Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Ontdekkingsreiziger Dr Paul Julien vertelt van zijn reizen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Ontdekkingsreiziger Dr Paul Julien vertelt van zijn reizen

Een ontdekkingstocht onder de Pigmeeën van Centraal Afrika

5 minuten leestijd

Een stampvol lokaal van de H.B.S., bezet met leden en genodigden van het Wetenschappelijk Genootschap, wachtte Woensdagavond gelaten op de komst van de spreker, die helaas aan de andere zijde van het Haringvliet kostbare tijd verloren moest laten gaan, omdat de veerboten het vervoer niet aan konden of ver over tijd waren. De roem van Dr. Paul Julien, ontdekkingsreiziger van Centraal Afrika, die niet minder dan 14 expedities naar de streken der Pigmeeën, de dwergvolken onder de evenaar, ondernam, was hem door zijn boek: Kampvuren langs de evenaar" al vooruit gesneld en mede daaruit viel de grote belangstelling van de genootschapsleden te verklaren. De tijd van het wachten op Dr Julien werd gekort door het lezen van de notulen van een vorige avond en... door een interessant gevecht van Dr Stoel, amanuensis Braber en dierenarts Prijlink met een landkaart, die als projectiedoek moest dienst doen voor de epidiascoop van de Lagere Landbouwschool en de filmprojector van de H.B.S., waarin de heer Julien lantaarn plaatjes en films ging vertonen.

Na de mededeling, dat de geleerde bezoeker de Hoornse Hoofden was gepasseerd duurde het nog geruime tijd eer dat deze de zaal binnen kwam. Op de nuchtere maag — om het zo maar eens te noemen, omdat hij geen tijd had iets te nuttigen — begon hij een zeldzaam interessante lezing.

Onder Pigmeeën.

Zoals hierboven reeds aangegeven maakte Dr Paul Julien veertien expedities naar de dwergvolken van Midden­ Afrika. Dertien daarvan geschieden op eigen initiatief, de laatste, waarvan de geleerde eerst dit jaar terugkeerde, geschiedde op verzoek van de Nederlandse regering, die er een wetenschappe­ Igk belang in zag. Geen wonder dus dat Dr Julien veel te vertellen had en dit met kennis van zaken kon doen. Bovendien bleek, dat hij een uitmuntend fotograaf en een goed filmer is, want wat met lantaamplaatjes en films te zien v?erd gegeven, was technisch, en voor het doel, zeer juist tot stand gekomen. En de ontdekkingsreiziger moet alles alleen doen, omdat hij ook dikwijls moederziel alleen naar Afrika trekt en met louter zwarte hulpkrachten het oerwoud binnen dringt. Men moet daarover niet licht denken. En het is ook begrijpelijk, dat zo'n expeditie niet langer dan een jaar mag duren wil men niet omkomen.

Uit hetgeen Dr Julien verteld heeft hebben we niet alleen veel nieuws en veel wetenwaardigs omtrent de Afrikaanse dwergvolken vernomen, we hebben er ook uit begrepen, dat deze ontdekkingsreiziger momenteel wel de beste Pigmeeënkenner van de wereld is. Volgens streng wetenschappelijke methodes verrichtte hij onderzoekingen in het binnenste van het zwarte werelddeel, duizenden kilometers van de beschaving verwijderd, bij het Victoria, Albert­ en Tsaadmeer. Onder de waarschijnlijk maar 35000 pigmeeën, die daar leven. De oude Egyptenaren, zo vertelde de

De oude Egyptenaren, zo vertelde de spreker, moeten al contact met de dwergvolken gehad hebben. Een der Farao's wist van hun bestaan af. Dat bestaan is zeer bizonder. De dwergvolken zijn tevens „Schemeringsmensen." Zij leven te midden van het oerwoud, onder hoge bomen, tussen dicht en hoog opgaand struikgewas, temidden van een tropische plantengroei, die het zonlicht niet toestaat de bodem te bereiken, zg leven in een eeuwige schemer. Duide­ Igk heeft Dr Julien — aan de hand van bloedonderzoek — tWee heel afzonderlijke groepen kunnen constateren. Vermoedelijk hebben zij zich 10 ä 15000 jaren geleden gesplitst. De Pigmeeën zijn jagers en zwervers. Hun kleine lichaams lengte is him kenmerk; bij 367 mannen vond de ontdekkingsreiziger een gemiddelde lengte van 144% cm, bij de vrouwen was het gemiddelde 122 cm. Zij leven in groepen, onder hoofden, maar van stammen kan niet gesproken worden. Zij leven polygaam, maar de meesten hebben toch maar één vrouw.

Enkele twee of drie vrouwen, bij uitzondering trof Dr Julien een man met vijf of zes vrouwen aan. De Pigmeeëngezinnen tellen zelden meer dan vijf kinderen, meestal minder. Dit is een gCT volg van de ontzettende zuigelingensterfte. Zij zijn licht van huid, vooral pasgeboren kinderen, die bijna even blank zijn als die van Europeanen. Zeer verwonderd heeft Dr Julien zich over het wonderlijk snel mobiel zijn der jonge moeders. Hij maakte meer dan eens mede, dat op dezelfde dag, waarop een kind geboren werd, de moeder mee ging met een verplaatsing van een kamp over 50 of meer kilometer. Als curiositeit toonde de spreker een lantaamplaatje van een Pigmeeënvierling.

De dwergvolken leven het bestaan van een echt natuurvolk, zeer primitief bovendien. Zij maken vuur met twee stokjes — de vuurboor — zij hebben als wapenen alleen pijl en boog of de speer en zij leven van olifanten, rupsen, slakken enz zelfs mieren, termieten.

Toch vond de ontdekkingsreiziger, dat zij een gimstige gezondheid hebben. Alleen pokken richten ernstige ravages onder hen aan en velen sterven aan long ontsteking of influenza.

Zij zijn geheel ondergeschikt aan de negers, die hen ook uitbuiten. Allengs verpauperen de dwergvolken en worden zij horigen van de negers. Toch sterven zijn niet uit; maar zij lossen zich langzaam aan op in de negers. De gemiddelde leeftijd is moeilijk te schatten — zij hebben geen tijdindeling of tijdsbegrip — maar Dr Julien schatte die op plm. 65 jaar de kindersterfte buiten beschouwing gelaten.) De kinderen zorgen soms voorbeeldig voor de ouders. Misdadig zijn de Pigmeeën weinig, moord of doodslag zijn een grote zeldzaamheid, zij hebben een prettige mentaliteit en zijn zeer hoffelijk en behulpzaam. Hun Godsdienst berust op een geestengeloof, maar het zijn uitgesproken monotheisten. Ze geloven in een schepper van het heelal en er is paralellism« met het Christendom. Men dacht vroeger dat men in de Pigmeeën, als oudste groep van de mensheid, het oermonotheisme had aangetroffen, maar spreker constateerde een geïmporteerd Godsbegrip, waarschijnlijk drie eeuwen oud en achtergebleven van het Portugeese San Salvadorrijk.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 3 november 1948

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's

De Ontdekkingsreiziger Dr Paul Julien vertelt van zijn reizen

Bekijk de hele uitgave van woensdag 3 november 1948

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's