Persoonlijke momenten met kinderen

‘Gesprekken leggen basis voor de toekomst’

WIE? Ruben en Lydia Dingemanse uit Dordrecht, ouders van vier kinderen in de leeftijd van 1 tot 7 jaar. 

WAT? In gesprek gaan met de kinderen, waarbij de kinderen elkaar helpen door uitleg te geven.

WAAROM? We laten de kinderen zelf vertellen aan een jonger broertje of zusje wat ze gehoord en gezien hebben tijdens de kerkdienst. Het is zo gegroeid dat we het gesprek vaak op deze manier voeren.  

Uit de praktijk

Als de oudste kinderen (5 en 7 jaar) aan hun jongere broertje uitleggen wat het Heilig Avondmaal inhoudt, denken ze er zelf heel goed over na. Ze vertellen in hun eigen woorden wat ze zien, wat ze ervaren, wat ze horen. Wij zitten erbij om aan te kunnen vullen of verder te verduidelijken. Door wat ze zeggen, hoor je ook wat ze nog niet weten. Het is verrassend hoeveel ze begrijpen van de geestelijke zaken achter de gebeurtenis. In juni was het bediening van het Heilig Avondmaal in de gemeente. Onze zoon (3) zou dat voor het eerst mee gaan maken.

We vroegen onze dochters om hem uit te leggen wat er dan gebeurt en wat dat allemaal betekent. Samen vertelden ze hem helemaal hoe zo’n dienst verloopt. De één vertelde de feiten, in welke volgorde het gaat, over het formulier wat gelezen wordt en ook over de formuleringen die aan de tafel gebruikt worden. De ander vulde iedere keer aan met meer uitleg van de symbolische zaken. Bij de formulering ‘dit is Mijn bloed’ legde ze uit dat er geen bloed in de beker zit, maar dat er wijn in zit en dat de mensen die het drinken daarbij denken aan het bloed van de Heere Jezus. Daarna ging het gesprek over de vergeving van de zonden en hadden de oudste twee een gesprek over hoe je nu kunt weten of je zonden vergeven zijn.

Daarover hadden ze vragen die ze vervolgens aan ons stelden. Een heerlijk gezinsmoment dus, waar we iets mochten terug zien van wat we tot nog toe met hen hebben besproken en uitgelegd. We ervaren dit als een grote zegen. Als we zelf aan het woord waren gebleven, zou deze mate van openheid er waarschijnlijk niet zijn geweest. Deze gesprekken leggen een belangrijke basis voor de toekomst. Als iedereen kan meepraten, is er ook later ruimte en openheid voor vragen.

Moeilijk?

Tijd, dat is wel een grote factor. Bij ons zijn de kinderen nog klein. Vaak zijn de jongsten al zo moe rond etenstijd, dat het moeilijk is om er een rustige, gezellige maaltijd van te maken. Door activiteiten als zwemles en kinderkoor schiet het zingen er nogal eens bij in. Ook de zondag is eerlijk gezegd niet altijd echt een dag van rust met ons gezin. We proberen altijd twee keer met z’n allen naar de kerk te gaan, maar dat zorgt er voor dat er naast de maaltijden weinig tijd meer overblijft. Verder is het voor één van de kinderen lastig om twee keer lang stil te zitten. Er is daarom geen concentratie meer om nog een keer rustig te zitten voor een gesprek, een werkje of iets anders.

‘Structuur is belangrijk voor de kinderen en voor ons’

WIE? Marco en Else-Marie Verheij uit Boskoop, ouders van vier kinderen in de leeftijd van 2 tot 12 jaar.

WAT? Verdieping door het gebruiken van verschillende boekjes naast het Bijbellezen.

WAAROM? We zochten naast het gebruik van de kinderbijbel ook wat meer verdieping op een andere manier. Vooral ook omdat de kinderen wat ouderw werden. Ook het langere tijd bezig zijn rond één thema sprak ons erg aan.

Uit de praktijk

Bij het Bijbellezen na het eten proberen we de lijn in de geschiedenis vast te houden. Soms lezen we maar korte stukjes en dan ben je snel de lijn kwijt. Herhaling helpt daarbij, maar ook een overzichtskaart van Israël of een tijdslijn, zoals in de Studieatlas bij de Bijbel. Als voorbereiding in de periode voor Kerst, Pasen en Pinksteren gebruiken we de boeken ‘Op weg naar…’ van Andrea van Hartingsveldt-Moree. Dit geeft meer verdieping. Het is niet ‘ineens’ Pinksteren, we zijn er dan al vijftig dagen over aan het lezen. Ook de oorsprong van het feest en moeilijke begrippen, zoals bijvoorbeeld de ‘Heilige Geest’ worden veel duidelijker. Daardoor kunnen ze het in de kerk of op school beter begrijpen. Het gaat veel dieper dan alleen de verhalen uit de kinderbijbel. Verder levert het soms een mooi gesprek op aan tafel.

In de vakantie proberen we bewust tijd vrij te maken om bezig te zijn met het geloof. We merken dat we allemaal meer ontspannen zijn en dat er daardoor ruimte ontstaat voor open gesprekjes. Daarbij gebruiken we bij voorkeur een boekje gericht op kinderen, dan hebben we een handvat om in gesprek te gaan.

In de vakantie hebben we weleens het boekje ‘Denkstof’ van Jaco Pons gebruikt. Dit is een mooi klein en handzaam boekje met 52 overdenkingen voor kinderen. Hierdoor ontstonden soms gesprekjes over de begrippen die hierin behandeld werden, zoals wat het verschil is tussen geloof en hoop. Je hebt dan eens op een andere manier samen een bezinnend moment.

We merken dat de onbevangenheid van kinderen afneemt naarmate de leeftijd vordert. Daarom proberen we zo lang mogelijk het samen lezen en bidden met onze kinderen bij het slapen gaan vast te houden. Onze ervaring is dat dit hele mooie persoonlijke momenten met de kinderen oplevert.

Moeilijk?

Soms zakken goede gewoontes een beetje af. Jaren terug zongen we ook iedere zondagavond, maar dat is op een gegeven moment opgehouden. Ruim een jaar geleden hebben we het weer opgepakt; voor de kinderen hoort het er nu weer helemaal bij. Het heeft ons geleerd dat structuur belangrijk is en houvast geeft aan de kinderen, maar ook aan ons als ouders. Omdat één van ons onregelmatig werkt, is dit soms lastig. Structuur is ook voor onszelf een aansporing voor als we eens wat minder ‘zin’ hebben. We zijn als ouders ook niet volmaakt. Gelukkig gaat de Heere door met Zijn werk, ondanks ons.

‘Het leren van de psalmen vinden we belangrijk’

WIE? Bas en Elli Verloop uit Waddinxveen, ouders van twee kinderen van 4 en 6 jaar.

WAT? Het gebruik van een dagboek en psalmen leren en uitleggen.

WAAROM? Omdat we de tijd willen nemen om met de kinderen bezig te zijn rondom de Bijbel. Als ze jong zijn, zijn ze nog zo ontvankelijk voor de Bijbelse boodschap en leren ze relatief gemakkelijk. Het leren van de psalmen vinden we belangrijk. Het heeft duidelijk meerwaarde voor de kinderen dat ze al vroeg wat psalmen kennen om in de kerk mee te kunnen zingen. Dan zijn ze toch meer betrokken bij de dienst.

Uit de praktijk

’s Morgens aan tafel gebruiken we het dagboek 'Elke dag nieuw' (auteur Gertrude de Regt e.a.). Per week is er een thema dat uitgewerkt wordt. Het is een kort stukje tekst en een paar verzen uit de Bijbel. Zoals in de meeste dagboeken wordt eerst het stukje uit de Bijbel aangegeven en daarna het dagboek. Wij doen dat bewust andersom. Eerst het dagboekstukje, zodat de kinderen al begrijpen waar het over gaat. Daarna lezen we uit de Bijbel. We proberen dan in onze eigen woorden de verzen uit de Bijbel aan de kinderen duidelijk te maken. De ene keer is dat een heel vers en de andere keer zomaar een paar woorden. Er staan ook vragen bij. Die gebruiken we wisselend. Regelmatig zijn ze te moeilijk, maar het is ook een mooie aanleiding om verder te praten.

Ook zingen we elke morgen de psalm die bij het weekthema hoort en aan het einde van de week kent de oudste die meestal wel uit het hoofd. Die psalm proberen we aan het begin van de week ook uit te leggen. Dat is best moeilijk. Voor onszelf zijn het bekende klanken, maar het uitleggen in voor kinderen begrijpelijke taal valt niet altijd mee. Als het erbij past, verzin ik als moeder er soms ook wat gebaren bij. We merken dat ze het dan beter onthouden. We zingen ook uit een liedbundel die gemaakt is voor kinderevangelisatie. Het is een bundel met eenvoudige bijbelliederen en bekende psalmen. Bij ieder lied staat een passende illustratie, waardoor onze kinderen ze ook zelf kunnen kiezen.

Maarten Luther zei het al: zingen is twee keer bidden. Mede daarom vinden we zingen en weten wat je zingt heel belangrijk. We zouden het persoonlijk erg mooi vinden als er iedere kerkdienst een of twee bekende psalmen zouden worden gezongen, om zo de betrokkenheid van jonge kinderen te vergroten.

Moeilijk?

Het is niet makkelijk om de eenvoud van de Bijbel te laten staan en tegelijk je kind niets aan te praten. Hoe breng je je kinderen werkelijk bij de Heere Jezus? Tegelijkertijd voel je ook zo duidelijk dat je ze geen nieuw hart kunt geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen