Gij bestaat in Gods geduld

DDe mens is ongeduldig, erg ongeduldig soms. Het lijkt wel of het lontje waarmee onze woede tot ontsteking wordt gebracht, steeds korter wordt. Geduld zit ons blijkbaar niet in het bloed. Om geduld te leren zullen we hogerop moeten. We spreken niet voor niets over engelengeduld.

Er is een Indische legende over de god Shiva die ooit een wereld maakte, maar al spoedig ging het mis. Hij werd kwaad, vertrapte de wereld en maakte een nieuwe. Maar ook toen ging het weer mis, en opnieuw vertrapte hij de wereld om een nieuwe te maken. De menselijkheid druipt er vanaf. Hoe anders handelt Israëls God.

Hij schiep een aarde en gaf de mens alles wat hij nodig had. Maar de mens faalde. Het antwoord van God is echter anders dan in die legende uit India. God vertrapte de aarde niet, maar gaf de mens een nieuwe kans. En weer ging het mis. Ten tijde van Noach was het zo erg, dat we de zwaarbeladen woorden lezen: Toen kreeg de HEERE er berouw over dat Hij de mens op de aarde gemaakt had, en het bedroefde Hem in zijn hart (Gen. 6:6). En toch vertrapt Hij de aarde niet, maar gaat toch met deze aarde verder. Dat is het eerste geduld. Wij bestaan in Gods geduld.

Nu kan dit zomaar worden uitgelegd alsof geduld betekent dat God het maar wat op zijn beloop laat. Zo is het niet. In het oud-Nederlandse woord lankmoedigheid komt beter tot uitdrukking dat geduld te maken heeft met het uitstellen van de toorn. Dat is wat anders dan op zijn beloop laten. Het oordeel komt, maar God stelt het zo lang mogelijk uit. Hij heeft geduld met ons en wil niet dat enigen verloren gaan, maar dat allen tot bekering komen (2 Petrus 3:9). Daarom vertrapt Hij deze aarde niet, nog niet.

Hij zond zijn Zoon om deze aarde redden en te vernieuwen. En hoe zien we in Christus ook dat engelengeduld werkzaam. Zoals Hij met zijn discipelen omging of met mensen die wij allang hadden afgeschreven.

Hoezeer hebben wij dit geduld nodig. Nodig om met de zwakte of de traagheid van de naaste om te gaan. Nodig om met jezelf te kunnen leven. Nodig om de uitdagingen van deze tijd te kunnen ondergaan. Met de woorden van Jakobus: U moet ook geduldig zijn en uw hart versterken, want de komst van de Heere is nabij (Jak. 5:8).

Een belangrijk principe in het Koninkrijk der hemelen luidt: je wordt wie je liefhebt. In de omgang met Christus wil die vrucht van geduld ook in ons leven groeien. Vrucht van de Geest. Om zo ook de kracht te ontvangen geduldig in dit leven te staan. Met groot geduld de dag te verwachten waarop Christus terugkomt en recht zal doen.

Looft de koning, heel mijn wezen,

gij bestaat in zijn geduld,

want uw leven is genezen

en vergeven is uw schuld.

Loof de koning, loof de koning,

tot gij Hem ontmoeten zult.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen