Uit het Kijkvenster

1 Augustus en de buitenlandse reizen. De Partij \nan de Arbeid en da revolutie. Openbare les in België.

De vacantiemaand Augristus, die thans is aangevangen, houdt tegenstellingen in zich. Niet alleen daarin, dat wij een fraaie zomermaand verwachten en er evenwel menig regenbuitje valt, maar ook in dit opzicht, dat allei­wege over de duurte geklaagd wordt en er toch enorm veel gereisd wordt. Speciaal de touringcar­reizen naar het buitenland verheugen zich in grote belangstelling.

Ik moet wel aannemen, dat er voor de reizen reeds lang gespaard is en dat de voorgeschreven vacantietoeslagen het benodigde sommetje hebben volgemaakt. Volgens de leiders van de reisbureaux zijn het vooral de mensen van bescheiden inkomen, die zich deze ontspanning hebben toegedacht. Dat klopt met de klacht van sommige mevrouwen, dat de bakker en de slager en de melkbezorger een week lang wegblijven voor hun reis naar de Ardennen of Parijs, maar dat de mevrouwen zelve dat niet kunnen doen, omdat zij de middelen er voor niet hebben.

Er is een grote groep personen, welker inkomen zich beweegt om de 5000 gulden per jaar. Daarop drukt een zware inkomstenbelasting. Als er dan wat opgeschoten kinderen zijn, die nog schoolgaan om hen zo goed mogelijk op het leven voor te bereiden, is het verklaarbaar, dat er van reisjes naar het buitenland en huisjeshuur aan strand of bos niets kan komen. In arbeidsgezinnen zijn vaak nog verdienende kinderen, die men echter bij de kantoorbediende, ambtenaar of onderwijzer niet zo druk aantreft. Meestal moet vader er daar alleen voor opkomen en kan alleen door gestadige inspanning van vader en moeder en soberheid bij ouders en kinderen het roer recht gehouden worden. Steeds luider wordt de klacht, dat aan deze groep van gezinnen, waaruit toch de hoofdwerkers voortkomen, meer aandacht worde geschonken, allereerst door verlaging van belasting en schoolgelden. Per 1 Jan. a.s. zal er dan komen belastingverlaging maar ook huurverhoging. Die zijn allebei broodnodig, maar geven in de huishoudbeurs geen verandering...

Intussen neemt de duurte weder toe en dan zal ook door prijsvoorschriften of loonsverhoging weer wat aan gedaan moeten worden. Zo dat er na de vacanties geen gebrek aan vraagstukken zal wezen. En dan zien wij nog maar niet naar België, waar de socialisten eens laten zien dat revolutie hun in merg en been zit. De Partij van do Arbeid hier te lande krijgt aanschouwelijk onderwijs! Ja, een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken. Dat geldt ook in de politiek. Als je die heren en dames zet voor de gehoorzaamheid aan het wettig gezag, worden zij altijd kriebelig en kribbig. En komt het er ooit op aan, wel dan hebben zij ,,mep" aan het gezag. Zij erkennen geen gezag dan voor zover zij zelve het hebben ingesteld en goedgevonden. Aan de parlementaire meerderheid in België hebben ze: lak! Daar gään we met onze democratische staatsinstellingen; we staan hier te lande met de Partij v. d. A. en met de R. Katholieken op drijfzand. Laat U geen zand in de ogen strooien.

De mannen der revolutie erkennen niet, dat het gezag door God op aarde gevestigd is. De openbaring Gods zegt hun niets. Althans, voor zover zij religieus zijn getint, zegt die hun niet alles.

Zo kunnen zij voor het „daar is geschreven" niet blijven staan. Zij zijn „Scholastic!", mensen, die de waai'heid uit de rede construeren. In plaats van alle gedachten gevangen te leiden onder de gehoorzaamheid van Christus. Want däär loopt de scheidslijn: voor o tegen het geopenbaarde Woord.

Ik wenste wel dat vooral onze jong mensen zich van deze dingen eens goe rekenschap gaven. Nimmer kan me zich de mens denken zonder zijn geestelijke achtergrond. Ook als iemand beweert met geen enkele religie of geestelijke beweging te rekenen, een puu materialist dus, toch hééft hij een geestelijke instelling en wel deze: dat hi persé, opzettelijk, wel bewust, vijandi staat tegenover al wat naar een goddelijke, ordinantie zweemt. En de heftigheid zijner beweringen alleen bewijst dat hij doende is de stem in het binnenste, als stedehoudster Gods, het zwijge op te leggen. Als nu ook de overheid die band aa

Als nu ook de overheid die band aa het Woord Gods loslaat, blijft er gee maatstaf meer over. Dan is er slecht het wisselend inzicht van een toevallig meerderheid. Ofschoon ook dan de natuur bij hen nog boven de leer gaat want dat ziet men in België. Vandaa dan ook de chaos. Burgeroorlog. N Dleu, ni maltre. Geen God noch meester Dat willen de socialisten niet direct al hun gevoelen erkennen, maar het wa en blijft hun uitgangspunt. Als ge he vernis er maar afschrapt, blijkt het zo te zijn.

Als de Overheid niet meer belijdt naa Romeinen 13 Gods dienaresse te zijn en het zwaard der gerechtigheid te dragen tot straf der ongehoorzamen, is alle vastheid uit het staatsbestuur weggenomen. Dat een ieder er zich op bezinne Want er staat zo 't een en ander voo de deur. WAARNEMER.

* * DE DEMOCRATIE IN GEVAAK Reeds meerdere malen heeft de redactie van ons blad uiteengezet, dat wij niet staan op het standpunt van democratie zoals dit in liberale en socialistische kringen verdedigd wordt.

Het gezag is uit God. God de Heere is alleen de absoluut Souvereine." Die over het gezag in de wereld te beschikken heeft. Er is geen macht dan van God en de

Er is geen macht dan van God en de machten die er zijn, die zijn van God geordineerd. Een verkeerd doorgevoerde democratie verlegt deze macht in de handen van het volk, de helft plus één, en maakt dat het landsbelang wordt opgeofferd aan partij belang, waardoor het land schier niet meer te regeren valt, zie naar Frankrijk.

Wat zich dezer dagen in België heeft afgespeeld, heeft aan de democratie eveneens grote afbreuk gedaan.

De meerderheid van het Belgische volk heeft zich vütgesproken voor terugkeer van hun wettige Vorst, Koning Leopold. De verhouding was 58 vóór — 42 te

De verhouding was 58 vóór — 42 tegen. Geheel op grondwettige wijze hebben de beide kamers de Vorst weer in zijn eer hersteld, zodat hij opnieuw zijn troon bestijgen kon.

Dat de tegenstanders van de koning, oppositie voeren, daartegen is volgens het democratische stelsel geen bezwaar, mits zij dat doen met geoorloofde middelen.

Minister Spaak is een zeer vooraanstaand staatsman en in de Europese Raad een zeer geziene figuur. Hij streeft mede naar het doel, dat de West­Europese landen zich nauwer aan één zullen sluiten en op democratische grondslag een grotere eenheid zullen vormen.

Deze zelfde man is nu echter de leider geworden van het straati'umoer.

De oppositie tegen de Koning proclameerde allerwege stakingen. Het reizen per spoor was niet veilig meer. Tramboambten, die weigerden aan de stak ui g mee te doen, en beproefden hot verkeer te onderhouden werden uit hun wagenr, gehaald en de ti'ams omvergehaald. Zo verging het ook taxi­chauffeuvn die nog vrilden werken. Van winkels die weigerden te sluiten,

Van winkels die weigerden te sluiten, werden de winkelruiten vernield en de winkel inhoud beschadigd. Poogde de politie opdringende stakers

Poogde de politie opdringende stakers en betogers uit elkander te drijven, de stenen gingen uit de straat en dienden om de bewakers van de orde ennede te bekogelen.

Weigerde de koning afstand van de troon te doen, de anti­konlngsgezinden dreigden de mijnen onder water te laten lopen en in industrieën van vitaal belang de machines onklaar te maken. Uit alle delen van het land v/erden

Uit alle delen van het land v/erden betogers opgeroepen naar Brussel om in een massa­demonstratie de Koning hun wil bekend te maken. Zij zouden zich door geen geweld laten weerhouden. De regering, zich onmachtig gevoelen­

De regering, zich onmachtig gevoelen­ de deze massa in bedwang te hoviden en erger vrezende, is voor het straatrumoer gezwicht. De koning wordt nu gedwongen, na ongeveer veertien dagen zijn rechten te hebben herkregen, weer afstand van de troon te doen. Of de oppositie gelijk heeft in haar eisen of niet willen wij hier niet in beschouwing nemen. 1 ­ 1 r r i

De Socialisten en Liberalen beroemen zich dat zij de verdedigers van de rechten van de mens zijn, de zuivere democratie voorstaan. i 1

Waar blijft nu echter het recht van de mens, wanneer de grondleggers en verdedigers hiervan, hun eigen wetten met voeten treden, en als zij hun zin niet krijgen tot teri'eur en revolutie hun toevlucht nemen? De Socialisten zullen heel moeilijk de 1 1 1 1 1 '

De Socialisten zullen heel moeilijk de communisten kunnen bestrijden en hun verwijten, dat zij geen eerbied hebben voor het wettig' gezag. ' 1 1

Procentsgewijze mag er verschil zijn, doch pi­incipieel hebben de Belgische socialisten precies het zelfde gedaan, als de communisten overal doen. Zo ziet men waar men terecht kon\t, , ; i ,

Zo ziet men waar men terecht kon\t, als op een mens wordt gesteund.

Bén mens wordt zijn eigen grondwet, waarin hij zijn rechten verdedigt ontrouw, als de wind hem niet in zijn zeiltje waait.

iDe volkeren komen na de tweede wereldoorlog niet tot rust. Allerwege zoekt men naar houvast, doch irindt ze helaas nergens. Vooral voor onze jonge mensen is de ; ! !

Vooral voor onze jonge mensen is de houding der Belgen zeer bedroevend geweest. 1

Men klaagt allerwege over gebrek aan eerbied voor het gezag, doch is; het wonder wanneer lieden, zoals minister Spaak, waarop men z'n hoop bouwt, zo bitter teleur stellen. ; I

Gods Woord wordt ook in deze v/eor bewaarheid. Elke steun die men zoekt buiten de grondslagen van dat Woord, zal blijken een rietstaf te zijn, die als men er op leunt, de hand doorboort. Voorwaar de zo geprezen democratie

Voorwaar de zo geprezen democratie heeft door één van haar eigen voormannen een zware slag gekregen,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen