Gaza

Als ik dit schrijf, lijkt de situatie in Gaza hopeloos te zijn: er wordt zwaar gevochten en er is een schrijnend tekort aan eerste levensbehoeften, waardoor het leven van tallozen in groot gevaar komt. Meer en meer neemt internationaal de verontwaardiging toe over de nu ontstane situatie en wordt met de vinger naar Israël gewezen als de hoofdschuldige daarvan.

Wie zal tot een afgewogen oordeel komen en het laatste woord spreken? Ondanks dát is het van belang te onderstrepen:

‒ Hamas is deze oorlog begonnen door op niets ontziende wijze zoveel mogelijk Israëlische burgers te doden. Dit komt overeen met zijn doelstelling: de vernietiging van de staat Israël.

‒ Hamas deinst er niet voor terug om ettelijke honderden mensen – veelal burgers, onder wie veel vrouwen én kinderen – te gijzelen en die als troef in het conflict te gebruiken.

‒ Hamas mengt zich onder de gewone bevolking van Gaza, om zo onzichtbaar te zijn en neemt het op de koop toe dat het gevolg ervan is dat burgers in de gevechten met Israël omkomen.

‒ Daarbij lijkt het erop dat Hamas commandocentra heeft bij en onder hospitalen en moskeeën.

‒ Zo neemt de beweging de eigen bevolking in gijzeling, vooral ook om, wanneer Israël burgerslachtoffers maakt, moord en brand te kunnen schreeuwen en een beroep te kunnen doen op de menselijkheid van de buitenwereld, terwijl Hamas zelf aan alle kanten onmenselijk opereert.

Met een dergelijke vijand heeft Israël te maken. Besef dáárvan moet iemand voorzichtig maken, om in dit conflict al te snel de beschuldigende vinger naar Israël te wijzen. Dat land weet zich omringd door milities die, vooral door toedoen van Iran, in de loop der jaren alleen maar sterker werden en – zoals bleek – voor geen gruweldaad terugdeinzen.

Dat neemt niet weg dat de situatie in Gaza schrijnend is en er alles aan gedaan zal moeten worden burgerslachtoffers te voorkomen. Ook is het nodig dat Israël de nederzettingenpolitiek opgeeft. Om het eerste te bereiken heeft Israël het nodig dat de internationale wereld kritisch naar dit land kijkt, maar óók dat het zich gesteund weet. Dit laatste ontbreekt veelal, tot in de VN aan toe. Debet zijn overwegingen die ingegeven worden door de oorlog in Oekraïne (Rusland) en door de wens om aan een jarenlang gevoede anti-Israëlstemming onder de bevolking tegemoet te komen (in islamitische landen ). Zo lijkt er een uitzichtloze, bijna niet te hanteren situatie te ontstaan, waarbij de wereld zomaar terecht kan komen in een spiraal van geweld en geweldpleging. Wat te doen? Als vanzelf denk je aan een lied uit Valerius Gedenck-clanck:

O Heer, die daar des hemels tente spreidt

En wat op aard’ is, hebt alleen bereid

Het schuimig woedend meer kondt maken stille

En alles doet naar Uwen lieven wille

Wij slaan het oog, tot U omhoog

Die ons in angst en nood

Verlossen komt, tot aller stond

Ja zelfs ook van de dood

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen