Over vijf jaar een brug

De datum van 25 Juli 1950, waarop in de Provinciale Statenzitting het principe­besluit voor een vaste oeververbinding is gevallen, is voor ons eiland Goeree en Overflakkee van historische betekenis geworden.

Zoals men in het elders in ons blad opgenomen verslag kan lezen, stonden de sprekers van alle partij­fracties, achter de plannen van de Plakkeese Gemeenschap en de voorstellen van Gedeputeerde Staten. Wel waren er nog enige bedenkingen, maar die betroffen in hoofdzaak de bestuursvorm, het lichaam dat de brug zal beheren. Men is op dit punt dan ook niet al te diep ingegaan, om de zaak zelf geen afbreuk te doen. De deUils heeft men alle laten liggen, omdat dit thans geen zin had, die komen later vanzelf aan de orde. Het ging nu om de grote lijn — en die lijn is door de vertegenwoordigers van alle partijen zonder uitzondering, vastgehouden.

Jarenlang is er over het verkeers­ en vervoer­vraagstuk van en naar ons eiland gesproken — als we het goed voor hebben vanaf 1946 bijna in iedere zitting — thans is het van praten tot besluiten gekomen. En al is dit dan slechts een principe­besluit, het begin is er. Dit begin moet er Zijn om tot dooi­werking te geraken. Applaus mag er in de Statenzitting niet gegeven worden — dat is in strijd met het decorum — maar ware dit wel toegestaan, weten we zeker dat er van de gereserveerde tribune, waar het Bestuur van de Flakkeese Gemeenschap zat, een daverend applaus had geklonken! Dit Bestuur zag hier de kroon op haar jarenlnage onvermoeide ijver om Plakkee uit de verkeers­misère te helpen en zij deden er goed aan ooren ooggetuige te zijn van hetgeen be­ .sproken en besloten werd, nl. de toezegging tot medewerking van het bouwen van een brug. De voorzitter van de Flakkeese Gemeenschap, burgemeester Rijnders en de heer P. D. Sieling „de man van de brug", zoals hij in de volksmond wordt genoemd, hadden ook veel handen te schudden bij de felicitaties met het behaalde succes. Al ligt dit besluit er, daarmee is de

Al ligt dit besluit er, daarmee is de brug er nog niet. Er moet nog ontzettend veel gebeuren. Dit werd door een der Plakkeese Statenleden, de heer v. d Brugge, terecht opgemerkt. De besluiten die de Lands­overheid in de Tweede Kamer heeft te nemen, hangen_met^it principe­besluit samen. ~'

Er zijn twee dingen die bij de aan het Rijk te vragen medewerking van grote invloed kunnen zijn, nl. dat alle partijfracties zich achter de voorstellen van Ged. Staten hebben geplaatst, waaruit de belangrijkheid te meer blijkt en ook, dat zij zullen inzien dat de verbinding van Plakkee met het vasteland niet alleen van belang is voor het eiland zelf, maar voor de gehele provincie.

Het is een gelukkig verschijnsel, dat de Staten zich in de zitting van 1949 verenigden met het voorstel van Ged. Staten om van 1950 af een fonds te vormen, waar ieder jaar ƒ 100.000.— In zou worden gestort, om bij te dragen in de verkeersverbetering voor Plakkee. Er is op die „spaarpot" wel eens een schimpscheut gegeven, maar het komt nu goed van pas. Het genomen principe-besluit houdt immers ook in, dat de kosten die nodig zijn voor de voorbereiding van het uit te voeren plan, daaruit zullen kunnen worden geput. Dit wil zeggen, dat er dus met de voorbereiding vrij vlug zal kunnen worden begonnen. Meerdere Statenleden drongen in hun betoog aan spoed te maken, omdat de nood dringt en Mr Bolsius, de Voorzitter van Ged. Staten zei toe, dat het college die medewerking zou geven, dat het beginselbesluit spoedig werkelijkheid zou worden.

Dat er door de beide colleges zo enthousiast over werd gesproken, heeft o.l. tot oorzaak, dat deze zaak volledig „rijp" was. Men is ten volle overtuigd van de noodzaak.

Die noodzaak werd weer duidelijk geïllustreerd toen wij uit Den Haag te Hellevoetsluis aankwamen om overgezet te worden. Een lange file auto's vanaf de ponton tot aan de brug bij het Kanaal. Meer dan de helft moest blijven staan. Over de ergernis van het wachten, dat in feite winstderving betekent, spreken we thans niet. Als men om 3 uur met een auto uit Den Haag komt en men is om 8 uur thuis, is dit toch wei een ouhoudbare toestand. Dit herhaalt zich dagelijks.

We weten dat er tegenstanders van een brug zijn, beurtschippers misschien, enkele zakenmensen, die liever het isolement willen behouden. Zeker ook de R.T.M., die dan niet meer het monopolie van het vervoer van en naar ons eiland zal hebben. Maar we zijn er van overtuigd, dat de grote meerderheid van de bevolking het besluit met instemming begroet. Toegezegd is indertijd dat aan de direct gedupeerden aandacht zou worden geschonken.

Vijf jaar is nog lang, eer de brug er zal zijn. Br zal nog heel wat water door het Haringvliet stromen, eer de eerste peilers er staan. Het tijdschema van 5 jaar in het adres van de Plakkeese Gemeenschap aangehouden, waarin de vaste verbinding zou kunnen worden voltooid, is in het antwoord van Ged. Staten niet direct als juist aangenomen. Dit hangt van meerdere factoren af. Het technische rapport van de commissie die de mogelijkheid van aanleg dezer vaste verbinding in onderzoek heeft, is er nog niet.

Het kan langer of korter duren, maar het befinsel-bf^lui^ ligt er. Men kan nu tot daden komen. De vlaggen die Vrijdag 26 JuU van de raadhuizen onzer gemeenten wapperden beduiden, dat het tcgmpunt er is, het beginpunt van de t'plossmg van het onverkwikkelijke ver- Keersprobleem van en naar on.s eiland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen