De Arrestatie

De vlucht schijnt gelukt te zijn Jona is in de kajuit gekropen en het schip zet koers naar Tarsis God met Zijn roeping verdwijnt steeds verder uit het gezichtsveld Maar tegen God gelukken onze plannen nooit HIJ gaat Zijn vluchteling achterna en pakt hem bij de kraag, zoals een politieagent zijn arrestant Het schip komt in een razende storm terecht, zo erg dat het een schipbreuk dreigt te worden en dat alle opvarenden de moed ontzinkt Behalve trouwens Jona, want die slaapt rustig door als was er geen wolkje aan de lucht Had God het niet verhoed, dan was hij slapend weggezonken en gestikt in de golven Het lijkt wel alsof Jona de verharding nabij is Alsof bij hem alles slaapt zijn geweten, zijn verantwoordelijkheidsbesef tegenover de anderen en zijn schuldbesef De zeelieden verkeren in hevige spanning, maar Jona heeft er geen last van Hij laat ze maar tobben gelukkig, nu kom ik weer tot rust Het enige behoud van de kinderen Gods is, dat zij door de Here zelf niet met rust gelaten worden Alleen daardoor worden zij met hun harde hart toch met aan de verharding prijsgegeven Men heeft wel gezegd het boek Jona gaat over de ver houding tussen de kerk en de wereld Nu, dan gaat het m elk geval met over de voortreffelijkheid van de kerk boven de wereld Dan moeten wij zelfs zeggen, dat de wereld hier in een heel wat gunstiger daglicht komt te staan dan de kerk Daarom is het boek Jona ook zo onthullend voor ieder die meent, dat hij zelf nog iets zou betekenen voor God

De zeelieden doen tenminste alles wat zij kunnen om behouden te worden Zij zetten alle zeilen bij om het leven te redden en de ondergang te ontgaan Ove rigens was het wel een bont mengelmoes op dat schip Het was wel een Foenicisch schip, maar de bemanning was blijkbaar van diverse nationaliteit en vertoonde daarom ook godsdienstig een grote verscheidenheid Het heidendom is nooit een eenheid, buiten de ene weg van het Woord Gods zijn er vele wegen, onuitputtelijk veel mogelijkheden De een zoekt het in dit en de ander in dat, maar het punt van overeenkomst is dat het allemaal doodlopende wegen zijn Er is maar een waarachtige weg, dat is de weg van de geloofsge hoorzaamheid aan de Here Jezus Christus Daarom is het buiten Christus ook zo arm, al is er dan een rijke verscheidenheid

Intussen is deze heidense samenleving op het schip voor ons daarin beschamend, dat deze mensen tenminste beseffen dat het behoud een zo brandende zaak IS dat men dat maar met zo kan afwachten, maar dat er om gestreden moet worden Werkt uwzelfs zaligheid met vreze en beven Ze zeggen niet och mocht de storm nog eens tot bedaren komen en mocht het licht nog eens doorbreken' Met "och mocht" zijn velen uiteindelijk in de golven weggezonken Bedenkt toch op deze uw dag wat tot uw vrede dient De matrozen roepen ieder tot zijn god Alle beschikbare krachten worden gemobiliseerd Dat het allemaal ver schillende goden waren gaf met, misschien was er een bij, die de helpende hand kon bieden En wie het dan deed deed er met toe, als er maar hulp kwam In tijd van nood roepen wij vaak ook zo, wellicht tot onze God, maar het doet er niet toe wie Hij is en wat Hij overigens van ons wil, als Hij ons maar uit de nood helpt En zodra Hij dat gedaan heeft zijn wij tevreden gesteld en kunnen wij onze gang weer gaan. Het verschil tussen kerk en wereld is, ook in de nood, met zo verschrikkelijk groot Wij gebruiken vaak de Here als niet meer dan als een nooduitgang voor het geval er brand uitbreekt Als dat met het geval is staat er een bordje op die deur geen uitgang, en wij lopen eraan voorbij Dan spreken wij wel over God met een hoofdletter, maar wij vergeten dat Hij anders is, ook iets anders wil, dan de goden die de wereld dient

Het is geen wonder dat de zeelieden begonnen te roepen, want zij vreesden zeer En welke vrees is nijpender dan de vrees voor de dood Wat zal een mens geven tot lossing van zijn leven'' Alle schatten van de wereld kunnen het met halen bij het eenvoudige feit, dat WIJ leven mogen Wat hebben wij er niet voor over, als wij maar genezen mogen van een ziekte'

De zeelieden wierpen de vaten die in het schip waren in de zee In Joppe hadden zij de lading met moeite in het schip gebracht en zij stelden zich voor, dat die een zoete winst zou opleveren. Nu verdwijnen zij in de golven Dat zal ook onze ervaring zijn, dat wij in de nood van ons leven anders komen te staan tegeno ver ons bezit Van nature zijn wij eraan verknocht, maar als wij aan onszelf ontdekt worden raken wij er losser van Dan gaan wij zelfs ontdekken, dat het een te zware ballast is Dan gaan wij ook het woord van Christus verstaan zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid en al deze dingen zullen u toegeworpen worden Het wordt dan het geheiligd bezit en het gaat behoren tot alle dingen, die ons met Hem geschonken worden

Wat de zeelieden doen is een poging om zelfde zaak te redden Och, dat is een ijdele poging Want als God werkelijk in ons leven komt is er mets meer te redden 17

Dan IS er de verlorenheid en daarin gaat alles overboord Toeh IS het zo begrijpelijk, want als de nood aan de man komt doen wij het immers allemaal zo Dan probeien wij onszelf te handhaven, wat het dan ook kosten mag Want wie wil er nu zichzelf verlie zen'' Wij willen wel iets verliezen, maar om in ruil daarvoor onszelf des te beter te kunnen handhaven Totdat WIJ leren vei staan, dat het allemaal niets helpt en de zaak steeds hopelozer wordt

Jona was intussen met een diepe slaap bevangen Het leek wel alsof hij in een staat van verdoving ver keerde en er buiten hem niets meer bestond Daaruit moet hij wakker gemaakt worden om zijns levens wil Ontwaakt, gi| die slaapt, en staat op uit de doden' Soms zijn er vreemde wegen nodig om een kind Gods wakker te maken Hel kan zijn met de oproep, zoals bij de tien maagden gaat uit, de bruidegom tegemoet' Maar soms ook moet de wereld hulpdiensten verrich ten om Gods kind op /ijn plaats te kriigen Het is wel het meest beschamend als de wereld de kerk op haai roeping moet wijzen, omdat zij zelt die loeping niet meer verstaat

Men is tot de ontdekking gekomen, dat er een op het generaal appel ontbreekt, Jona Ongetwijfeld heb ben de matrozen zich daaraan geërgerd en het ook een onbegrijpelijk iets gevonden Hoe kan iemand nu slapen, als alles kraakt en uit zi|n voegen wordt gelicht"' Hoe kan iemand nu, terwijl kolk en afgrond loeit, zich gedragen als was hij in een rusthuis opgenomen'' Ja, hoe'' Dat kunt u het best aan uzelf vragen Hoe kan ik zo rustig, zo onbewogen leven, terwijl mijn hele bestaan wankelt op de grens van leven en dood'' Hoe kan ik een oog dichtdoen, terwijl ik, als God het met verhoedt, bezig ben verloren te gaan'' Hoe kan daf Hoe is dat in de wereld mogelijk'' Het is geen wonder, dat de wereld zelt zich dat verbaasd afvraagt Of IS het bij u zo dat u rustig slapen mag, omdat u zeggen kunt ik lag en sliep gerust, van 's Heren tiouw bewusf Dat wordt door de wereld helemaal niet begrepen en zelf begrijpen wij het ook met Het is alleen Gods genade, die u die wonderlijke rust geven kan

Zo was het bij Jona helaas niet En ik ben bang, dat het bij u ook zo niet is, maar veel meer de zorgeloos heid, wel rust, maar een valse' De scheepskapitein gaat naar Jona en zegt wat is u, gij hardslapende'' Hij heeft er ongetwijfeld hard bij geschreeuwd om boven de storm uit te komen In elk geval zo hard dat zelfs Jona er wakker van werd Sta op, roep tot uw God, misschien zal die God aan ons gedenken, dat wij met vergaan Alle krachten moeten immers ingeschakeld worden en wij kunnen ons de weelde niet veroorloven om God op non actief te zetten Misschien, wie zal het zeggen'' Verder komt de wereld ook niet misschien, je kunt het licht proberen, baat het niet, het schaadt ook met Velen bidden tot God vanuit een "misschien" je kunt nooit weten hoe Hij erop reageert Christus heeft de Zijnen met met een misschien afge scheept Hij zegt al wat gij de Vader bidden zult in Mijn Naam zal Hij u geven En wie tot Hem komt moet geloven, dat Hij is en een beloner is dergenen die Hem zoeken Hij doet Zijn hulp nooit vruchteloos vergen

Nog met de slaap in de ogen komt Jona op het dek Intussen was hij al gauw uit de droom geholpen, want meteen staat hij midden m de stoim De storm waar hij samen met de anderen in zit, maai ook de storm die tegen hemzelf losbreekt Of Jona werkelijk tot ziin God gebeden heeft staat er niet De veronderstel ling IS met uit de lucht gegrepen, dat hij het met heeft gekund Vooi de Hei e wegvluchten en lot Hem bid den zijn tegengesteld Wij kunnen met ons hait voor de Here uitstorten en tegelijk pi oberen Hem te onllo pen Velen klagen erover, dat zij zo moeiliik tot hel ware gebed kunnen komen, maar tegelijk is ei geen bleken met de zonde, geen harteliik betreuren van de verkeerde wegen Och, dan hoeft het ons toch met te verbazen Hoe kunnen wij nu God aanioepen, als wij Hem tegeliik met als Koning van ons leven willen ei kennen'' Dan stuit het af en slaat het terug

In elk geval, de stoim komt nog steeds nici tol bedaren, woidt zelfs steeds heviger Er moeten maalie gelen getioffen woiden en wel op koile teimi|ii Er wordt knjgsiaad gehouden en besloten het lot te werpen, opdat de goden. God, welke god, aan zal wi|zen wie de schuldige is Het heidendom is in dit opzicht verstandiger dan het geseculaiiseerde chiistendom Wi| in het Westen beginnen tegenwoordig gemakke lilk in allerlei dingen natuurliike piocessen te zien zonder een geestelijke achteigiond Wij spreken over moderne ontwikkelingen als ging het over een gebeulen dat gehoorzaamt aan zijn eigen wetten En wij veigeten wat onze vaderen nog duideliik beseften, dal op de bodem aller vragen ligt der weield zondeschuld De ellende is er in de wereld om dei zonde wil Het is natuurlijk wel typisch heidens om te menen, dat men de schuldige zomaar aan zou kunnen wijzen Daai voor moet er al Ie zeer gesproken worden van de vervlochtenheid en de gemeenschappelijkheid van de schuld Maar van alleilei verkeerde voorstellingen maakt de Here gebruik om lona te arresieien Zo wordt besloten om het lot te wei pen, opdat duidelijk en objektiet, van Godswege, de boosdoener zal wor den aangewezen Het lot werpen mag nooit het eerste zijn Het eerste is het vragen naar de wil des Heien, maar als laatste weg mag zeker het lot geworpen worden, opdat men daardooi de beslissing in Gods hand leggeen Hij anlwooid geve Het beleid is van de Heic Dal was hel hiei zekei, wanl het lot viel naliiuilijk op lona HIJ zal hel ook wel niet anders hebben ver wacht Daar staat hij nu tussen de schepelingen als de boosdoenei, om wiens wil al dit geweld ontketend is Hel pleit bepaald niet voor lona, dal de mairo/cn daar alleen door hel lot achter konden komen Het was beter geweest, als hii /ich/ell als de schuldige had aaiigcwe/en en als hij had ge/egd o mannen, ik heb gemeend, dat ik de Here kon ontvluchten en dal ik nog een toekomst had zonder Hem ik heb gepoogd miizelt te handhaven, maar ik moet beliiden dal de Heie machtiger is dan ik Al ben ik ook weggekropcn in hel schip, Hi| weet mi| te vinden waar ik ook ga ot sta HIJ komt vragen lona, waar /iit gu'' ik heb het gedaan, ik heb al dit onheil over u gebracht Hel was beter geweest, als Jona op de knieën gevallen was en gezegd had Hei e, neem mii, maar wat hebben deze schapen gedaan^ Dat hoien wij van Jona niet Men moet een kind des Heren niet te hoog aanslaan, want dan valt hij alliid tegen Alleen de Heie valt niet te gen Die brengt Jona tot de schuldbelijdenis en tot hel verhezen van zichzelt Die zorgt ervooi, dat Jona als hel er op aan komt zich voor zijn God niet schaamt /oals de Here lezus ook tot Petrus zei Ik heb voor u gebeden, dal uw geloot met ophoudc Dal is de genade, midden in het geiicht dat zich nu over Jona gaat voltrekken Hel is Zijn gunst, dat Hij de Zijnen op hun dwaalwegen met loslaat, maar ze achterna gaat en arresteert

Na de uitslag van het lot wordt lona met vragen bestormd Spieek u uit, wal is uw werk, uw bezigheid, wat bent u van plan in Taisis te gaan doen' En waar komt u vandaan, uit welk land en uit welk volk'' Vanwaar komt gij en waarheen gaat gii'' Vragen om onder meen te krimpen Waar komt u vandaan'' Ten diepste uit het paiadiis, waar ik de Here heb losgelaten en mijn eigen wegen heb gezocht En waarheen bent u op weg'' Naar de verlorenheid, die ik mijzell waardig heb gemaakt Wij kunnen er wel heel wat andere dingen over zeg

Wij kunnen er wel heel wat andere dingen over zeggen, maar als het goed is komt het daar toch op neer lona slaat voor viagen, die hij met beantwoorden kan Een schaduw van de duizend vragen zonder antwoord, waar het gericht Gods vooi allen die Hem ver laten hebben toch eenmaal uit zal bestaan Het is al leen Gods trouw, dat Jona met zichzelt vrijpleit, maar zijn God belijdt Hij is immers in staat de stiitste knie te leren buigen

Ik, zegt Jona, ja, dat zei hij vioegci ook al Toen de Here hem een opdracht gat, maakte hij zich uit de voeten om zijn eigen "ik" te redden Ik, als wij de kans krijgen daarover te spreken zijn wij zo gauw niet uitgepraat Alleen door de trouw des Heren wordt het toch anders Ik ben een Hebreeer en behoor tot dat volk, waaraan de Here zoveel gunsten heetl bewezen, en dat Hij gesteld heett tot een zegen voor de volkeien der aarde Ik ben een verbondskind, staande onder Zijn beloften AI sta ik hier dan, op heterdaad betrapt, toch kan ik niet ontkennen dat de Here mij bij Zijn volk heeft willen rekenen En ik vrees de Here, de God des hemels en der aarde, die ook de zee gemaakt heett Dat ik Zijn kind ben zou ik met durven zeggen, maar dat Hij mijn God is zou ik met kunnen ontkennen Ziin kind, ja, Ziin ongehooizaam kind Ik vrees nochtans die God, tegen wie ik de strijd verloren heb En tegen wie ik nu niets meer beginnen kan Ik vrees Hem, ia met angst, want het is vreseliik te vallen in de handen van de levende God En toch, ik vrees Hem, ik wil Hem toebehoren m het leven en als het moet ook in de dood Het is altijd nog beter te vallen in de handen van de levende God dan door Hem te worden losgelaten

Zo spreekt Jona ziin schuldbelijdenis uil en buigt hij het hootd onder alles wal hem verweten wordt Dat IS de moeilijkste plaats, ook de beste, die men vinden kan In elk geval is het beter dan op het bed in de kaïuit van het schip Peccavi, ik heb gezondigd En dan met zoals wij vaak het boetekleed ontsiert een mens met Maar in de waarachtige veibriizeling Uw doen IS lein, Uw vonnis gans rechtvaaidig

Wat moet er nu gebeuren"' O, alstubhett, ontzie mij toch, ik ben zo bang voor straf Gooi nog maar wat meer scheepstuig oveiboord'' Neen, als wi] werkcliik door de Here ziin gearresteerd keuien wii alles goed Wij hebben het ei immers naar gemaakt Neem mi| op, werp mij in zee, dan zal de zee stil worden Ontzie mij met, want ik heb dal met verdiend Als wij goed lezen en wij kijken scherp door alle dwaasheid heen, vinden wij hier de Heie Jezus m en ontwaren wij Zijn kruis Dan zien wij hier Hem die uitgeworpen werd, opdat WIJ behouden zouden worden Die hel oordeel gediagen heett, opdat de zee stil zou worden en wij in Hem het leven zouden vinden Wal een wonder Hij heett Zichzelf aangeboden, opdat de Ziinen vrijuit zouden gaan' Indien gij dan Mij zoekt, laat dezen heengaan Hij is alleen het otter voor de zonde, waar door de toorn van God gestild kan worden

Als HIJ Zich zo aanbiedt en zegt aanvaard Mij als het enige slachtotter, och, dan gaal het nel als met de zeelieden Die loeiden wal ze konden om Jona nog ergens aan land te kunnen zetten en op die manier van hun last bevrijd te woiden Maar de storm werd nog heviger en er was geen land te zien Wat woidt er met een moeite gedaan, opdat wij met zover behoeven te komen dat wij genoegen moeten nemen met Christus als het enige slachtotter voor de zonde' Hoewel dat toch hel enige behoud is'

Eindelijk kan het met anders meer Jona woidt overboord geworpen De zeelieden zullen hel wel met innerlijk atgrijzen hebben gedaan Menselijkheid, hu maniteit vinden wij vaak in de wereld veel meer dan in de kerk Jona verdwijnt in de golven Ook in Gods hand'' Ja toch, want wie zichzelf overboord Iaat gooi en en zo zijn eigen vonnis onderschriitt, wordt door de Here vastgehouden De zee wordt stil en de zeelie den brengen ofters en leggen geloften at, overtuigd als ZIJ zijn van de zaak van die God die de zee en het droge heeft gemaakt Betekent dal, dat deze matrozen be keerd waren'' Och, daar gaat het met om Het betekent, dat God zo groot is, zo vol majesteit en genade, dal zelfs de heidenen hel moeten erkennen Elk der vorsten zal zich buigen en eens zal alle l-'iie zich bui gen en beliiden God is gioot'

"Wie 111 het leven aan zijn steiven denkt, mag in ziin sterven aan het Leven denken " Luther

Luther

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen