Stilte en rust

Als het om stilte gaat heerst er in onze samenleving een dubbelheid. Enerzijds zie je dat mensen snakken naar rust en stilte. Retraites in kloosters zijn populair. Mensen hebben blijkbaar behoefte om even uit de dagelijkse sleur te treden. Tegelijk merk je dat er mensen zijn die er alles aan doen om stilte te verdrijven. Overal word je getrakteerd op geluid. Om nog maar niet te spreken over al die oortjes die mensen voorzien van geluid. Zo bezien lijkt stilte niet populair.

Er wordt wel op gewezen dat stilte iets bedreigends is. Wie stil is, wordt immers geconfronteerd met het geluid van binnenuit. Wie stil wordt merkt al snel dat er in het hart van alles en nog wat rondwaart. Angsten, zorgen, moeiten, niet nagekomen beloften. Diepweg horen we ook de stem van ons geweten. En dat is niet verkeerd om daar bij tijd en wijle naar te luisteren. We lopen onszelf in de drukte van de dag snel voorbij.

Dat is blijkens het woord van de profeet niet iets van de laatste tijd. Ook mensen in zijn dagen lijken in de waan van de dag te verzanden. Het woord is primair gericht aan Juda. Men lijkt de weg van veiligheid en zekerheid te zoeken door te steunen op Egypte. Men koerst op eigen inzichten. Het lijkt zelfs een wat paniekerig reactie. In zulke situaties neemt de mens niet altijd de beste beslissingen. Dan is het nodig even wat afstand te nemen, rust en stilte te zoeken. Om zo op een afstand de situatie nog eens te overdenken. Ja dan komen ook de onzekerheid, de angst en de ontzetting naar boven. Maar we mogen alles wat ons angst inboezemt juist overdenken in het licht van God.

Daarom het woord van de profeet om de stilte en de rust te zoeken. Niet een inkeer tot zichzelf, maar tot God. Daar zal Juda wel bij varen. Daar zullen ook wij wel bij varen. Dat is naar het woord van de profeet uiteindelijk onze kracht.

Zo zocht onze Heiland voortdurend de stilte en de rust, omdat Hij op God vertrouwde. Hoeveel te meer zijn wij geroepen om in dagen van grote onrust in kerk en wereld ons in stilte en rust te bezinnen. Zo verkeerd was het niet wat Thomas van Aquino ooit schreef: overal heb ik rust gezocht en nergens heb ik die gevonden dan in een hoecsken met een boecksken. Zeker mijn ziel is stil voor God, van Hem is mijn heil.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen