Buitenland

Donderdagavond werd via de B N.0. medegedeeld, dat in Roemenië opstand was uitgebroken. Koning ï/ïichaël heeft zich geschaard aan de zijde der tegenpartij en oipgeroepen de wapens tegen Rusland neer te leggen. Een nieuwe nat. regeering was gevormd, welke de bevolking teni sterkste aanraadde zich hecht aaneen te sluiten, teneinde gemeemsohappelijk deni vijand het hoofd te kunnen bieden.

Uit deze berichten blijkt, dat momienteel de bevolking eieni,gszins verdeeld is. Zoo men zich herinneren kan, was eeiüge jareni geleden voor de aansluiting bij Oultsohland een minderheid m oppositie, welke toen het pleit voerde öm zich aan te sluiten bij de Geallieerdleni. Het qptreden van graaf Antones ija die met een zeer krachtige hand zBjn land bestuurde, heeft aan deze oppositie een leinde gemaakt, de partijen en de gewapende groepen ontbonden, ja, zijn invloed heeft tenslotte geleid tot aansluiting bij Duitschland. Toch schijnt het, d'at de niet­Duitschgezinde gioepen altijd min of meer 'hun invlo'ed hebben kunnen laten g:elden) en zoodra er zich een gele,genheid voordeed, hiervan gretig gebruik maakten.

De veldtocht in Rusland heeft op bepaalde tijden/ aanzienlijke offers gekost en het vermoeden werd uitgesproken, dat in vergelijking tot de Duitsohers, de Roemeenen eeni grooter percentage 'verliez'en hadden. Zulk een omstandig heid kon zich bij zulk een enorm lang front li^^l gemaWielijk voordoen zonder dat er eeniige de minste opzet in het spel behoeft te zijn. Terreingesteldheid, plaatselijke sterkte van den vijand kunnen op bepaalde punten oorzaak zijn dat er veel intensiever gevochten moet worden dan qp andere deelden van het ftront. Ook kan de eene legergroep wat meer of minder succes hebben dan de andere. Toch echter werd dit ­feit uitgöhVit om de stemming ten ongunste van Duitschland te benutten. Al werd tet onbillijke direct door de regeering In het juiste licht gesteld, en alle geruchten tot hun juiste proporties terluggebracht, toch is het gevolg geweest, dat om het volk te gerieven en de tegenpartij niet noodeloos stof tot actie in handen te geven, de Roemeensche soldaten zich in het vervolg zouden terugtrek­ ken. In de voorste linies werd door hen niet 'meer zoo actief aan den strijd deel genomen. Hierin is eerst veranderiAg gekomen, toen de Sovjets de grenzen van Bessarabië naderden en dus direct het Roemeensche grondgebied bedreigde. 'Ook uit andere omstandigheden zou kunnen worden afgeleid, dat ler nog steeds een oppositie aan het werk was, welke nog heimelijlv veel invloed! 'had. ­

Vorige week hebben de Russen in het Zuiden een zeer krachtig offensief geopend, hetwelk tot een gevolg heeft ,gehad, dat de plaats Jassy ontruimd is. Het schijnt, dat de Sovjets hier een verr dere doorbraak hebben kunnen bevechten. Hun doel is door te dringen tot de zg. landengte van Galatz. Dit is een vlak terrein tussehen de Dona(umonding en de Karpaten. Wanneer zij 'hier doorheen zijn, ligt de weg open tot de Roemeensche vlakte met de belangiajke olievelden van Ploesti, maar ook de hoofdstad Boekarest. Zeer v/aarschijnlijk zal au de bedreiging welke van het Sovjetleger uitgaat, weer oorzaak zijn, dat de tegenpartij opnieuw naar een middel ,grijpt om hei de legeeiing moeilijk te maken. Niets toch kan zioo cataftrophaal werken dan wanneer een oppositioneole groep, wanneer liet land in groot gevaar is, en de regeeiing alles noodig heeft om haar aandacht te vestigen op de militaire toestand, juist op zoo'n*oogenblik bet volk tegen de re­ .geering tracht op te" zetten. Krachtige leiding is dan noodig om boven de omstandigheden te staan en nergens voor te wijken, doch slechts he't beoogde doel, de redding van het land na te stiev'en.

Het spreekt vanself, dat met het oog Oip de toestand aan de fronten, alsmede de toestand op den Balkan de crisis waarin Roemenië zich thans bevindt, met groote aandacht wordt gadegeslagen en men zich met begiijjielijke belangstelling afvraagd: /Wat zal er in Roemenië gaan gebeuren? Zal het volk de regoering van Antonescu blijven steu nen d'an wel als een gevolg van de omstandigheden het hoofd verliezen en het oor neigen aan invloeden welke de regeering tegenwerken?

De23 week heett het Sobranje in Boelgarije vergaderd. De Boelgaarsche ministerpresident, alsmede de minister van Buitenlandsche Zaken hebben verslag uitgebracht van den politieken toestand. Verschillende sprekers schijnen ook aangedrongen te hebben op een zich losmaken van Duitschland, De vroegere min.­president, Zankof, heeft zich hieitegen verzet en zich scherp tegen het Parlement gekeerd.

Boelgarije wenschte geen deel te nemen aan den oorlog en toch heeft Duitschland Tliracië en daarna Macedonië teruggegeven. Hij zeide: „Gij afgevaardigden in ditzelfde Parlement waart toen door deze houding verrast en hebt onder grooten bijval deze geschenken toegejuicht en aanvaardt. Welke reden hebben wij om de betrekkingen met Duitschland te verbreken?" De minister van Buifenlandsche Zaken, Draganofi, wees op de verhouding tot Turkije en zeide, dat dit land heeft ingezien dat Boelgarije een uitgang naar de Zwarte Zee noodig heeft. De betrekkingen rnet Sovjet­Rusland waren vriendschappelijk. De oorlogsverklaring aan Engeland en Amerika noemde de minister een vergissing. Engeland droeg echter hiervan zelf de schuld, omdat het zijn garantiebeloften van 1919 niet was nagekomen. Hij prees de politiek van koning Borus, welke hij een staatsman noemde van Europeesch formaat. De regeering zal de politieke lijn van den koning voortzetten en streven naar:

Ie. een vreedzame regeling van alle aangelegenheden;

2e. overeenstemming met alle naburige landen;

3e. vermijding van den oorlog voor het gebied van den Balkan.

Het schijnt, dat de hevige luchtbom.bardementen waardoor voornamelijk Sofia is geteisterd, oorzaak is geweest om de verhouding tot Duitschland en tot de Geallieerden te bespreken, zulks m verband met de door de regeering afgelegde verklaring.

Van het oorlogsterrein in Frankrijk kunnen wij het volgende melden. Teneinde hun posities niet al te veel bloot te geven, zijn beide partijen schaarsch met de mededeelingen van eigen operaties. De Duitschers vermelden, wat de vijand doet en omgekeerd wijzen de Geallieerden er op wat de Duitschers doen, doch hun eigen verrichtingen bevestigen zij eerst, wanneer de tegenpartij zulks heeft bekend gemaakt. De oorzaak hiervan ligt in het feit, dat de strijd hier bijna geheel den vorm heeft aangenomen van een bewegingsoorlog en eerst eigen bedoelingen kunnen worden medegedeeld, wanneer zij door de feiten bevestigd zijn. Daarom lijken dq berichten dikwijls verward en is het beeld dat gegeven wordt onoverzichtelijk. Wanneer men echter nauwkeurig op de kaart de frontberichten controleert en de plaatsen aanstipt, springen aanval en verdediging tamelijk duidelijk in het oog.

Nadat de Amerikanen het Normandische front bij Avranches hadden doorbroken en via Laval­Le Mans de plaats Alencon hadden bereikt en vandaar oprukten naar Argentan, trad hun bedoeling zeer duidelijk aan het licht. De Canadeezen, welke met de Engelschen aan de Oostzijde van het front streden, oefenden een sterke druk uit naar Falaise, om zoodoende de Duitschers, welke streden in het Z. en W. geheel af te snijden. Door de opening is het grootste deel volgens het Duitsche weermachtsbericht ontkomen. Tegelijk hebben de Engelschen en Canadeezen een zeer grooten druk, uitgeoefend in het Oostelijk gedeelte, het z.g.n. Orne­front. Hier hebben zij ook weer gelijk in het Z. en V/. gepoogd het 7e Duitsche leger te omsingelen en in te sluiten. Al heeft men te Berlijn de stellige verwachting, dat ook dit leger van de strop, welke gepoogd wordt het te bereiden, zich os zal maken, toch blijft men alle bewegingen met groote aandacht volgen. Ook de Geallieerden zien in, dat hun prooi hen zal ontglippen en zijn er daarom in geslaagd ussehen Mantes en Vernon de rivier de Seine over te steken. Vanaf dit bruggenhoofd heeft het leger zich in 2 ä 3 groepen gesplitst. De eerste rukt op langs de Seine naar Rouaan. Zij willen kennelijk beproeven om de monding van de Seine te bereiken, voordat de Duitschers deze genaderd zijn, en pogen _ om het ontsnapte leger weer opnieuw in te sluiten. De Engelschen en Canadeezen hebben de rivier de Tougues, welke bij Trouville in de Seine­baai uitmondt, overschreden en de plaats Lisieux bezet. Duitsche berichten wijzen er op dat het de Amerikanen niet gelukken zal, want dat de bedoehng al te doorzichtig is. Een weede groep is de Seine in de tegenover gestelde richting gevolgd, dus ten N. van Parijs, om deze stad vanaf het N. in te sluiten, terwijl een derde groep zich meer Noordwaarts moet begeven, waarschijnlijk met de bedoeling om meer in het achterland, richting Amiens, langs de kuststrook op te rukken. Deze groep schijnt in hevige gevechten met de Duitschers gewikkeld te zijn, want het weermachtsbericht spreekt ervan, dat aanvallende tankformaties tot op de rivier zijn teruggeworpen.

Ten Z. van Parijs loopt het front van Versailles over Arpajon aan de Orge naar Fontainebleau, alwaar de Amerikanen eveneens de Seine hebben overschreden. Vanuit Orleans is een tankformatie opgerukt, om met de Amerikanen bij Fontainebleau verbinding te zoeken. Zij is in het gebied van Pithiviers en Malaisherbes tot staan gebracht. Een andere colonne rukt via Bellegarde en Montorgies op naar Sens aan de Yonne. Deze kolonne is echter op sterke tegenstand gestuit. Duidelijk springt ook hier de strategie in het oog. Parijs is het hart van Frankrijk. Over Frankiijk sprekende, kan men dit niet doen, losgedacht van haar hoofdstad. Frankrijk en Parijs zijn bij de volkeren één. Vandaar dat getracht wordt, deze stad in bezit te nemen. De berichten melden, dat de Amerikanen tot in het zuiden van Parijs genaderd zijn en dat de Duitschers m het overige stadsgedeelte lastig worden gevallen door troepen Maquis, Wanneer Parijs zou worden ingenomen zou dit een prestigekwestie zijn. Meer echter schijnen de Amerikanen een strategisch doel na te streven. Twee ä drie groepen, de een de andere steunend willen Frankrijk dwars door midden snijden en rukken naar,de Duitsche grens op vanwaar zij nog plm.

275 km verwijderd zijn. Hierdoor zouden zij het N.van'tZ. afsnijden en vormen alzoo een bedreiging voor de troepen welke zich nog in Z­Frankrijk bevinden. Wanneer men een kaart raadpleegt kan men de lijn volgen, de rivier de Loire, de plaatsen Nantes­ Angers­Tours­Orleans en vandaar naar Fontainebleau en Sens.

Van een tankgroep welke vanuit Nantes naar het Z. richting Bordeaux moet zijn gegaan wordt weinig vernomen. Wel dat de Amerikanen vlak bij de Fransch­ Spaansche grens troepen aan land hebben gezet te St. Jaen­de­Luz. Het doel schijnt te zijn bezetting van de havenplaats Bayonne aan de Atlantische Oceaan.

In het Z. wordt hevig gevochten. Genoemd worden de plaatsen Grasse, Brignoles en Barjols. De plaats Aix is door de Geallieerden bezet, waardoor de plaatsen Marseille en Toulon vanuit het N. van hun verbindingen zijn afgesloten. Om Toulon zijn hevige gevechten gaande. Dit was voorheen een groote oorlogshaven aan de Middellandsche Zee en is zoowel aan zee­ als aan landzijde geducht versterkt.

Ook Marseille schijnt door de Gealheerden ie zijn ingesloten. De Geallieerden welke hier strijden ontvangen veel steun van de Franc tireurs partisans. In Frankrijk werken m de onherbergzame Alpen en gebergten ondergrondsche groepen. Zij dragen de naam van „maquis rouge" en „maquis bleu". Deze groepen zijn ontstaan door onderduikers, welke zich onttrokken aan de arbeidsdienstplicht en naar de bergen uitweken. Ook was er het armee secrete (geheime leger) hetgeen gevormd was door officieren van het gedemobiliseerde Fransche leger. Deze troepen welke het terrein uitstekend kennen zijn de Geallieerden tot gids. Wanneer de kuststrook na de val van Marseille en Toulon lot aan de Rhone in handen der Geallieerden is. Zullen" zij waarschijnlijk naar het N. oprukken. De eerste weg is de prachtige breede autoweg welke van St. Raphael loopt via Aix naar Avignon en vandaar het Rhónedal volgt tot aan Lyon. Een tweede, waar ook de weermachtsberichten van spreken loopt langs de Durance, terwijl de .derde weg is de bekende route de Napoléon. Toen Napoleon op 26 Febr. 1815 met 1100 soldaten van Elba op de Fransche kust landde, maakte hij van deze weg gebruik. Deze weg loopt van Cannes via Grasse naar Digne en vervolgens over Sisteron naar Grenoble. Deze weg is een van de fraaiste en best onderhouden autowegen van Frankrijk, Door de hulp van de maquis kunnen de Gealheerden van deze wegen een zeer nuttig en snel gebruik maken om naar het hart van Frankrijk door te stooten om zoo noodig een verbinding met het Noordelijke leger tot stand te brengen.

Het weermachtsbericht van de vorige week, waarop wij toen reeds wezen, sprak in verband m_et de doorbraak in Noimandië dat de Duitsche legers zich moesten terug trekken waardoor er een geheele nieuwe frontsituatie zou ontstaan. Op welke lijn de Duitschers nu zullen trachten een 'nieuw front te vormen om alzoo de Geallieerden opmarsch Ie keeren valt thans nog moeilijk te zeggen.

Van het Oostelijk front vermelden wij deze week de volgende berichten: In Estland en Letland duren de hevige gevechten voort. Vooral in deze sectoren neemt de Duitsche tegenstand toe. Het was in de vorige weken aan de Russen gelukt, het Duitsche leger in tweeen te splitsen om de afweerkracht te verzwakken, doch de Duitschers hebben door ernstige tegenaanvallen weder kans gezien deze gescheiden legers met elkander te hereenigen. Op enkele plaatsen moeten de Sovjets voor de Duitsche druk wijken. Hier zullen de Russen meer reserves naar toe moeten zenden, anders zouden hun troepen aldaar ernstig in gevaar komen.

Vanaf de Oost­Pruisische grens tot aan het Z. zijn hevige gevechten aan den gang. Deze gevechten dragen echter nog niet het kenmerk van het groote offensief dat door de Duitschers vei wacht wordt, omdat blijkbaar de Sovjets nog niet zoover zijn met het herstellen van hun achterwaartsche verbindingen.

Ten Zuid­Westen van Mielec Vi'ordl verbitterd gevochten. Hier pogen de Sovjets onder persoonlijke leiding van generaal Sjoekow een doorbraak te forceeren om door te stooten naar de bekende plaatsen Krakauw en Kielce. Alle aanvallen werden echter tot hiertoe afgeslagen.

Eveneens werd hevig gevochten bij de plaatsen Baranow, Warka en ten Noordoosten van Warschau. Op enkele plaatsen konden de Russen de stellingen binnen dringen, doch werden door tegenaanvallen weder teruggeworpen, op enkele punten zelfs tot achter de rivier de Weichsel.

Het blijkt dat de Duitsche tegenstand weder zeer krachtig is. Als eenmaal maar een aaneengesloten frontlijn gevormd kan worden, valt het met zoo gemakkelijk, deze opnieuw te doorbreken en het front op te rollen. Er gaan dan soms weken, ja zelfs maanden overheen, aleer een nieuw succes geboekt kan worden, gelijk reeds een en andermaal is gezien. Vergeten dient 90k niet te worden, dat, hoe karter de frontlijn hoe krachtiger en intensiever de Duitsche tegenstand, terwijl voor de Sovjets de voor ziening en ravitailleering steeds moeilijker wordt.

Van het Italiaansche front zeer weinig berichten. De strijd is opnieuw ontbrand, doch het eenige resultaat is, dat de Duitschers hun stellingen een paar kilometer hebben moeten terugnemen.

Het schijnt dat het front in Italië even een rustpauze krijgt, vermoedelijk in verband met operaties vanuit Zuid­Frankrijk of den Balkan. De bedoelingen zullen mogelijk na verloop van een paar weken of eerder, duidelijker aan het licht treden.

Vrijdag overdag, en van Vrijdag op Zaterdagnacht, alsmede van Zaterdag op Zondagnacht, hebben Amerikaansche bommenwerpers Japan aangevallen. Bij de eerste aanval werden van de zestig vliegtuigen er 13 neergeschoten. Deze vliegtuigen vlogen boven Kioesjoe en het Westelijk deel van het bezette eiland Sjoegokoe.

Hier werkt de zware Japansche industrie. Vandaar dat deze bombardementen worden beschouwd als een voorspel van hetgeen in Europa wordt gezien.

Generaal­majoor Curtis, E. Lemay is benoemd tot bevelhebber van het 20ste Amerikaansche luchtcorps in China. Deze generaal voerde in Engeland het bevel over de vliegtuigen, welke Berlijn en Hamburg hebben gebombardeerd. In deze benoeming ziet men het duidelijke bewijs dat Lemay nu op Japan zal'moeten toepassen, wat hij in Europa aan ervaringen heeft opgedaan. Japan is nu, door het opdringen van de Amerikanen, blootgesteld aan veelvuldige luchtbombardementen, ja Zelfs landingen zijn thans binnen het bereik der mogelijkheden, al gaan ze gepaard met groote risico's. In Nieuw­Zeeland worden door Amerika sterke afdeelingen parachutisten opgeleid, terwijl in Australië groote hoeveelheden materiaal en zweefvliegtuigen Vvforden geconcentreerd.

Ook wordt gewezen op de sterke Engelsche hulp. In de Indische wateren bevindt, zich onder admiraal Fräser een vloot van 19 slagschepen, 300 kruisers, torpedojagers en kleinere eenheden, 100 duikbooten en 8 vliegdekschepen. — Japan rekent erop dat deze vloot zich zal aansluiten bij de Amerikaansche, welke tegen Japan opereert.

Na zijn onderhoud met Roosevelt heeft admiraal Nimitz verklaart, dat de voorbereidingen op het eiland Saipan, voor aanvallen op Japan, goede vorderingen maken.

Alle vervoer van en naar Japan over zee moet onmogelijk gemaakt worden. Te Tokio Zegt men, dat Japan uithongeren, thans niet meer gaat, omdat Japan met deze mogelijkheid reeds lang tevoren rekening heeft gehouden.

Waaneer een Amerikaansch of Engelsch schip het waagt, het Japansche m­oederland te beschieten, zal de Japansche vloot zonder eenig aarzelen, direct toonen ook nog te bestaan. Daartoe heeft de vloot zich terug getrokken om zich te belasten met datgene wat het zwaarste weegt, n.1. de verdediging van het moederland. Bedriegen de teekenen niet, dan teekent zich hier een zeer belangrijke strijd af, van welks al of niet slagen, het bestaan van Japan afhangt,

V/anneer men bij de bovengenoemde Engelsche vloot telt wat Amerika eveneens voor deze strijd beschikbaar stelt, dan ziet men dat de Geallieerden ook ter zee een geweldige machi Icunnen ontv/ikkelen.

De atbeidsdienstplicht voor vrouwen is in Japan bij de wet ingevoerd. Alle ongehuwde vrouwen van 12 tot 40 jaar moeten voorloopig één jaar opkomen.

Met ingang van 1 September zal de Engelsche wet op den krijgsdienst ook van toepassing worden verklaard op alle Franschen, die geen lid zijn van Fransche formaties, zoo meldt Exchange Telegraph. Met ingang van 1 November zullen van Engelsche zijde Franschen voor den militairen dienst worden opgeroepen. (D.N.B.)

Churchill en Roosevelt. Naar Interinf uit Stockholm verneemt, meldt'de Nevf Yoiksche correspondent van de Daily Mail, dat Churchill en Roosevelt elkander in den loop van de volgende week opnieuw voor een bespreking wenschen te ontmoeten, ditmaal op Franschen bodem.

Regeering van Vichy verhuist. Het A.N.P. meldt uit Berlijn: Op desbetreffende vragen is Zaterdag in de Wilhelmstrasse verklaard, dat de Fransche regeering met het oog op de militaire gebeurtenissen en, gezien zekere organisatorische noodzakelijkheden, geneigd is den zetel der regeering uit Vichy naar een andere Fransche stad te verplaatsen. Men noemt het mogelijk, dat deze verhuizing reeds aan den gang is. De vraag, of ministerpresident Laval zich nog te Parijs bevindt, werd ontkennend beantwoord.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen