Avontuur in oud China

Wat er van waar mocht zijn, hij jiisld die gedachten voor zich en vroeg: |,Waar is het kantoor van Mr Barrington?"

„Aan de rivierkade. Daar staat zijn Kantoor. Maar zijn huis is op de heuvel, PP niet meer dan een steenworps afptand van het paleis van de mandarijn." I „Ik denk, dat ik hem vanavond eens pal gaan opzoeken. Ik zal hem vertelfen, waar zijn dochter is." .,Zijn dochter?" „Ja. Die is in het zendingsziekenhuis

„Ja. Die is in het zendingsziekenhuis van Dr Burriet te Kai­Ting, waar zrj een meisje verpleegt, van wie wij de voeten fontzwachteld hebben."

I ^®^ gezicht van dokter Wang­Hi Itoonde een en al verbazing:, „Daar sta |ik versteld van."

„Ja", zei Forsyth. „En ik twgfel niet lof Mr Barrington zal er ook versteld Ivan staan, als hij het hoort",

I "Hij zal zeer boos zijn", meende Wang jHi op beslisten toon., I JIn deze mening ging Forsyth enige

I JIn deze mening ging Forsyth enige jtijd later naar Mr Barrington. Hij gaf izijn kaartje aan de Chinese bediende, Idie op het geluid van de gong, die als iDel dienst deed, kwam toelopen en een ogenblik later zei een ruwe stem, die uit een der kamers kwam, hem, dat Leiand Barrington thuis was. De bediende keerde terug en verzocht hem te volgen. Voor een deur die afgesloten was door een zijden gordijn, wachtte hij, klopte en liet dan op duidelijke toon de aanduiding volgen „Dokter Forsyth".

Forsyth trad binnen. Een seconde later werd hij begroet door de ruwe, onaangename stem van Barrington. „Zo, Dr Forsyth, wat heb je met mijn

„Zo, Dr Forsyth, wat heb je met mijn dochter gedaan?" Hij draaide zich om naar de binnengekomene en keek deze met brutale onvriendelijke ogen aan.

„Ik heb niets met haar gedaan", was het kalme antwoord. „Zij besloot enkele dagen in Kai­Ting te blflven. Ik heb een briefje van haar voor u". Hij overhandigde Barrington een ge

Hij overhandigde Barrington een gesloten enveloppe, die, zonder zich te verontschuldigen, de brief opende en hem doorlas. Toen hij aan het eind was, klaarde zijn bewolkt voorhoofd iets op. „Zo", zeide hij, „u lokt mijn dochter

„Zo", zeide hij, „u lokt mijn dochter in een zendingshospitaal". „Zo is het niet", antwoordde Forsyth.

„Zo is het niet", antwoordde Forsyth. „Door medelijden bewogen, besloot uw dochter te blijven en een kind, welks vader mandarijn is, op te passen."

„Ja, dat zie ik. En de mandarijn van Kai­Ting is iemand van nogal enige invloed. Misschien is het zo kwaad niet, dat zö daar blijft. De heidense Chinees kon misschien nog wel eens dankbaar worden en wie weet waarvoor het goed is, als je een goede kennis bent van zo'n voornaam heer". Forsyth herinnerde zich, wat Kathlijn

Forsyth herinnerde zich, wat Kathlijn had gezegd van de voorliefde van haar vader voor de vriendschap met voorname Chinezen, maar hij zei niets op de woorden van Barrington en een ogenblik later begon de koopman opnieuw. „Ik vermoed, dat ik u iets schuldig

„Ik vermoed, dat ik u iets schuldig ben voor het meenemen van de pakjes met uw sampan?" „Juffrouw Barrington scheen te den

„Juffrouw Barrington scheen te denken, dat de bezorging ervan van belang was en ik bood haar gaarne mijn diensten aan." . „Van belang. Jongens, ja, dat zou ik

„Van belang. Jongens, ja, dat zou ik denken?" De koopman hield ineens op en lachte. „Dat is een mooie grap, dat zij voor dat karweitje de sampan van de zending heeft gebruikt." De handelwijze van de man was be

De handelwijze van de man was beslist beledigend en zijn gelach klonk de zendeling onaangenaam in de oren."

„Ik ben bang, dat ik u niet begrijp", zei hij op beleefde toon. „Neen", lachte de ander hem brutaal

„Neen", lachte de ander hem brutaalweg in zijn gezicht uit, „dat is het mooiste van de grap". „Een grap, zegt u. Mr Barrington?"

„Een grap, zegt u. Mr Barrington?" „Ja, zeker. Een mooie ook. Ik wist niet dat Kathlijn over zulk een humor beschikte."

„Een grap kan moeilijk als zodanig aangemerkt worden, als de betrokken persoon haar niet begrijpt. Misschien wilt u ze mij uitleggen ,Mr Barrington?" „Ik niet", lachte Barrington. „Dat zou de zaak bederven. Maar misschien zal Kathlijn het doen als u het haar vraagt. Zij kan trots zijn op zo'n grap".

De koopman lachte zo gemaakt, dat de zendeling direct kon voelen, dat Barrington trachtte, hem tegen zijn dochter een vooroordeel te doen krijgen. Welke reden hij daarvoor had begreep Forsyth evenwel niet.

Met alle kracht streed hij tegen zijn afkeer voor Barrington en antwoordde kalm: „Als ik het genoegen zal hebben, juffrouw Barrington weer te ontmoeten, zal ik het haar zeker vragen. Het is ongetvnjfeld een mooie grap, als u er tenminste zo'n plezier om heeft". „Ik dacht niet, dat er zoveel geest in

het meisje zat", lachte de koopman. „Maar als zij het u vertelt, zult u zien, hoe slim zij is. Ofschoon in dit geval de grap ten koste van uzelf gaat".

Hierop gaf Forsyth geen antwoord en nadat hij een sigaar had aangestoken, sprak Barrington opnieuw: „Rekent u veel te kunnen bereiken met uw zending in Yong­Foo?" „Ik zal het proberen. Als dokter kan

ik hier wel van enig nut zijn en zoals ik al vernomen heb, zijn er" nog enkele andere dingen, die ik graag zou veranderd zien".

„Het is altöd gevaarlijk om op veranderingen aan te dringen in China", antwoordde Barrington. „Het beste is leven en laten leven. U moet niet boos worden, als ik u dit zeg".

De koopman lachte. „Het is voor uw bestwil, geloof mij, dokter. Als u zich alleen bemoeit met uw pillen en uw medicijnflesjes zult u zich zoveel kwaad niet doen. De dokters in Yong­Foo zijn hun tijd treurig ten achter geloof ik. Ik had eens een bediende. Hij kreeg een aanval van cholera en zijn familie stuurde om de dokter. Deze kwam en gaf de patiënt een eigenaardig mengsel van rabarber, gemalen slangenhuid, schrapsel van hartshoorn en afkooksel van tijgerbeendereri. Hij werd erger — natuurlijk. Toen stuurden ze om de priesters, die zongen en schreven een hoop brieven, geadreaeeerd aan de hemel, verklarend, dat de stakker te moeilijk gemist kon worden. Ze gaven de brieven af aan de poort van de hemel, door ze te verbranden. De hemel scheen hun mening niet te delen, want de arme kerel stierf. U zult met uw kinine en uw kruiden wel gauw de kwakzalvers de baas zijn. Maar wat de andere dingen betreft, die u zonde en afgoderij noemt, wel dokter, neem mijn raad aan, houd uw neus daarbuiten. Maak geen slapende honden wakker".

De waarschuwing werd zo nadrukkelijk gegeven, dat Dick Forsyth voelde, dat andere motieven dan zorg voor zijn welvaren de koopman dreven en hij was door zijn waarschuwing dan ook hoegenaamd niet getroffen.

„Ik ben van plan, mijn plicht te doen", antwoordde hg.

„Och", bromde Barrington verachtelijk en vervolgde met een schamperen lach: „Er is gewoonlijk een gaping tussen doel en uitvoering. Ik kende eens een man, 't was een rivierrover en een eerste schurk, die een mooie jonk had, waarop een paar flinke kanonnen stonden. Hij had onenigheid met de mandarijn der stad, waar hij zijn buit verkocht en toen de mandarijn dreigde hem gevangen te nemen, richtte hrj zijn kanonnen op diens paleis en zwoer bij alle goden in China, dat, als deze ook maar één boot op hem afstuurde, hij zijn paleis in gruizelementen zou schieten. Hij zou het gedaan hebben ook. Maar er was één hinderpaal". „En wat was dat?" vroeg Forsyth.

„En wat was dat?" vroeg Forsyth. „De mandarijn had een der leden van de bemanning omgekocht, om de kanonnen te vernagelen, zodat, toen de rover zijn bedreiging wenste uit te voeren, hij daarin verhinderd werd. De mandarijn nam hem gevangen en na een kort rechtsverhoor viel het hoofd van de rover. Zulke dingen, mijn waarde dokter, zijn een waarschuwing voor u, zoals u wel zult begrijpen".

Er was' een soort van boosaardige triumf in de stem van de koopman en zijn optreden was verre van vriendschappelijk, maar Forsyth deed, alsof hij het niet bemerkte. „Ik ben bang, dat uw waarschuwing aan het verkeerde adres is," antwoordde hij kalm. (Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen