�s Werelds� onbastendigheid

Mensolien leven is 'een vlug ding, alleeö een voorbijgaande, maaar een g'ende ijdelheid. Hebt gij niet wel operW hoe snel «(en schaduw langs grond loopt, in een wdlkigen en ,wingeni dag, schielijk de plaatsen verkerende, die te voren heerlijk beachewaren door de zon ? Zoo is het levan den menisch op aarde, want hij t als eleq schaduw en bestaat niet. (Job 14 : 2)

at ons 'hier in zien als in een sipdede ijdtelheid van de wereld en) van a ding'en) die de menischeni zoo hoog tten enl er hunne harten op zetten, rijken, en armeni zijn er evien gelijk gezet: de rijke n^enisch wordt dood kt in. derzelvèr omhelzingen en de e an(enlsch vermoeit zich in het «hteloos najageni. Wanneer de dood 't, moeten alle bezittingen) voor wig vaarwel gezegd en aan anderen rgelaten. En wiens zal het zijn ? Uw 1 van deze dingten zal eerlang zeer 'n zijn. Zoo gij U op de aarde uitfct, en Wanneer gij oprijst en opkt liet afdruksel van uw lichaam, t gij zien hoeveel van deze aarde ten tste uw aandieel zal zijn. Deze wereld een valsche vriend, die eenl mewsch laat in een| tijd van den grootsten i en vliedt van hem als hij 't meeste doen heeft.

'ü nauwe toepassing van de leer des ! is een uitnemend geneeamiddel teverkniezing ien| geeft eenjig gamiak een al te bezorgd hart. Toeni Job groote verliezen, had ondergaan, hij vergienoegd neder met de overden­ , die ge lezenl kunt in Job 1 : 21. n moet een zwaarder stoot verwachdan het verlies van wereldsche goeen, want eerlang zal er een stoot '3 gebracht worden op uw hart. Zoo vele beproevingien) moet doormaken dit leven, bedenkt, gij moet ten laatuw eigen leveni verliezen. Wat klaagt «enl levendig mensch ? Klaag]. 3 : 't Is altijd nuttig te overwegen onbezoekingien, hoe dat ons geval erkon geweest zijn als het is. Wat vernield of van ons weggenomen is, 1 des Heeren goed6rtiei<enlheden dat ' zelf niet vernield zijn. e dood staat voor de deur, ziet toe,

e dood staat voor de deur, ziet toe, t gij uwle zielen niet verliest. Zoo het "d uitbreekt in eeniig 'deel van het aam zijn zij gewoon een ader te qp'ein een ander deel daarvan, om den "dstroom te keereni. Zoo geneast somde Geest van God den/ mensch van flieid over aardische dingen, door het Hen van den hartader, om over de ndfeiv te bloeden. Zoo wij hemelsche g«n meer 'kloeklmoedig najaagden, nneer onze 'bezigheden in dit leven t voorspoedig zijn, wij zoudten daaror dubbel voordeel winnen,, onze wetehe droefheid zou vordem afgewend onze beste schat aangroeien. Zoo gij m cairisu's zijt, moogt gij uw

Zoo gij m cairisu's zijt, moogt gij uw 's tevreden dragen. De dood zal een de maken aan alle beroeringien. Wordt B mensch, op zijn reis niet al te getelijk onthaald, wat nood, hij is maar de doorreis, hij behoeft er niet te ^ven.

rechtvaardige mienjsch sterft niet een hop'eloozen staat, maar in een ^t vol hoop. Hij heeft de welgegronde "achting van beter dingen dan hij 't had in deze wereld, en schoon in 1 dood de stroom van zijn hoop on­ P mag loopen, toch heeft hij er zoo van, dat het hem zijn eeuwig aan­ 1 wel gegrond doet wagen op den ««re Jezus 'CJhristus.

Boston: „'De viervoudige Staat"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen