Uit Het Kijkvenster

Uw kleine jongen in de kerk Ja, die ondergaat een vreemde gearwording, als hij er voor de eerste m ikoant. Dat hoog'e geiwelf, die oote blinkende gasikroonen, het orgel het orgelsipel, die reien menschen en tl nog eens mensohen! 't I.s alles zoo poneerer^i voor de kinderlijk» ziel, indrukflaen kunnen niet allemaal te- ; worden verwerkt. Ein 't is ook al- -aal anders, dan zijn moeder hem geil heeft. Nietwaar, een moeder verdie eerste keeren aan haar spruit, e het er in de kei-k uitziet, hoe er een an met een zaïkje komt, waar je een nt m moet doen, en hoe het er alleaal toegaat. Maar als die'ikleiine gaser eenmaal zijn, zien ze zooveel, ze ntien' de emoties niet aan.

Laatst zag ik zoo'n kleine jongen die n eerste kerkgang deed. Hij' zat in bank naast zijn moeder. Van al het emde gaf hij een groote zucht

Daar zet het orgel en de samenzang Overweldigend — zal hij er om leeuwen of lachen? Maar eer de zang is, IS hij er aJ aan gewoon, omdat deren nu eerjmaal overal spoedig aan nnen.

Onder de ipreeik dwalen zijn oogen ar de mooie kerkramer|, met de honrden in lood gezette ruitjes. Hij zal tellert: op zijn duim en vingertje is al ibezig. Zachtjes — heeft Moeder egd — in de kerk mag je niet pra- 't Duurt niet lang, zijn kiijderlijke tasie speelt hem parten. „Kijk, als ( eens achter je zaten en je zat daar 1 op de galderij, zou je gemakikeopdie gaskroon kunnen springen en ndaar weer op die hoogste barik naar neden. Dat zou ik best kunnen " De collecte bezorgd wat afleiding. Dajt voor kleme jongens en meisjes — en wel 'voor groote mensoheni! — een ld intermezzo. Die mannen met hun •eVende baJonnetjes over de hoofden zingende menschen, worden van p tot stap gevolgd.

!k stop hem een pepermunt in zijn d. Eerst een's even kijken^ die kan duren denkt hij, als je er bentnincp zuigt. Maar dat doet hij niet. Hij ham opeens midden door. Dat geeft klap, hij schrok er zelf van, maar hield zijn katoen stijf opelkaar om te laten merken,

'u gaat het toch wel 'wat lang durenl — „Wanneer gaat de kerk uit?" — fluistert hij zijn moeder in 't oor.

— ,Sstt, zegt Moeder, nog één keertje zingen, dan gaan we naar huis. En als allen gaan staan, dat de kleine man aJs uit een dleipe put naar bovenl naar de zwarte menscihenlijven kijkt,. dan duurt het met lang meer, of de kleine guit dartelt vroohjk aan de hand van zijin Moeder naar huis

Wat heeft zoo'n kleine jongen nu aan de preek, moest ik onwillekeurig denken Bn toch, wanneer ik lin eigen kinderjaren teiuggrijp, boen ik aan Vaders' vereelte h^nd meeliep naar de dorpskerik, dan blijven er uit dat eerste kerkgaan indrukken achter, die zeer zeker groot nut afwerpen.

Om iets te noemen: er wordt vroegtijdig ernst en eerbied aangekweekt. Al 'Wordt van het gesprokerj woord niet zooveel verstaan of begreipen, er is een vroegt'jdig vertrouwd raken imet de geheele liturgische dienst, het lezen/ varf Woord en Wet, het zingen der Psalmen, het zien van Doop en| Aivondmaajl. Kortom, er gaat een groote opvoedende kracht van uit.

En nu zou men verbaasd staan, hoe de ontvankelijke kinderziel woorden van den pjediker opneemt. Ik herinner mij, dat na zekeren dieüst ©en predikant, die inderdaad de kinderea nadrukkelijk had aangesproken Cm.!, moest dat veel meer gebeurisn:!) aan een Meijie jongerj vroeg: ,,We'l, waar heb ik nu over gepreekt?" En het antwoord luidde met een zacht kinderstemmetje: ,,dat ik bekeerd moet worden, dominé!"

Wanneer dat zich nu onder bedauwing des H. Geestes in de kinderziel eens vast zou zetten, wat zou dat gezegenide vrucht kunnen afwerpen!

Cn lateren leestijd worden zulke indrukken somis geheel weggedoezeld. De zuig-kracht van de wereld neemt aHes mee. Er zijn thans jongens in den vreeim de, die zcch thuis min of mieer onverschillig voor den godsdienst toondenl, die nu de dingen uit eeii( anderen gezichtshoek bezien. Die terugverlangen naar hun kerkgaan, hun catechetisch onderwijs. D'S opvoeding werkt na. De kracht der opvoeding kan ook hier voor veel zonden bewaren. Daarom is het zoo noodig dat in toepassing wordt gebracht hetgeen) het Schriftwoord zegt: ,,Leert den jongen de eerste beginselen naar den eisch zijns wegs, aüs hij oud geworden is, zal hij daarvan niet afwijken".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen