Zalig!

M‘Mij geschiede naar uw woord’, zegt Maria. Dat heeft zij geweten! God heeft haar uitverkoren om ‘een werkplaats van de Heilige Geest’ te zijn (Luther). Het Woord wordt vlees in de maagd Maria; de waarachtige God wordt als waarachtig mens uit haar geboren. De nieuwe Eva is zij. Zij is ‘in Christus’; Christus is in haar schoot, Hij zingt in haar buik. Waar de Geest is, wordt de lofzang geboren. Eerst zingt Elisabeth: ‘Zalig is zij die geloofd heeft ...’ (vs. 45). Maria pakt het woord ‘zalig’ op: ‘Van nu aan zullen mij zalig-spreken alle geslachten.’

Hoe kan dat? Zalig van nu aan? Zalig-gesproken door alle geslachten? Zit Maria er dan niet over in dat zij van nu aan zal worden beroddeld? Dat er over haar wordt gekletst bij de supermarkt of tijdens de hightea? Heb je ‘t al gehoord ...? Die meid van ... Ongehuwde moeder. Meer dan dertig jaar later wordt Jezus nog uitgemaakt voor een hoerenkind (Joh. 8:41). Zo weten wij hoe men tegen Maria heeft aangekeken. Hoe moet zij Jozef uitleggen wat er aan de hand is? Jozef komt in een crisis (Matt. 1:18 e.v.). In een droom helpt een engel hem uit de droom. Hij neemt Maria bij zich en in haar Jezus! Met alle gevolgen vandien.

Gevolgen? Ja. ‘... er was voor hen geen plaats in de herberg’ (Luk.2). Dat slaat niet op ‘overvol’, maar op afwijzing. Geen plaats voor Jezus en dus niet voor hen die bij Hem horen. Dat zijn zij die met de apostel Paulus belijden: ‘Het leven is mij Christus.’ Zo’n leven is allesbehalve romantisch. Het heeft te kampen met aanvechtingen in velerlei gedaante, met vijandschap en haat – denk aan Herodes - met concurrentie-denken, onrecht, jaloezie, zelfhandhaving, laster, wegpesten, vervolgen ... Vandaar dat Jozef en Maria – en dus Jezus (!) - vluchtelingen worden, asielzoekers (Matt. 2). ‘Gij weet, o God, hoe ‘k zwerven moet op aard; mijn tranen ...’(Ps. 56).

‘Mij geschiede naar uw woord.’ Wie zo leeft, kan niet anders dan een Kruisdrager zijn. Denk – bijvoorbeeld – aan de heraut van Koning Jezus, Johannes de Doper. Hij wordt niet oud. In een gevangenis laat een losbol hem onthoofden. Onthoofding is een trend in de huidige christenvervolging. ‘Het lichaam des Heren’, de Kerk, lijdt omwille van haar Hoofd, Christus. Niet dat er telkens en overal bloed vloeit. Wij kunnen nog vrij ’rustig kerken’ en gezellig Kerstfeest vieren. Maar her en der flikkeren onder de vierende menigte de zwaarden van de tong (Ps. 55; 57; 64). Verontwaardigd wordt er gereageerd op het afslachten van broeders en zusters door IS en Assad. Alsof er twee soorten kerken zijn, staat in ‘het vrije Westen’ op het lijstje van de voorbeden op het Kerstfeest en rond de jaarwisseling het gebed voor ‘de vervolgde kerk.’Ondertussen kan het zomaar gebeuren dat ‘men’ in ‘vrijheid’ bezig is met de uitscha-keling van een broeder of zuster dichtbij. Psychische moord. Koppensnellen, een heksenjacht, een offer-ritueel, zoals in ‘de wereld’ dat van Lucia de B. en in de verwereldlijkte kerk bijvoorbeeld van H.F.Kohlbrugge. Zondebokken. Vervolgd. Jezus noemt kwaadspreken en leugen namelijk ook ‘vervolging’ (Matt.5).

Hoe dan verder met Maria en Jezus? Met alle Maria’s, om Christus’ wil gesmaad? De Heiland zegt: ‘Zalig zijt gij, wanneer de mensen u haten, buitensluiten en beschimpen, uw naam door het slijk halen, omwille van de Zoon des mensen. Verblijdt u in die dag en wees vrolijk ...’ (Luk.6:22 e.v.). ‘Zij zullen u uit de synagogen werpen’(Joh. 16:2). Al dat negatieve kunnen wij toch moeilijk een zaligspreking noemen?, aldus Luther in diens Magnificat (1521). En toch ...!

Wie Maria beroddelt en haar de deur wijst, bereikt wat hij niet bedoelt: Zalig - verklaring! ‘Zalig’ slaat op uitverkoren zijn (Ps.65), op de gemeenschap met God, op vergeving van zonden (Ps.32), op Godsvertrouwen (Ps.2), op een leven naar Gods geboden [(Ps. 1: het eerste woord van het Psalmboek is ‘zalig’, ‘welgelukzalig’ (St.Vert.), vgl. Ps. 119]. ‘Van de zaligsprekingen (...) weten we één ding zeker, namelijk dat de zalig gesprokenen eerder tegen het lot op te tornen hadden, dan dat zij met de stroom van voorspoed mee konden drijven’(W.Barnard). De apostel Petrus geeft ons uitleg: Lasteraars vervullen Gods Woord. Dat is erg wat hen betreft, maar ‘zalig’ wat de belasterden aangaat (1 Pet. 3:14, 4:14). Wanneer een kind van God wordt vervloekt, hoort hij of zij een zaligspreking. Vanuit de hemel! Zo is de weg van en met Jezus, onder smaad en hoon, toch zalig. De Here keert het kwaad ten goede. Dat heeft Hij in de Doop beloofd.

Wie verstaat dit? Ieder die om Christus’wil moet lijden, die wordt vervolgd. Ook vandaag. Irak, Syrie, Noord-Korea, Nederland ... het betreft de nederigen in hun ‘lage staat’ (als Maria). Dat zijn ‘de armen’, bedelaars. In het Oude Testament zijn dat de anawῑm, zij die op God hopen, die zich geen andere toekomst kunnen voorstellen dan in de gemeenschap met Christus. Met de Zaligmaker ‘begraven door de Doop in de dood’ en opgestaan (Rom.6) nemen zij het kruis op en volgen Hem dagelijks. Telkens ook bemoedigd, evenals Maria, die gaandeweg door de herders, door Simeon en Anna, door de Wijzen uit het Oosten is bevestigd in haar vertrouwen op Gods belofte. Zij heeft leren geloven wat zij niet kon zien. Zij weet wat het is aangevochten te zijn, vooral toen de nacht van Golgotha kwam. In gemeenschap met haar door de godsdienstige leiders vervloekte en verworpen Zoon – de Zoon van God – is het ook voor haar Pasen geworden. Leven door de dood heen. In Christus zalig!

‘Zalig zijn zij die het Woord van God horen en het

bewaren’(Luk. 11:28). ‘Zalig zijn zij die niet zien en toch geloven’

(Joh.20:29).

‘Zalig zijn de doden die in de Here sterven, van nu aan ...’ (Op.14:13).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen