Meditattie

Uit het hoofdstuk waaraan onze tekst ontleend is, blijkt dat een engel deze 'Woorden tot Elia sprak. Het is de tweede maal dat deze boodschap van de hemel tot hem komt. God is in zorg over Zijn knecht. De held van Karmel vlucht voor een vrouw. Elia streed voor de ere Gods, tegen de „uitlandse" Baälsdienst, door koningin Izebel met geweld voorgestaan. Deze vijandin wilde Israël van de dienst van de levende God bekeren tot die der afgoden. Vreselijke bekering van Christus tot Belial! Haar gemaal Achab, bekend met de ware godsdienst, die zich vernederde op de bestraffing van Elia, was een vorst zoals-er geen geweest was, die zichzelven verkocht had om te doen dat kwaad is in de ogen des Heeren, wandelende achter de drekgoden, naar alles wat de Amorieten gedaan hadden, daartoe door Izebel zijn huisvrouw opgehitst. Israël was een Baaisvolk geworden. Vierhonderd en vijftig profeten van Baal en vierhonderd profeten v£Ln het bos (Asjera) waren op Staatskosten aangegesteld om het voUc van God af te trekken. Daemonisch werk! Het volk hinkte op twee gedachten. Doch God waakte over hen. Hij verwekte een instrument in Elia, dien Hij de ogen opende voor de afval zijner dagen, begaafde hem met Zijn Geest, dat hij het oordeel aanzei, dat het in 3 jaren en 6 maanden niet zou regenen. Zelf moest hij onder 't oordeel door, doch de Heere gebood hem naar de beek Krith te gaan. Die beek zou hem van drinken en de raven, wilde vogels, die naar hun aard alles zelf opslokken, elke morgen en avond van brood en vlees voorzien. En als Elia zes maanden vertoefd had en de beek uitdroogde, zond de Heere hem naar Zarfath, waar Hij een weduwe geboden had hem te onderhouden, waarom zij kennelijk gezegend werd; „Het meel van de kruik verteerde niet en olie van de fles ontbrak niet, tot op de dag dat de Heere regen op de aardbodem gaf", gelijk Elia haar voorspeld had. De Heere geeft te eten in dure tijd en hongersnood aan een Heidin, opdat Zijn knecht er in delen zou. Doch ook zij moest onder het oordeel door. Zij verloor haar zoon. Dit bracht haar in opstand. Doch de Heidense vrouw moest ook, God belijden, waartoe zij haar zoon levend van de Heere wederkreeg op Elia's gebed.

De tijd van hongersnood loopt ten einde. Overal had Achab gezocht om Elia in handen te krijgen en te doden. ,,Want hij was de schuld van al de ellende." De Heere zond Elia tot Achab. Elia vraagt belet door middel van Obadja, de hofmeester. Deze discipel, die in stilte voor de ware leraars gezorgd had, dat zö niet van honger omkwamen en in de moordende handen van Izebel vielen, vreesde het de koning aan te zeggen. Doch Elia liep niet, maar was gezonden. Die geloofsmoed vreesde geen gevaar van mensen, maar van God. Achab gaat Elia met scheldwoorden tegemoet, maar Elia Achab met de Waarheid. En Elia stelt de koning voor om da proef te nemen wie de ware God is; Baal of Jehova. En wat bleek? Dat Baal een dode God was, die niet hoorde, hoe zijn dienaars hem ook door gebeden en zelfkastijdingen zochten te bewegen.

Toen riep Elia tot God. En hij pleitte op Zijn verbond, dat Israël verlaten had, en hoe hij het voor Zijn eer had opgenomen, en bad, dat het volk erkennen mocht dat de Heere God is en dat Hij hun hart heeft omgewend van de afgoderij, opdat zij, die uit het volk bekeerd zouden worden God de eer zouden geven van hun bekering. En als God antwoordde met vuur en het brandoffer verteerde, viel het ganse volk op hun aangezichten en zeide: „De Heere is God, de Heere is Gtod." Elia beval de profeten van Baal te grgpen en te doden. Aldus bracht Elia een grote reformatie teweeg, zodat Israël van de afgodendienst verlost werd.

Deze reformatie achtervolgde de Heere met Zijn gunst, zó zeer dat het oordeel van de hongersnood ophield. Hij gaf weer overvloed van regen op Elia's gebed. Doch helaas! Achab bleef onbekeerd

Doch helaas! Achab bleef onbekeerd onder oordelen, zowel als zegeningen. Hij vertelde Izebel wat Elia gedaan had en dat hij al de profeten van Baal gedood had. Izebel ontstak in toorn en liet Elia aanzeggen dat hij de volgende dag zou gedood worden. Wij zien hier hem vluchtende. Hoe is de held zo versaagd. Doch hij is de Held niet. Elia dwaalt in de woestijn. Hij wil sterven. Hij heeft genoeg gedaan. Zijn vaderen zijn ook gestorven. Doch de Heere zorgt voor hem. Hij had zich te slapen gelegd onder een jeneverboom. Een engel roerde hem aan en zei: Sta op en eet. Elia zag om en aan zijn hoofd was een koek op de kolen gebakken. Hij at en dronk en legde zich neder. Ten tweede male roerde de engel hem aan en zei: Sta op, eet, want de weg zou voor u te veel zijn. Elia stond op, at en dronk en ging door de kracht dier spijs veertig dagen en veertig nachten tot aan de berg Gods Horeb. Elia ging in de spelonk en vernachtte aldaar. En de Heere verscheen hem en zeide: Wat maakt gij hier, Elia? En Elia antwoordde, dat hij zeer geijverd had voor de Heere, omdat de kinderen Israels Zjjn verbond hadden verlaten, Zijn altaren afgebroken, Zijn profeten met het zwaard gedood en hij alleen was overgebleven en zij zijn ziel zochten. De Heere beveelt hem uit de spelonk te gaan en op de berg te staan. Toen ging de Heere hem voorbij met de tekenen van Zijn toorn: storm, aardbeving en vuur. Doch in die tekenen sprak Hij niet tot Elia. (Wordt vervolgd.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen