Schrammetje

We hebben de vijfde verjaardag­ van de bevrijding alweer gevierd. De tijd gaat snel. Het is in onze herinnering­ of het de dag van gisteren gebeurd is, dat in de prille morgen van 10 Mei 1940 de Duitse Messerschmidts en Stuka's ons uit de slaap deden opschrikken, toen ze hun verraderlijke aanval op ons landje begonnen. En het schijnt ook nog maar een ogenblik geleden, dat de dag der vrijheid in Mei 1945 aanbrak en we het gehate Duitse juk van onze schouders konden afwerpen! Een zee van weemoed en ellende ligt er tussen deze twee jaartallen. Vooral de laatste oorlogsjaren, toen er aan letterlijk alles gebrek was, zullen we niet licht vergeten. We leefden van de bonnetjes en wie niet bij machte was om zich op de een of andere manier wat aanvulling te verschaffen, had — zoals de volksmond dat zegt — veel te weinig om van te leven, maar te veel om van te sterven. Hoev/el dit laatste in de steden niet­opging, want daar telde de ondervoeding zijn slachtoffers bij duizenden. Deze dingen kwamen Schram voor de geest, toen hij verleden week Trijn de boodschappentas uit zag pakken. Trijn behoort nog bij de ouderwetse garde die zelf de boodschappen haalt moet U weten. „Ik wil weten, wat er in m'n handen gestopt wordt voor m'n lieve geld", beweert ze altijd. Daarom stapt zei zelf naar de kruidenier. En naar de slager. Ze ziet maar graag waar deze z'n mes inzet om de lapjes af te snijden. En van welke spullen of hij gehakt draait, 't Is nog zo dwaas niet. Want de soep en de gehaktbal is er des te lekkerder om! Doch ter zake. We hadden het over de hoeveelheid etenswaren, die er nu weer is in tegenstelling met de laatste oorlogsjaren. Toen 10 en 15 gulden voor een stukje zeep en nu weer volop voor 29 et 'n dubbel stuk. 't Is nog lang niet tegeef, gezien de vóór­oorlogse prijzen, maar er kan in elk geval gewassen worden. Zo is het met verreweg de meeste artikelen. Zou je in de oorlog des heren winltéliers handen gekust hebben, wanneer hij je aan een kleinigheidje hielp van iets dat niet, of zeer schraal te bekomen was, nu zijn de rollen weer finaal omgekeerd. De klant is weer koning en de winkelier is de nederbuigendheid in persoon,wanneer het U belieft Uw benodigdheden bij hem te kopen. Schram is tijdens de oorlog bij verschillende winkeliers op karwei geweest. Allen waren het er over eens —• als dit zo eens te praat kwam — dat de vooroorlogse toestand van elkaar „doodconcurreren" maar nooit meer terug moesc komen. Ondanks het feit, dat er een tekort was — of misschien juist daardoor — verdienden ze toch allen hun boterham. Er was een redelijke winst op hun omzet. En dat zouden ze nä de oorlog ook zo houden! Toen heb ik m'n oude metselaarshoofd reeds geschud en voorspeld, dat dit niet gaan zou. De theorie was mooi, maar de practijk zou het wel anders leren. In een normale wereld liggen de omstandigheden anders dan wanneer het oorlog is. Dan zijn de toestanden abnormaal. En het blijkt wel, dat de oude metselaar het niet zover heeft misgezien. Want toen Trijn de boodschappentas opende kwam er eerst een papier voor de dag, waarop stond, dat er een margarine­zilvervloot in aantocht is, die vijftig duizend gulden aan boord had. Ben je zo snugger dat je de zes plaatjes die er bij afgebeeld staan in de juiste volgorde zet en je kan een aardige en pittige slagzin verzinnen, dan heb je kans dat je de hoofdprijs van tienduizend gulden in de wacht sleept. Maar er komen natuurlijk vier pakjes Blue­Band aan te pas. Nu behoeven naar ik veronderstel de margarinefabrieken nog niet ongerust te zijn, dat het publiek geen margarine genoeg eet, want er zit voor het overgrootste deel der boterconsumenten niets anders op. Er worden in de dagbladen grote advertenties geplaatst met in de weide springende kalveren, waarbij verteld wordt dat er nu weer grasboter is en men het proeven kan dat room.boter beter is. Nou, dat weten we allemaal wel, maar men lieeft er vergeten bij te zetten ,dat het niet te betalen is! Vandaar dat er bergen en nog eens

Vandaar dat er bergen en nog eens bergen margarine worden verbiuikt. Het valt me op, dat er geen reclame ge, maakt wordt met ,,eet meer margarine" maar alleen het merk op de voorgronj gedrongen wordt. Dat ­wijst er dus op^ dat er tussen de margarinefabrikanteti! onderling weer een hevige concurrentie, strijd woedt. Verder kwam er uit Trijn's, tas een keurig drukwerkje om directf een knakworstje te eten en van Caivf was er een foldertje waarin de jongen^ en meisjes sprookjesboeken worden aan. geboden. Natuurlijk weer met inlevering van wapentjes.

Tenslotte bleek Flipje van de Betuwe! in dubbele feeststemming te zijn en n\et een Flip­bonnetje en een slagzinnetje heb je ook daar weer kans om duizend gulden tei winnen, ,,'t Is mar om de rot. ten an 't spek te kriegen", placht va der vroeger te zeggen. Nog zo dom niet bekeken. Maar dat alles wijst er op, dat er weer met hand en tand gewei ki moet worden om de v/aren aan de nidn te brengen. En waar de groothandel 2,, bezig is, daar blijven de detaillisten uiit achter. Dezelfde winkeliers die in Ot oorlog zo solidair met elkaar waren en de vooroorlogse toestand voor geen geld van de wereld meer terug wensten, bekampen elkaar nu weer in pers en pam flet, dat de stukken er af vliegen. En het zal naar mijn bescheiden mening niet lang meer duren of het cadeaustelsei gaat weer een florisante tijd tege. moet.

Of dat aan te bevelen is, is weer eei andere vraag. Dat er een gezonde coii currentie bestaat, die vooral op het tti rein van de kwaliteit ligt kan geen kwaad. Maar elkaar de laatste halve cent winst afsnoepen, waarom de klant lacht, acht Schram verre van verlvieslijk. De bedrijfslasten zijn ook voor ön winkeliers — vooral voor hun die niet personeel werken — buitengewoon zwaar. Daar moet naar worden veidiend, anders loopt de wagen verkeeul Een onverstandige concurrentie effent de weg naar de stoep van meneer de curator! Daar mogen vele neringdoen den wel eens aan denken! SCHRAMMETJE.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen