwaze en onkundige in uzelf om door Hem onderwezen te worden. Gaat uit Hem tegemoet als een gans schuldige in uzelf om in Zijn bloed verzoening te vinden. Gaat uit Hem tegemoet als één die zó zwak is dat hij niet één ogenblik staande kan blijven, tenzij uw trouwe Koning u beschermt en beschut. O, die onvergetelijke ontmoetingen met die dierbare Koning vervulle uw ziel met een heilig verlangen naar de dag dat u het lichaam der zonde en des doods mag afleggen. Wat zal het zijn als u zult mogen opgaan tot Gods altaren, tot God, uw God, de Bron van vreugd! Wat zal het grootste wonder zijn voor een arme, moegestreden pelgrim op reis naar Sion? Als hij niet buitengesloten maar binnengesloten zal worden. Dan is hij eindelijk in de begeerde haven der rust. Dan is hij eindelijk thuis, eeuwig thuis, en zal in vervulling gaan wat de dichter van Psalm 43 zingt:

Die, na kortstondig ongeneugt,

Mij eindeloos verheugt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen