Over de voorstellen der Herv. Synode.

'Sn de verschillende artikelen, die r de voorstellen der Ne"d. Herv. Sys geschreven zijn, wil ik in het kort antwoord hierop geven,

ïantenvattende is in die artikelen het de gezegd: •

ffie tegen stemt, is er mede verantrdelijk voor, als de huidige onschrif­ i)ke en kerkontbindende Syn. oratie blijft voortbestaan, naar' de ch gesproken zonder uitzicht ooit , eens te verdwijnen".

,Wie voor stenat, neemt de verantrdelijk mede op zich_ als straks de ereformeerde richtingien kans krij om de Belijdenis te gaan wijzigen". pEen vrijwillige afscheiding is onge­ 'l en in zekere zin ongeoorloofd, ar wannéér het 'Ger. volksdeel tenvan een strijd om de hoofd rheden der 'Geref. (belijdenis­ in het tnten^ werd gedrongen, teneinde zelf Confessie ongerept te kunnen be en, dan was in zulk een weg een Itreffende oplossing van het 'kerkevraagstuk gegeven". Ät zou ook ,wel eens kunnen zijn,

Ät zou ook ,wel eens kunnen zijn, de Gereformeerden met achterlating al het stoffelijke, zij het dan met enetaimg der Belijdenis, geheel apart len te staan". fct eigen woorden uitgedrukt, stem

fct eigen woorden uitgedrukt, stemversohillende Geref. vóór, omSat Miers meenen voor de oude Syn. Misatie te stemmen. Zij vreezen, ve­ verwachten met zekerheid, dat äen strijd zal ontbranden over de [van de formxdeering der voorstelwaardoor de Belijdenis naar willezal worden behandeld, en de kerk telijden in verkeerde zin.,

Mocht de kerk de Belijdenis vermin ken, dan zal de „oplossing" komen doordat de Geref. zich met de Belijde. nis afscheidfen. Men vindt het verlies der kerkelijke goederen wel jamimer, miaar men heeft toch de Belijdenis nog.

Deze redeneering getiiigt van een vo komen verkeerd Inzicht In de stand van zaken, gaat uit van een onjuiste kerkbeschouwing. Indien het ware, zooals ik alle Geref. broeders verwiit(en: het in deze stukken is voorgesteld, zou

,|Waarom zijt ge reeds lang niet uit de 'kerk gestapt, die piactisch de Belijdenis, met voeten vertreedt en in haar openbaring op zeer veel punten lijnrecht fingaat tegen Gods fVVoord?

Is het nog niet erg genoeg? Als ge aileen om de kerkelijke goederen 'blijft, ,dan is dit toch wel een arm motief. Au zoudjen wij in een schuur moeten samten komen, dan moeten wij toch al het stoffelijke voorbijzien, indien 'God het wil. (Wanneer ik de zaken zoo zag, als zij belicht worden in dg genoemde artikelen, en in het algemelen in alle geschrif ten van 'Geref.^ die vóór ,de nieuwe voor stellen zijn, dan zou ik geen vrijlmoediglueid hebben, nog in de Herr. Kerk te hlijven. Laten wij .dan conseqolent zijn.

De zaken zijn echter anders, dan Is voor gesteld.

Allereerst het verwijt, dat men door. tegen te stemmen, voor het oude stem,t. Gelooift­men werkelijk, dat er iets nieuws te vorm. Ik heb hier geen gelegianheid komt ? Het oude gaat door in verscherp­ om dit met bewijsmateriaal aè,n te toonen. Wie echter rustig de zaken met de documenten beziet, kan dit gemakkelijk vaststellen. Trouwens, het is ook duidelijk gezegd, dat ralen verwacht, dat de artikelen is uitgesproken, dat geen „leer kerk voortgaat in haar oude weg. In de tucht" verwachj. wordt, getuige de handelwijze van prof. Haitjama en Kraemer. 't Is In de toelichtende nota bij de voorstellen ook duidelijk genoeg af te lezen. W|ft behoeven geen profetische geest te

W|ft behoeven geen profetische geest te hebben om dit te zien. Wat wel komt, is een kerk, die haar vleeschelijk belijden me^ kerkrechtelijke middelen, langs reglementaire weg zal trachten door te voeren en op te leggen, door „boodschap pen" en afkondigingen ,door met dwingende macht bekleede commissies en gedelegeerden enz Algemeen zijn wij als Geref. het er vrijwel over eens, dat <ie toekomst niet beter wordt in de Herv Kerk. Nu redeneert mten aldus: Om het verkeerde te overwinnen, kiezen we het ergere. Het is de duivel met 'Beëlzebul uit willen ^drijven. Laat ik een beeld nennen. Verondsrstel, dat ik in mijn huis door indringers overweldigd Wen. Deze hebben echter nog'niet geheel vrije hand, maar (moeten mij no een plaats in een kamer laten, waar ik nog het licht kan zien, waar ik nog ka protesteeren en getuigen tegen hst onrecht. Nu wensen de indringers het heele huis, om daarin geheel naar eigen zin te kunnen regeeren, zonder door protest gehinderd te worden. Om dit te kunnen doen, moet wat hen nog hindert, ter zijde geschoven worden en moet er iets nieuws komen, waardoor zij vrije hand krijgen, om die lastige eigenaar uit de kamer in de kelder te w"erpen en hem tot zwijgen te brengen. Hij mag dan voor hun paft nog schreeuwen, maar nieimand heeft er last 'va.n. Wanneer ik nu in de positie van over. weldigde ver'keer, maar nog zekere rechten heb, zou iemand mij dan kunnen verwijten, dat ik vóór die indringers ben, iwanneer ik mij met hand en tand verzet tegen hun verdere plannen, waardoor mijn positie nog slechter wordt? /Wil daarom tegen de nieuwe voorstellen stemmen, zeggen, dat ik een voorstander ben van het oude? Laten we toch niet meeheipen aan een verslechtering van onze positie, 'om aan een verkeerde positie te ontkomen

Maar nu komll'het redmiddel van afscheiding naar voren, hetzij gewillig of gedwongen. Ben Ik echter klaar als men mij uit ^"•0'^ eigen huis dringt? Heb ik het dan gewonnen? , Niemand zal dit toch zeggen. Bovendien komt er wat bij. (Wij zijn m.et de gansche kerk vprbonden door den band der Verbonds. Dat is een 'band, die God gelegd heeft en niet nienschen. AJle Gereformeerden belijden toch, dat het zaad der kerk in Christus geheiligd is. Op grond van he Verbond wordt gedoopt. Hoezeer het volk des Verbonds afdwaalt, al vervalt het tot afgoderij, nochtans blijft ,dit Verbond. Daarom .mogen wij niet ongedaan wülen maken, wat God doet. Al volgd, al werden de profeten gedood, al werd onder Israël de levende kerk ver­ werd de afgoderij zelfs officieel ingevoerd, de profeten hielden hun roeping om in het midden van zulk een kram en„ verdraaid geslacht te getuigen. ^

Nooit zouden zij van een .oplossing" van het kerkelijk vraagstuk spreken, als zij naast dit volk kwamen te staan. Nooit zouden zij medewerken, om hu tegenstanders de macht te geven, zich bed'Sruken: alle terrein, dat "Wij verlie­ vrijer te openbaren. Daten wij het goed zen, zullen wij terug moeten veroveren. Indien wij ontrouw zijn, zal de Heere zijn dorschvloer doorzuiveren en voor zijn recht zonder ons opkomen. Laten weg der gerichten(, waarin God zal ko wij dan echter ook weten, dat wij in de mien, mede zullen ondergaan, zoo wij ze zelf oproepen, door de zonde mede te helpen uitbreken. De Heere zal nooit Zijn kerk verlaten. Al ligt Gods levende kerk nu machteloos temeer, al kan zij niets anders doen dan protesteeren en zuchten onder het geweid en 'het onrecht, de Heere zal er eenmaal over op­ staan, ofp Zijn wijze en "op Zijn tijd.

Beter op den Heere te wachten dan vleesch tot zijn arm te stellen en van kerk des Heeren, die in haar onimacht die zijde hulp te verwachten. Voor de de beloften van den Heere; Zef..3 : 12: zuchtende en gebonden neefligt, is er ,,lk zal in het luidden van U doen die zullen op den naam des Heeren be overblijven een ellendig en arm volk: schen, verdrukken en benauwen. Ten­ trouwen". Laat het vleesch dan heer­ slotte wordt het verteerd do'or de oor. deelen Gods en zal de rest overblijven, om het dan te ervaren dat er bij dten Heere levenvernieuwende en vruchtbaar mjakende kracht is. Langs geen andere weg kan ik de op

Langs geen andere weg kan ik de oplossing zien. Alle menschenwerk eindigt in het vleesch en in de dood, maar Gods levende kei*, den Heere verwachtende, zal bKjven. De poorten der hel zullen haar niet overweldigen.

Ds. iL. Trouwborst Herv. Prqid. Aalburg Nasclirift. Het antwoord der Redactie volgt D.V. volgende week.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen