De verkiezingen in Engeland

De verkiezingen die vorige week in Engeland zijn gehouden, behoren wel tot de sensationeelste in haar geschiedenis. Leek het eerst, dat de labour-partij met flinke meerderheid uit zou komen — Vrijdag hadden ze een voorsprong van 61 zeteis — de conservatieven haalden later op de dag

later op de dag de achterstand in, omdat de landelijke districten zich achter het conservatieve vaandel schaarden. Uiteindelijk was de uitslag zo, dat Labour met een krap succes, een wankele meerderheid wist te behalen.

We geven hier de uitslag van de het oude en nieuwe

aantallen zetels in het oude en nieuwe lagerhuis.

oud nieuw

labour conservatieven 390 203 314 294

conservatieven liberalen 203 10 294 8

liberalen labour-onafhank. 10 5 8 —

labour-onafhank. 5 —

onafh. liberalen Ierse nationalisten 1 2 — —

Ierse nationalisten Onafh. labour 2 1 — —

Onafh. labour communisten 1 2 — —

communisten onafhankelijken 2 11 — 1

onafhankelijken nationalen 11 2 1 —

nationalen kleine partijen 2 — — 2

Hierbij dient te worden opgemerkt, dat het nieuwe Lagerhuis vijftien zetels minder telt dan het oude; bovendien moeten in het nieuwe Huis nog zes zetels verdeeld worden, waarvan er waarschijnlijk vier naar de conservatieven gaan. De Ierse nationalisten hebben conservatief gestemd.

Bij het-optellen verkrijgt men een zetel verschil, omdat 1 zetel voor de Spea'- ker als onafhankelijk worden beschouwd.

Winston Churchill, wiens partij de grote meerderheid van Labour in het oude Lagerhuis heeft vervolgd, verklaarde kort voor labours-overwinning, dat het parlement in een zeer labiele positie zou komen. Politieke waarnemers verklaarden, dat labours meerderheid zó klein is, dat er niet mee valt te werken. Engelnad krijgt thans wel een socia

Engelnad krijgt thans wel een socialistisch bewind maar een bewind dat niet meer is wat het geweest is. Labour is op de terugw.eg. Het is in feite zo, dat Engeland zich in zeker opzicht onregeerbaar heeft gemaakt, men staat ook nek aan nek, men bevindt zich in een politiek vaccuum. De krappe meerderheid der socialisten vindt tegenover zich een zeer sterke minderheid der conservatieven.

Ook tegenover de buitenwereld boet Engeland t.o. van zijn gezag met deze verkiezingen in. Immers met die krappe meerderheid moet ook de buitenlandse politiek worden gevoerd, zulks onder de ' critiek van een tegenstander van ongeveer gelijke sterkte. De „grote vier” van de labourpartij,

De „grote vier” van de labourpartij, Attlee, Morrison, Cripps en Bevin, kwamen onmiddellijk na de bekendheid van het resultaat bijeen om over hun toekomstig beleid te beslissen. Zij hebben drie keuzen;

Een nieuw labourkabinet met of zonder steun van de liberalen te vormen. De koning verzoeken het parlement te ontbinden, omdat labour geen „working majority” heeft; dit moet tot nieuwe verkiezingen leiden. Een coalitie met de conservatieven,

Een coalitie met de conservatieven, wat weinig waarschijnlijk is. •> Het houden van nieuwe verkiezingen

Het houden van nieuwe verkiezingen zal Labour zeker niet voorstaan, omdat ze nu zo’n grote nederlaag geleden hebben. Bevin was tenminste woedend over de uitslag. Hij meent dat wanneer volgens zijn advies de verkiezingen in het najaar van 1949 waren gehouden; Labour een overweldigende overwinning zou hebben behaald. Maar men zit nu in de impasse en de labourpartij zal waarschijnlijk krampachtig vasthouden wat ze heeft.

Uit deze verkiezing valt te zien, dat de kleinere partijen zijn geëlimineerd, men is in twee gelijke kampen verdeeld. Aan de ene kant staan de arbeiders, die hun vertrouwen stellen in het socialisme met aan de andere kant de zwaar belaste middenstand, die vastbesloten is om de labour-regering met haar zware belastingen weg te vegen. De liberalen hebben een vernietigende nederlaag geleden. Tot op het laatste moment vermeden zij elke aansluiting bij socialisten en conservatieven — zij zijn nu tussen de twee grote partijen dood gedrukt. De uitschakeling van de communisten

De uitschakeling van de communisten kan een zeer verblijdend verschijnsel worden genoemd bij deze verkiezing. In West-Europa wend men zich meer en meer van het communisme af. Concluderend kan worden gezegd, dat rood het monopolie heeft verloren. Met spanning zien we uit, hoe verder de situatie verlopen zal en het bewind zal worden gevormd. Tenslotte vermelden we in dit artikel

Tenslotte vermelden we in dit artikel een aantal buitenissige records, die bij deze merkwaardige verkiezing zijn gevestigd:

1. nimmer tevoren hebben zoveel personen gestemd; 2. nooit tevoren zijn er zoveel candidaten gesteld, namelijk 1868, 3. het is nog niet eerder geschied dat zoveel candidaten er niet in slaagden ten minste een achtste gedeelte van het aantal in hun kiesdistircten uitgebrachte stemmen te verwerven, daarmee hun waarborgsommen verspelend; 4. nog nooit heeft er zolang onzekerheid bestaan over de einduitslag. En tenslotte heeft zich hoogst zelden na in Groot- Brittanië gehouden algemene verkiezingen een situatie voorgedaan, welke de politici zoveel hoofdbrekens zal kosten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen