Woorden van Lodensteyn

Ova­ 2 Oor. 4 : 6.

Men ziet maar weinig van rechte vertimoediging en bekeering. Waar komt t vandaan? '

Ik geloof niet uit kwaadaardigheid; aar het komt, 1. omdat men de zaak n de bekeering kwalijk opvat, I/EeA t niet waar de bekeering vandaan oct koraen,; men) merkt niet op de» utheuT dw bekeering, en men denkt echts dat de bekeering is de zonden 'latien. Elen. dronikaard meent dat hij keerd is, als hij zich niet meer dronn drinkt; eenlasteraar, als hij niet er lastert; een ontuchtige, als hij nLet eer ontuchtig is. Maar, of een jmensch t alles al nalaat, dan is hij nog niet keerd.

Daar behoort vrij wat anders tot de keermg. Daar moet zulk eene verhting zijn van Boven, waardoor men rtelijk verheugd en verblijd Is, in God or Christus, nadat tAer.| hartelijfc ds ­dloefd geweest over de zonden, waarede wij God vertoornd hebben.

•Kecht anders dan men zich ge'meten­ 'k inbeeldt. Want mien neemt sleohts ,, oenoegen dn den naam van bekee­ ­•g''en dan laat men. zoo eenige zonn Maar het hoogste, waartoe men mt, zijn maar zoo eenige burgerlijke ugden, en dan meenen zelfs de godloosten, dat ze van de hel verlost zijn in deii hemel zullen Icomien, om daar et de engelen Gode lof te zingen.

Dit duurt imaar zoolang, als de gechten van den hemel en van de hel ren, en daarna slaaipt.dat wederom nen.

Anderen bekeeren zich wel ten deemaar zij hebben zoo iets, waar hunne nelijkheid op staat, hetwelk dan in nne oogfen geen kwaad is, waarvan ­n zich behoeft te bekeerer). Eli dan ­nt |men, 'dat men die dingen, waar­ 'n imen zich echter oodi; al bekeeren oest, wel mag behouden,, daar mem onrtusschen noohthans de gruwelijke zon n van afgoderij begaat. Want dat men er op geld, en daar op staat, dan werom op de begeerlijkheid des vleesches vermaak, op kostelijk gewaad, op isiaad enz. gezet is, dat is, die dingen maken tot zijn afgod. En van zulke gen zich te bekeereii, waar het hait veel werk van maakt, dat is eerct *ht de bekeering'.

­Want de bekeeiing is niet zoozeer van t Wwade tot het goede te ik^roen, maar t is; van zichzelven afgekeerd, en tot d bekeerd te zijn. Ein dan is de nsch eerst bekeerd, als G<5d het ge­ e!e liart inneemt, en dat men zijn rt geheel overgeeft aan God, hetwelk ulus behartigde toen hij Rom. 12 : 1 1de: Ik bid u dan, broeders! door de tfeiimingen Gods, dat gij uwe lichaei^ stelt tot eene levende, heilige en (Je welbehagelijke offerande, welke is redelijke Godsdienst.

En Christenen! zoolang gij nog Iets 1)t, iwaar gij niet wilt afscheiden, zoo t gij nog niet bekeerd, zoo weinig als e jongeling, wiens hart nog te vast n zijn geld bleef hangen). Matth. iö 9­24,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen