Luther En Calvijn Over Het Zingen Van De Psalmen

Er bestaat een heel interessante brief van Luther aan Spalatinus uit de eerste dagen van het jaar 1524 over het zingen van de Psalmen: "Ik ben van plan naar het voorbeeld van de profeten en de oude kerkvaders voor het volk Duitse psalmen te maken, d.w.z. geestelijke liederen, opdat het Woord Gods ook door middel van het lied onder de mensen blijve. Wij zoeken daarom overal dichters. Daar gij nu de Duitse taal zo goed beheerst en hierin zo welbespraakt zijt, verzoek ik u met ons de hand aan het werk te slaan en te trachten één van de Psalmen te berijmen. Hier hebt gij er een voorbeeld van (Luther sloot dus één van de Psalmen, die hij zelf berijmd had, als voorbeeld in). Ik wil echter, dat nieuwe woorden zorgvuldig worden vermeden, dat dus alle woorden heel eenvoudig en gewoon maar toch zuiver en welgekozen zijn, zodat het volk ze begrijpen kan, vervolgens ook dat de berijming van deze Psalm de bedoeling van de Psalmwoorden duidelijk weergeeft."

*

Calvijn zegt in zijn voorrede tot het Geneefse Psalmboek (van 1543) over de berijmde Psalmen als de allervolmaakste wijze waarop de Gemeente bidt, het volgende: "Er zijn twee manieren waarop de Gemeente bidt, de éne met gesproken, de andere met gezongen gebedswoorden. Zó was het al in het allereerste begin der Kerk, gelijk de geschiedenis bewijst. Reeds Paulus spreekt niet alleen van het gesproken, maar ook van het gezongen gebed. En eigen ondervinding heeft ons bevestigd, dat juist het lied een geweldige drijfkracht bezit om het hart van de mens te ontroeren en met waarlijk brandende ijver te bezielen om God aan te roepen en te prijzen.

Hierbij dient natuurlijk opgemerkt te worden, dat het lied niet onbelangrijk of zelfs kinderachtig mag zijn. Het moet veeleer naar een woord van de heilige Augustinus betekenis en waarde hebben, en er moet een belangrijk onderscheid zijn tussen de muziek, waarover men zich bij een feestmaal en in de huiselijke kring verblijdt, en de liederen die in de Gemeente - dus in de tegenwoordigheid van God en Zijn engelen - worden aangeheven.

Wij behoeven nu echter niet alleen gedegen, maar ook heilige liederen, liederen die ons zeer krachtig aansporen God aan te roepen, te prijzen en over Zijn grote Zoon na te denken, opdat wij Hem hoe langer hoe meer liefhebben, vrezen, eren en verheerlijken. Hier zegt de heilige Augustinus alweer een treffend woord, namelijk dat niemand een lied kan zingen dat Gode waardig is, tenzij het hem door God Zelf gegeven is.

En daarom - wij mogen zoeken waar en zolang als wij willen, maar wij zullen nergens liederen vinden die aan deze eis beter voldoen dan de Psalmen van David, want die heeft de heilige God Zelf hem toegesproken en gegeven. Daarom zijn wij bij het zingen van de Psalmen ervan verzekerd, dat God Zelf ons de woorden in de mond legt, alsof Hij Zelf in ons zong om Zijn lof te verhogen. Een soortgelijke gedachte heeft ook Chrysostomus reeds uitgesproken, als hij het Psalmgezang aanduidt als het middel waardoor wij mensen ons kunnen voegen bij het koor der engelenscharen, dat God looft en prijst".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen