Schrammetje

November — de slachtmaand — poedt reeds ten einde. Edoch, dit jaar rmocht November niet evenals voor­ ,,en, verreweg de meeste krulstaarten jn hun einde te brengen. De vele disjssies en conferenties over de prijs die ip hun zw^nenhoofd was gesteld, bracht (in nog vele emmers heerlijk voer en van executie. Thans is het dan jver,' dat over hun lot is beslist en de (slachting op grote schaal kan begin­ (II. Het Sommelsdijkse abattoir,geniet

(II. Het Sommelsdijkse abattoir,geniet (or Flakkee de eer als schavot voor de (orrenburgers dienst te doen en de kolende weken zullen daar stromen bloeds loeien, voor zover de eigenaars van de irlcens tenminste prijs stellen op het jet onbelangrijke doceurtje, dat hun jor de regering in de schoot geworpen jrdt. Het is dan ook voor zover Schram

Het is dan ook voor zover Schram ith herinneren kan, nog nooit gebeurd, ,t een varkenshouder bij het slachten (11 zrjn keutje van hogerhand ongetaagd een flinke fooi toegestopt kreeg. 'jnt als je het geluk hebt een varken jn 400 pond te bezitten, dan grijpt Kneer Lieftinck in de (lege) staatskas iliept er toch nog een honderdje voor uit op, als tegemoetkoming voor het ite voer, dat er nodig is geweest van tot varken. Er is echter één voorsarde aan verbonden om aan de invan de pietermannen te geraken: [t varken mag niet thuis worden geicht. Dit moet te Sommelsdijk gebeun, waar dan meteen de keurmeester joordeelt, of U goed vlees in de kuip i(gt. Dat is, naar ik verneem voor vele itkenshouders een hard gelag. Een (uwenoude traditie gaat hiermee ter iele en om het zo eens te zeggen: de jinantiek van het slachten is er af. Het inu eenmaal zo, dat de eigenaar van jn varken, die dit beest met grote zorg (Biest heeft er ook de nodige zorg aan (steed wil zien, wanneer zijn levensijipje geblust wordt en het dier voor . consumptie wordt gereedgemaakt. fteurt dit thuis, dan gaat het oog van

fteurt dit thuis, dan gaat het oog van . meester — en de meesteres niet te (rgeteri — over het hele verloop van > slachtpartij en kan er precies worden ijisseld hoe er met alles wat tussen luit en staartje zit zal worden gehan­ >ld. En het mag gezegd, dat bij de huisichtingen op Flakkee de eisen der (giène nooit uit het oog zijn verloren. ot heden was ons eiland nog steeds een

ibied, waar de verplichte keuring nog iet IS doorgevoerd, en de practijk heeft [leerd dat de noodzaak daarvan nog Doit IS bewezen. Vanzelf zou deze verlichting reeds lang zijn opgelegd, wa­ !het niet, dat daaraan voor het eiland il van bezwaren verbonden zijn. Het ïütraal klachten brengt vele moeilijk­ >den met zich, vooral ook omdat de kosten van vervoer hier een voorliiie rol spelen. Nu men echter bij het chten een handvol geld toe krijgt, wa­ 1 do heren in Den Haag niet te vernrwen, hei slachten aan huis toe te laai. Er moet toch controle zijn en

keuring mag niet worden ­gemist. andaar dat er nu te Sommelsdijk elke IJ vijftig varkens mogen worden geloht Schrammetje heeft echter al mchillende varkenshouders gesproken, i, hoewel ze eerst met slachten op de lemie hadden gewacht, thans toch nog m slachten, al gaan ze daardoor de fe regerings­guldens mis. En ik hebigers gesproken, die deze mensen ten gelijk geven, omdat te Sommelsdijk Bimer die zorg aan de viervoeter besteed kan worden dan wanneer het slachten thuis gebeurt. Schrammetje vraagt zich dan ook af, hoe het mogelijk is, dat in de centrale slachtplaats te Sommelsdijk zo'n aantal varkens per dag mag worden verwerkt. Deze slachtplaats is daarvoor allerminst geschikt, wat ook blijkt, uit het feit, dat hij voor dat doel nog nimmer goedgekeurd is. Het gekke is, dat op enkele uitzonderingen na alle slachtplaatsen der Flak keese slagers — waar altijd maar 1 beest tegelflk geslacht werd — zijn afgekeurd en dat de Centrale slachtplaats te Sommelsdyk die geen häär beter is, steeds voor het slachten „in massa"

mag worden gebruikt. Dat klopt naar mijn metselaarsmening niet. Wanneer de slagers hun slachtplaatsen, die over het algemeen toch onnoemelijk veel beter en hygienischer zijn ingericht dan vijftien of twintig jaar terug, aan de thans geldende eisen moeten aanpassen, zouden zij met elkander vele tienduizenden guldens moeten laten verbouwen. Ik zal de laatste zijn, die er iets tegen heeft, dat voor uiterste hygiene op dit terrein wordt zorg gedragen, maar de vraag rijst of we hier niet aan het dwaze toe zijn. Schrammetje herinnert zich een geval, waar het voor een bepaald bedrijf, voorschrift was, dat de muren 3 meter hoog moesten zijn. Bij controle bleek, dat de hoogte slechts 2.95 m bedroeg. Toen werd gesommeerd, dat „onverwijld" de mensenT die er hun werk hadden, uit het gebouw moesten Worden verwijderd, omdat dit niet aan de eisen voldeed. Schrammetje werd er bijgeroepen en gevraagd wat er aan te doen was. Mijn enig advies was: de kap op vijzelen en een steen op de muur metselen. Dat had die eigenaar handen vol gelds gekost. Gelukkig is het kwaad bezworen, maar ik geef U de verzekering, dat het heel wat voeten in de aarde gehad heeft, eer het zover was. En nu de klap op de vuurpijl: het volgende jaar kwam er een besluit, dat voor dergelijke bedrijven met muren van een hoogte van 2.85 m kon worden volstaan! Van bureaucratie gesproken! Ik haal dit voorbeeld slechts aan, om te laten zien waar men al niet toe komen kan. Nu gaan we weer naar onze krulstaarten terug. Men wil een keuring. Goed. Maar weer vraag ik me af, of

het vlees na de goedkeuring in de slachtplaats wel bacterievrij bij de eigenaars belandt. Want er wordt met Uw hammen heel wat afgesold. En hebber wij op Flakkee een vervoersgelegenheid, die voor het transport van geslacht vee is ingericht en daarvoor goedgekeurd? Zelfs het vervoer van de levende varkens naar het centrale punt bergt nog vele risico's in zich.

Als Schrammetje er over doordenkt kan hij de versmaders van de overigenr aanlokkelijke rrjkspremie nog heus he lemaal geen ongelijk geven. Bovendiei gaan er ook nog kosten af voor df slachtplaats, terwijl het vervoer heen er terug naar ik hoor minstens ƒ 7.50 pej varken kost. En als ik er een vakman over hoor praten, kom ik tot de overtuiging, dat er van Uw keu nog wel eent wat tussen de centrale kaai en het schip teloor gaat. Nee, het oordeel over de gevonden op

Nee, het oordeel over de gevonden oplossing is niet onverdeeld gunstig. Er als U er op staat, dat Uw beestje ,.gebrand" wordt, dan zult U ook van de zilvervloot af moeten zien, want in de Centrale slachtplaats heeft men maai één systeem: „broeien!" Alevel, ieder handele naar eigen inzicht. Schrammetje ziet echter uit dit verloop nog wei eens een actie ontstaan voor één centraal Flakkees abattoir. De tijd zal 't leren. SCHRAMMETEJE

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen