Pinksteren: tongen als van vuur

Hoe zou ons leven zijn als er geen woorden zouden zijn, als taal niet zou bestaan? Het is eigenlijk niet goed voor te stellen. Woorden geven ordening in de wereld. Als je naar buiten kijkt, zie je bomen, struiken, straten en andere talloze dingen die je automatisch ordent met woorden. Zonder woorden zou je slechts één grote ongeordende chaos waarnemen. Ook zouden we zonder woorden en taal moeilijk contact met andere mensen kunnen leggen. Denk er aan hoe lastig het is om te communiceren als je iemands taal niet spreekt. Zouden we zonder taal en woorden eigenlijk wel kunnen denken? Denken wordt immers wel omschreven als in jezelf praten en daarvoor heb je woorden, een taal, nodig. In de Bijbel is het daarom niet vreemd dat er één woord voor taal, tong en spreken gebruikt wordt. Met je tong maak je klanken, deze vormen woorden en die spreken we in een bepaalde taal.

Op het Pinksterfeest wordt de Heilige Geest uitgestort op 120 mensen in Jeruzalem en dat wordt ook concreet zichtbaar. Er verschijnen tongen als van vuur en die zetten zich neer op elk persoon. Wat betekent dit? Allereerst iets over het vuur. Vuur staat in de Bijbel voor licht. Als het donker is, geeft vuur licht en zie je de weg die je kunt gaan. Daarnaast heeft vuur een reinigende en zuiverende werking. Metalen kun je niet zuiveren door ze te schrobben met water en zeep, maar door ze in het vuur te houden. Als derde kan vuur ook verteren en daarom symboliseert vuur ook het oordeel. Daar is hier echter geen sprake van, want het bijzondere is dat het vuur de gelovigen niet verteert. Het vuur staat dus hier voor licht en reiniging.

Het vuur is zichtbaar boven de gelovigen in de vorm van een menselijke tong. Wat betekent die vorm? De tong maakt spreken mogelijk en in de Bijbel is dit hetzelfde woord voor taal. Vurige tongen wijzen dus op datgene dat licht brengt en gezuiverd wordt: het spreken en de taal. Dit verband zie je vervolgens ook gebeuren in Jeruzalem. Er staat in vers 4 dat ze beginnen te spreken in andere talen (ook wel vertaald als tongen, dat is in het Grieks hetzelfde woord) en dat de Geest hun dat mogelijk maakt. Het bijzondere is dat er op dat moment mensen in Jeruzalem zijn uit heel de wereld die andere talen spreken, maar dat ze elkaar verstaan. Daarnaast is hun spreken ook gezuiverd en als nieuw. Dit wordt duidelijk in vers 11. Daar spreken de Kretenzen en Arabieren vol verbazing uit dat ze hen in hun eigen taal horen spreken over de grote daden van God.

De mensen met de vurige tongen hebben het dus niet over henzelf, of over oppervlakkige dingen, maar hebben het over de grote dingen die God heeft gedaan. Ze hebben het over Jezus Christus. Zijn komst naar onze wereld om ons te bevrijden en aan ons zijn Geest te geven. Dit spreken is krachtig en vernieuwend. Er komen op die dag 3000 mensen tot geloof.

We leven momenteel in een wereld waarin we overspoeld worden met woorden. Heel veel is al een keer gezegd en voorspelbaar. Veel is ook niet waar en helpt ons niet verder. Nepnieuws is aan de orde van de dag. Echt contact tussen mensen wordt minder door korte berichtjes op de telefoon. Als kerk is het niet eenvoudig om de moderne mens in deze tijd aan te spreken. De vurige tongen op de hoofden van de gelovigen op de eerste Pinksterdag bieden ons echter hoop. Hoop dat de Heilige Geest ons spreken en preken kan zuiveren en weer als nieuw kan maken. Hoop dat we met ons spreken over Jezus Christus weer een krachtig licht kunnen brengen in een donkere wereld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen