Tasten in het duister, geloven in het Licht

In je leven als gelovige kunnen er momenten zijn dat je God kwijt bent. Ik moet denken aan een donkere kelder. Als daar geen licht is, dan moet je op de tast je weg zien te vinden. Zonder licht struikel je makkelijk, of je stoot je hoofd. En zo ga je voetje voor voetje vooruit, op de tast. Wat zijn het moeilijke momenten in je geestelijke leven als je op de tast je weg moet zien te vinden. Waarbij je je vaak bezeert.

Die momenten waren er in het leven van David. Hij was God kwijt. Hij keek in het duister. Hij werd er zelfs bang van! In Psalm 139 vers 11 en 12 zingt hij: ¹¹ Zei ik: Ja, duisternis zal mij opslokken!

De strijd kan zó zwaar worden, de pijn zo groot, dat je denkt: die duisternis in mezelf die kan me opslokken. Ik ga er nog in verdrinken! Ik hoor het soms, bijvoorbeeld van broeders en zusters die worstelen met hun seksuele gevoelens, dat ze de onrust in hun hoofd niet langer kunnen verdragen.

Maar dan, zingt David – dan is de nacht een licht om mij heen. ¹² Zelfs de duisternis maakt het voor U niet duister, maar de nacht licht op als de dag, de duisternis is als het licht.

Wat wil dit zeggen? Dat die duisternis wel duister is voor onszelf, maar niet voor God! Wij zien duisternis om ons heen, maar voor God is het licht. Denk aan een nachtcamera, waarmee je scherp kunt zien. Zó keek Hij naar David. Zó kijkt God naar ons.

De dichteres Ida Gerhardt maakte een poëtische vertaling van deze Psalm. Ze schreef erboven: God die mij kent. Het twaalfde vers geeft ze als volgt weer: “Voor Ú heerst in het duister geen duister: lichtend is de nacht als de dag, de duisternis is gelijk licht.”

Leef je op de tast in het donker, blijf tóch geloven in het Licht! Zelfs al zie je alleen maar duisternis, God maakt het door Jezus Christus licht om je heen!

Zo mag je ook naar de donkere nacht van de dood kijken. Voor ons zó duister en angstig. Maar voor God niet. Niet meer! Door de opstanding van Jezus Christus. Voor Ú heerst in het duister geen duister…

En wat is de reden waarom God in onze duisternis tóch licht ziet om ons heen? Er is namelijk een reden. Het dertiende vers begint met “Want”. Want U hebt mijn nieren geschapen.

Ida Gerhardt vertaalt vers 13 en volgende als volgt: “Gij zijt die mijn kern hebt gevormd, die mij weefde in de schoot van mijn moeder en ik loof U in het besef dat ik ben eerbiedwekkend van maaksel, een wonder is wat Gij schiep. Mijn wezen kent Gij volkomen.”

In een verklaring las ik: “Gods karakter is betrokken bij de schepping van elk mens. Elk mens… Als jij je waardeloos voelt of een hekel aan jezelf krijgt, onthoud dan dat Gods Geest klaar staat en bereid is in jou te werken. We moeten evenveel respect hebben voor onszelf als onze Maker voor ons heeft.”

“God heeft Zich niet vergist toen Hij mij schiep.” Hou je hieraan vast, hoe verwarrend je gevoelens soms ook kunnen zijn. Hoeveel duisternis je soms in jezelf kunt ervaren. Jouw Schepper heeft geen steekje laten vallen toen Hij jouw leven borduurde in de schoot van je moeder. Gij die mijn kern hebt gevormd. Gij blijft trouw.

In een duistere periode van zijn leven heeft de Joods-christelijke dichter Jochen Klepper een adventslied geschreven. Ik moet er vaak aan denken. Ik citeer de laatste twee coupletten:

Hoevele zwarte nachten

van bitterheid en pijn

en smartelijk verwachten

ons deel nog zullen zijn

op deze donk’ re aarde,

toch staat in stille pracht

de ster van Gods genade

aan ’t einde van de nacht.

God lijkt wel diep verborgen

in onze duisternis

maar schenkt ons tóch een morgen

die vol van luister is.

Hij komt ons tóch te stade

ook in het strengst gericht.

Zijn oordeel is genade,

zijn duisternis is licht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen