Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Nodiging van de Koning

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Nodiging van de Koning

4 minuten leestijd

De koning zei tegen hem: “Barzillai, ga met me mee de rivier over, dan zal ik u bij mij in Jeruzalem gastvrij onthalen.” 2 Sam. 19: 34.

Hoofdpersoon in dit korte verhaal is Barzillai. Even treedt hij voor het voetlicht, en dan weer verdwijnt hij van het toneel. Hij is oud, deze Barzillai, wel tachtig jaar. En ook vitaal. Hij doet zijn naam eer aan. Barzillai: man van ijzer. Welnu, sterk ís hij! Hij was koning David nog van dienst geweest, toen deze moest vluchten voor Absalom. Een van de meest verdrietige dingen uit het leven van David, dat hij voor zijn zoon op de vlucht moest uit Jeruzalem. En toen hij na een lange, barre tocht eindelijk de grensrivier de Jordaan had gepasseerd, was daar ineens Barzillai! Hij zorgde voor dekens, tarwe, gerst, meel, bonen en linzen, honing, boter en kaas (2 Sam. 17:28). Precies wat David en zijn mannen toen nodig hadden! Na een tijdlang als asielzoeker in het Overjordaanse gewoond te hebben, komt er ook weer een moment dat hij teruggaat, omdat Absalom inmiddels verslagen is. En dan komt Barzillai wéér in beeld, nu om hem uitgeleide te doen. Die Barzillai is dus een integere, aristocratische persoonlijkheid. Het was hem een eer iets voor de koning te kunnen doen. En als koning David op het punt staat de Jordaan over te steken om terug te gaan naar zijn paleis, is hij zo onder de indruk van deze oude man, dat hij hem een blijk van waardering wil geven. ‘Ga met mij mee naar Jeruzalem, dan hebt u een onbezorgde oude dag!’ Een prachtig staaltje van ouderenzorg! Er waren nog geen verzorgings- en verpleegtehuizen, maar hier toont David respect voor oudere mensen. Een voorbeeld voor alle beleidsmakers in kerk en maatschappij.

En Barzillai zal dit aanbod toch wel met beide handen aangrijpen? Maar nee, hij heeft overwegende bezwaren. ‘Ik ben al tachtig jaar, een man van de dag. Wat heb ik aan het leven in een paleis?’ De menukaart van het paleis is voor hem veel te chic. En nog genieten van concert en ballet? Nee, daar heeft hij niet veel behoefte meer aan. Maar de belangrijkste reden: dat hij bij zijn ouders begraven wil worden. Hij weet, dat hij eens moet heengaan. ‘Daar kun je niet elke dag aan denken, dan heb je geen leven,’ zeggen de mensen van nu. Barzillai denkt er wél aan: hij houdt rekening met de dood, wil zich voorbereiden op de grote ontmoeting met God. En met een glimlach wijst hij de uitnodiging van David beleefd maar beslist af. Een man van karakter. Barzillai is een van die onbekende figuren in de Bijbel in wie ineens iets oplicht van het mens-zijn zoals God het heeft bedoeld. Heel anders dan al die mensen die aan het eind van hun leven alles nog krampachtig willen vasthouden. In deze man ontmoet je een vrede en rust die doen denken aan het woord van Jezus: ‘Wie zijn leven verliezen zal, zal het behouden.’ Je hoeft niet alles uit dit leven te halen. God heeft nog iets anders voor ons in petto. Alsof Barzillai een vermoeden heeft van een ander, hoger Jeruzalem.

En dan volgt er een ontroerend afscheid tussen die twee mannen. David kust hem en zegent hem.

Is het vreemd, als ik nu moet denken aan die ene Davidszoon, Jezus Christus? Die ons door zijn Evangelie uitnodigt voor zíjn Koninkrijk? Om te komen naar de stad van God, het níeuw Jeruzalem? Hij roept ons, niet omdat wij als Barzillai zoveel voor Hem gedaan hebben, maar omdat Hij ons liefheeft; omdat Hij zijn genade en liefde aan ons kwijt wil. Hij nodigt ons voor de Bruiloft van het Lam. Hij wil niets liever dan dat wij Hem kennen met het hart. ‘Wendt u tot Mij… Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust, vrede schenken.’ Nee, je zult er geen spijt van krijgen als je het met deze Koning waagt. Hij alleen geeft ons leven doel en zin en inhoud. Het is Pasen en Pinksteren geweest. Dat geeft perspectief: het feest van het nieuwe leven dat Christus door zijn Geest ons wil geven. En als wij met Hem wandelen, zullen wij eenmaal mogen komen in het Paleis van de Koning hierboven.

Jeruzalem, o stad zo hoog gebouwd,

naar u verlangt mijn hart!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 juni 2022

Ecclesia | 8 Pagina's

Nodiging van de Koning

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 juni 2022

Ecclesia | 8 Pagina's