'Reisgids naar de hemel'

DDe Bijbel is een weergaloos boek maar dat wist u wel. Des te langer ik er mee leef des te meer valt het mij op. Neem nu deze passage aan het begin van Jezus’ afscheidsrede. Die overbekende woorden over het huis van de Vader met zijn vele woningen. Deze bemoedigende woorden van Christus aan zijn leerlingen zijn weergaloos mooi. Ze getuigen van diep inzicht en mensenkennis. Laat uw hart niet in beroering raken. U kunt er even bij op adem komen als de tocht door dit leven iets van een pelgrimsreis heeft.

Woorden voor onderweg zijn het. Dat was mij niet eerder opgevallen. Maar wie deze passage in de context leest, ontdekt dat het over weggaan gaat. Jezus licht zijn leerlingen in over de weg die Hij zal gaan. Daarmee doelt Hij natuurlijk op de weg die loopt via lijden, sterven en opstanding, naar de hemel, naar het huis van zijn Vader. Christus gaat naar de hemel en daar kunnen zij hem nu niet volgen. Ze zullen er later komen als Hij er een plaats voor hen heeft gereedgemaakt.

Alleen, deze mededeling van Jezus landt niet bij de leerlingen. Ze begrijpen er niets van. Waar gaat U heen? En: Waarom kan ik u nu niet volgen? Dat komt omdat Christus iets gaat doen wat wij mensen niet kunnen. Alleen Hij kan de weg naar de hemel openen via het hart van zijn Vader. Ook al geeft Petrus zijn leven, het zal niet baten. Zijn martelaarschap kan deze weg niet banen. Christus moet eerst alleen, en pas dan wij. Wees ondertussen niet bang dat je er niet zult komen. In het huis van de Vader zijn veel woningen. Er is plaats voor iedereen die in dit leven op weg is gegaan en die zoekt naar wegen hemelwaarts.

Nu heb ik deze woorden van Christus altijd betrokken op de toekomst. Ze zeggen ons dat Hij sinds hemelvaart bezig is in de hemel plaats voor ons te maken, en dat Hij straks, aan het eind der tijden, zal terugkomen om ons tot zich te nemen. Dan mogen ook wij zijn waar Hij is.

Maar: dat is niet alles! Er zitten meer lagen in deze woorden. Want Christus is al teruggekomen, namelijk toen Hij met Pasen uit de dood verrees! Wanneer je het zo leest dan is Christus nu bezig ons tot zich te nemen. De woorden aan zijn leerlingen gaan ineens over vandaag. Ze gaan over onze reis hemelwaarts, in navolging van Christus. Laat gedurende die reis je hart niet in beroering raken! In het huis van mijn Vader zijn veel woningen.

Het aardige is dat het Griekse woord monai ‘woningen’ ook de rust- plaatsen langs belangrijke (handels)wegen kan betekenen. Op die plaatsen kon je op adem komen van de reis en het was zelfs mogelijk er enige tijd verblijf te houden. Wanneer je dan weer voldoende krachten had opgedaan kon je de volgende fase van je reis beginnen. Welgestelde lieden konden het zich veroorloven om op hun reis een gids vooruit te sturen die de volgende rustplaats voor hen in orde bracht. Christus is zo’n gids. Hij is onze reisgids hemelwaarts. Laat onderweg uw hart niet in beroering raken. Met andere woorden: wees niet bang! Er zijn voldoende rustplaatsen onderweg. Al naar gelang je geestelijke conditie. Het is alleen belangrijk dat je op reis blijft en onderweg niet ergens blijft steken.

Wanneer wij merken dat ons geloof in de Here God en onze toewijding aan Christus tanende is. Onze vurigheid van geest en ons enthousiasme gaandeweg is verdwenen. Dan is dat een signaal. Het is tijd om de volgende etappe af te leggen. Dus als het christelijk geloof ons niet meer zoveel zegt als vroeger dan is dat ergens positief. Het is een kans te groeien in genade. Het is het werk van onze reisgids, de trekkracht van de hemel! Het is Christus die ons door de Heilige Geest ertoe aanmoedigt om onder zijn leiding weer op weg te gaan naar het huis van zijn Vader. Verdiep je daarom opnieuw in de Bijbel. Zodat je groeit en vooruitgang boekt. Vergroot je kennis van de geschiedenis en de Historie als het vlammende handschrift van de heilige God zodat je toeneemt in de genade en de kennis van Christus. Maak je de rijkdom van het christelijk geloof nog meer eigen dan al het geval was.

De leerlingen van Jezus hebben zoiets ook gehad. Als het aan hen gelegen had waren ze op het niveau gebleven van toen. Maar dat wilde Christus niet. Hij zegt niet voor niets, juist op dit moment, deze woorden tegen hen. Nog voordat lijden, sterven, opstanding en hemelvaart plaatsvinden. Hij moedigt hen daarmee aan om naar een nieuwe fase in hun geloof – dus hun reis naar de hemel – te gaan. En ze volgden gelukkig, ook al begrepen ze er nog weinig van. Ze deden het op goed vertrouwen. Wat ze zouden meemaken en wat dat met hun geloof zou doen konden ze nog niet overzien. Maar ze gingen! Het heeft hun geloof en toewijding aan Christus enorm verdiept. Dat gebeurde pas echt toen de Trooster in hun harten en levens intrek nam. Hij is namens Christus onze reisgids die je bijblijft tot in de eeuwigheid. Moet je kijken hoe de Heilige Geest hun geestdrift en enthousiasme nieuw leven inblies. Ongekend! Dit hadden ze nooit bereikt als ze niet met Christus hun reisgids op weg waren gegaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen