Vordering Woon ruimte

In het dagblad „Trouw" stond j.1 I Vrijdag een artikel, waarin werd mede I gedeeld, dat binnenkort door de regee [ring een wetsontwerp tot doelmatige I verdeeling van de woongelegenheid bi [de Tweede Kamer aanhangig zal wor |den gemaakt.

De regeermg acht een krachtig in ^ grijpen noodzakelijk om chaotische toestanden op het gebied van de volks hulsvesting te voorkomen.

Bij deze wet, zal de bevoegdheid, die aan den burgemeester in bepaalde gevallen is verleend, nader worden cvmschreven en uitgebreid.

Woningen die zonder vergunning in gebruik genomen worden, kan de burgemeester direct doen ontruimen, zonder dat een gerechtelijk bevel tot ontruiming Is verelscht.

De burgemester is bevoegd al of nie bewoonde woningen, woonwagens en woonschepen of gedeelten daarvan te vorderen, zelfs met gebruik van de daarin zich bevindende noodzakelijÄe meubileering. Gebouwen, die niet alä woning worden gebruikt, kan hij voo bewoning In orde laten maken, ja zelf kan hij inkwartiering gebieden.

Hieruit ziet men, dat aan den burgemeester een zeer verregaande en ingrijpende bevoegdheid is gegeven. Onwillekeurig doet zich de vraag op

Onwillekeurig doet zich de vraag op of de wetgever niet te ver ingrijpt, In liet recht van de particulieren elgenidom.

Hier betreft het niet alleen ons stofifelijk belang, maar hier raakt het ons huisrecht, en dat Is van een zeer gfroo persoonlijk, maar ook nationaal belang

Als het gezin, waarvoor woonruimte vordt gevorderd, geheel afzonderlijk kan vonen, dan is het niet zoo'n groot befewaar, maar anders wordt het, als wi bns huiselijk, intieme gezinsleven, met Vreemden moeten deelen, al is dit dan bok gedeeltelijk. Als wfl niet meer vrij |;eheel ons eigen kunnen zijn.

In tijden van oorlog, bij ernstige brand Bf watersnood, stapt men er overheen lm zijn naaste te helpen in den bitteren lood.

Nu het echter vrede is, en men de ringende noodzaak niet zoo aanvoelt |n voor oogen ziet, wil men er vaan Biet aan, om zich voor mogelijk enkfele jaren, zulk een inbreuk te laten welg'evallen.

Jongelui, die willen gaan trouwen, moeten dan maar wat wachten. Het is heel niet noodig, dat wij daaraan onze vrijheid voor een gedeelte opofferen. Toch, als wij zoo oordeelfjp, handeien

Toch, als wij zoo oordeelfjp, handeien _Wlj verkeerd.

Door den vreeselijken bezettingstijd, wet al het rooven van het aanwezige bouwmateriaal, is er een ontzagge'ijk Ijebrek, aan woonruimte ontstaan. Wat is nu het ergste? Dit, dat hierin fctuet voorzien kan worden. Was er materiaal om in een gewoon dorp één, hoogstens twee woningen per maand te bouwen, dan zou bij verstandig overleg, nog heel wat bereikt kunnen worden. Deze mogelijkheid is echter nu na bijna twee jaren vrede, nog niet fianwezig. Het leven is zeven jaren doorgegaan, zonder dat in den woningnood, iets kon worden voorzien.

Dat de materialen, welke nog uit het Elitenland kunnen worden betrokken. Bet eerst worden aangewend voor de dorr den oorlog geteisterde gebieden, zal toch niemand, welke een woning heeft, durven kwalijk nemen. Reeds twee aters, woont nog menig oorlogsgetrof- In ruimten, welke niet voor beloning geschikt zijn, en waar men zich 1 grootste ontberingen getroosten moet I Daardoor loopt' de regeering vast, ant het leven gaat door, en vraagt let, naar de omstandigheden van den |d.

/ij kwamen eens in een gezin, één kamer, met heel kleine keuken en open zolder. Op deze zolder, sliepen op den grond veertien personen. Dat ééne gezin, was tot drie gezinnen uitgegroeid terwijl bovendien twee klelïie wereldburgers, te wachten waren.

Er zijn ernstige zieken, welke een zoodanige behuizing hebben, dat men zegt: „dat kan en mag zoo geen dag langer," en toch moet het want er is geen uitkomst.

Zoodoende, ontstaat er een bevoorrechting, tusschen een groote groep burgers, die voor den oorlog reeds een woning hadden, en een groep die door den oorlog alles kwijt is, of als gevolg van den oorlog aan geen woning kunnen komen. Hierdoor, ontstaat niet alleen groote ontevredenheid, maar ook een toestand, waarin ieder die tot regeeren geroepen is, het aanvoelt, dat hèt alleruiterste gedaan moet worden, om in den nood te voorzien.

De noodzaak dringt meer en meer, en vandaar het ingrijpen van den wetgever. Nu laat het zich verstaan, dat al moei;

Nu laat het zich verstaan, dat al moei; een "Burgemeester onpartijdig oordeelen en ieder gelijkelijk behandelen, hij toch met tact en beleid, moet te werk gaan.

Als norm, wordt in den regel gesteld, per persoon één kamer, slaapkamer inbegrepen. Gebruik van keuken moet samen worden gedeeld, als het niet anders kan. De meerdere woonruimte zal moeten worden afgestaan, als deze voor huisvesting van een gezin geschikt is.

Wat betreft Middelhamis en Sommelsdijk, kan men in ons blad lezen, dat de burgemeester zich genoodzaakt ziet, reeds nu al tot vordering van woonruimte over te gaan.

Personen, wier woning, daarvoor in aanmerking komt, zullen goed doen, vóór 15 Februari a.s. een gegadigde te kiezen, uit de lijsten, welke de woningcommissies hebben samengesteld. Na dien datum volgt inkwartiering. Wij erkennen ten volle, het is een

Wij erkennen ten volle, het is een maatregel welke niet meevalt, voor die personen, welke daardoor getroffen worden.

Door rustig overleg en gemeenschappelijke samenwerking, kan echter nog veel van het leed worden verzacht.

Het is ook op het gebied van den woningnood, een zwaar en moeilijk gebod: „Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven."

De nieuwe begraafplaats te middelharnis

Deze week is voor de eerste maal een overledene op de nieuwe begraafplaats te Middelhamis ter aarde besteld.

De eerste, die op de nieuwe begraafplaats rust is de heer Krijn Schellius, Weduwnaar van Leentje HOiberdina Breeman, overleden in den ouderdom van ruim 79 jaren. Op de oude begraafplaats zal dus

Op de oude begraafplaats zal dus ^voortaan niet meer worden begraven, behalve dan in de gekochte graven.

Veel herinneringen zijn er aan het oude kerkhof verbonden. Generaties rusten er onder de groene zoden.

Die heeft er een vader, die een moeder, die een broer of zuster, die weer één, soms meer van zijn kinderen liggen. Dierbare panden; die men aan den dood moest afstaan. /

Er rusten ook stoffelijke overschotten van vreemde soldaten uit verre landen, van piloten, die hier op ons eiland den dood vonden.

Wat al herinneringen zijn er aan, blijven er aan, wat al tranen zijn er geschreid! Nu Is de eerste op het nieuwe terrein,

Nu Is de eerste op het nieuwe terrein, dat er nog dor en kaal uitziet, ten grave gedaald. Daar gaat voor de Middelhamlssers

Daar gaat voor de Middelhamlssers een sprake van uit.

Ook däär zullen generaties .wordeü heengedragen, we kunnen gerust zeggen, de meesten van de thans levenden te Mjddelharnls zullen daar hun graf vin- den. Staan we daar eens een oogenblik bij

Staan we daar eens een oogenblik bij stil.

Eén ligt er nu — wie zal de volgende zijn? Ik zag eens op een kerkhofpoort

Ik zag eens op een kerkhofpoort staan: „Heden ik, morgen gij!" Wij stellen de dag des doods verre. Maar het graf zegt niet het is genoeg. Gedenkt te sterven. Memento mori.

Bekendmaking

De Burgemeester van Middelhamis Sommelsdijk. maakt bekend, dat het in het -voornemen ligt om binnen enkele weken in de gemeentien te doen nagaan waar zich woonruimte bevindt welke als zoodanig niet of niet voldoende wordt benut. Eigtenaars en gebruikers Van zoodanige woonruimte, waaronder begrepien worden bewoners van zoodanige woningien welke voor het eigen gezin niet geheel benoodigd zijn, kunnen tot en met 15 Febr. a.s. gelegenheid krijgen om voor henzelf overtollige woonruimte een gebruiker te kiezen. Zij moeten daartoe zich vervoeglen tot de woningcommissie teneinde een keuze te doen uit de lijst van gegadigdlen voor een woning. Op 15 Febr. wordt deze termijn gesloten en zal van gemeentewege worden nagegaan waar de improductleve ruimte kan worden gebruikt voor bewoning In verband met de enorme woningnood zal dan verplichte inkwartiering moeiten volgen.

De Burgemeester van Middelhamis - Sommelsdijk, Ä D. B£ITNDE!BS

Middelhamis, 23 Januari 1947.

Uienmarkt

Het milde, mooie zonnige winterweer, heeft in den landbouw weer heel wat handen werk gegeven. Waar men op Plakkee ook kwam,

Waar men op Plakkee ook kwam, overal zag men de arbeiders, ja zelfs hier en daar meisjes bezig, met het afstaarten van uien.

Het weer werkte enkele dagen wel bijzonder mee, want niet alleen was het aangenaam om erin te werken, maar ook voor de uien was het bijzonder geschikt. Bevroren uien, welke door de dooi vochtig waren, droogden in het zonnetje en windje, binnen enkele uren op. Vervolg pag. 2, Ie kolom

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen