Zondagsrust en Zondagsheiliging

Voor allen, die leven onder het licht van Gods Woord, geldt het 4e gebod, om de Rustdag te heiligen. Dat brengt vele moeilijkheden met zich mede, vooral in een maatschappij, welke officieel nog wel christelijk heet, maar in menig opzicht de kenmerken daarvan mist.

Wij willen het goede dat er is niet klein achten. Als eens plotseling alles wat aan dat goddelijk gebod herinnerde en er aan is ontsproten, werd weggevaagd, zouden vrtj raar staan kijken.,

Die 's Heeren wet liefheeft, en eerbiedig erkent, niet alleen dat hij persoonlijk daaraan gebonden is, maar ook erkent dat het ten hoogste betamelijk is, dat alle mensen Hem eren, zullen maar al te zeer hun ziel kwellen vanwege de menigvuldige overtredingen. Met ontzag denken wij aan de verheven Majesteit en blikken m de afgrond Zijner oordelen en stamelen het na: „Vreest God en houdt, Zijn geboden,

„Vreest God en houdt, Zijn geboden, want dat betaamt allen mensen."

Hét met voeten treden van de wet des Heeren smart hun ziel. Neen, zij zijn niet klaar ermee als het bestel van het openbare leven en de wetten des lands nog maar zo zijn, dat zij persoonlijk niet gedwongen worden te overtreden. Het is hun tenslotte ook niet genoeg, als de principes van ,,het christelijk volksdeel" door particulier en overheid wordt ontzien en geëerbiedigd, Nog verder is er van af, dat zij zich erin zouden verlustigen, dat, waar anderen overtreden, zij die wet nog houden en zich dus kimnen vleien voortreffelijker te zijn dan hun naaste.

Pleiten voor de rechten van de christenen, is pleiten voor de rechten van de mens, en is nog niet pleiten voor de rechten Gods.

Schoon ons nationale leven weleer in menig opzicht de invloed van Gods Woord ondergaan heeft, is het onmiskenbaar, dat de revolutiegedachte ernstige gevolgen voor dat leven heeft gehad. Niet alleen met betrekking tot het 4e gebod, maar ook van alle andere geboden, is de structuur van het openbare leven zodanig, dat de vrije levensontplooiing van hen, die Gods wet tot hun richtsnoer wensen te stellen, er ernstig door wordt belemmerd. Dat dringt de christen vaak'in een hoek en noopt hem zich afzijdig te houden, daar waar hij anders niet noodwendig afzijdig zou behoeven te staan. Dat drukt op „het christelijk volksdeel" wel eens al te zeer het stempel van zonderlingzijn. ^ Wij weten het, het zal in deze bede

Wij weten het, het zal in deze bedehng zo zijn en blijven, de ene tijd meer, de andere minder. Naar het innerlijke zal het steeds zijn: „Uw leven is met Christus .verborgen in God." Maar toch heet het: ,,Gij zijt het zout der aarde." Voorwaar een gewichtige levensroeping. Want indien liet zout smakeloos wordt, waarmede zal het gezouten worden?

Voor het openbare leven mag de eis van Gods wet niet losgelaten worden, en dat (gelijk gezegd is) niet in de eerste plaats'omdat er ook met de christenen gerekend moet worden, als democratisch principe, maar omdat Gods gebod ieder verplicht, en overheid en onderdaan naar die wet zullen gewogen Worden in de weegschaal van Gods gericht.

Komt de christen in conflict en zou hij in een weg genoopt worden Gods gebod te overtreden, dan heeft hij terug te treden. Hoeveel betrekkingen vindt hij niet voor zich gesloten, doordat hij .Verplicht zou zijn tot niet-noodzalcekehjke Zondagsarbeid. Van hoeveel dingen heeft hij zich niet te onthouden, om dat de heiliging van Gods dag in het gedrang kom.t. Denk aan de openbare middelen van vervoer, waarbij de Zondag niet wordt ontzien. Het is te betreuren dat er belijdende christenen zijn, die er geen bezwaar tegen hebben, op Zondag daarvan gebruik te maken. Dat ver lamt het getuigenis tegen deze zonden. Wij beroemen ons op een luchtvaartdienst, welke de toets met die van an­ dere landen kan doorstaan. Maar moest het ons hart niet bedroeven, dat daarbij geen rekening met Gods wet wordt gehouden ? Wij weten het, door de lauwheid van de belijders is men er in sommige kringen al overheen, dat dat geschiedt. Er wordt overheen geredeneerd met fillerlei argumenten, dat dit onmogelijk is en dät in de war loopt. Het moderne leven eist nu eenmaal, volgens velen, dat die dingen doorgaan, ook op Zondag. Het kän niet anders, zegt men. Wij hebben in de achter ons liggende bezettingstijd wel anders ervaren, wat er allemaal kon.

Straks hopen wij met heel Nederlands volk Gods weldadigheid te gedenken, dat Koningin Wilhelmina 50 jaren heeft mogen regeren. Men maakt zich op om feestprogramma's samen te stellen. Zal daar Gods dag ook weer mee gemoeid zijn? Dan hebben wij er ons van te onthouden. Niet in de eerste plaats om ons te ontzien en onze gevoelens niet te kwetsen, maar omdat het de onontkombare eis Gods is, om Zijn dag te eren en te heiligen, dient daartegen ons getuigenis te worden gesteld. Dat gelde niet als stijfhoofdigheid, maar als het waarachtig zoeken van Gods eer en het welzijn van ons land, opdat ons niet overkome, wat aan Israël gedreigd werd: Ik zal uw feesten veranderen in rouw.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen