Zich bewaapen is gebiedende eis

Maar geen preventieve oorlog

Het niet gereed zijn om de aanvaller behoorlijke tegenstand te kunnen bieden is een verschijnsel dat in de historie menigmaal is voorgekomen. Ook onze landshistorie heeft daar tal van voorbeelden van opgeleverd. Denken we slechts aan 1672. De verdedigingsmiddelen waren totaal verwaarloosd en geen tegenweer kon geboden worden tegen de oprukkende Franse legers. Ook de jongste historie heeft daar

Ook de jongste historie heeft daar voorbeelden van te zien gegeven in ons land. Noch in 1914, noch in 1940 waren we gereed met onze verdedigingsmiddelen. Al snoefde dan in 1939 en 1940 onze Regering ook nog op onze paraatheid, toen het er o|) aan kwam bleek het dat wg zeer weinig van betekenis konden stellen tegen de aanvallers. Overal was gebrek aan.

De aanvaller zorgt wel dat hij gereed is. In 1935 viel Mussolini Abessinië onverhoeds op het lijf. De Volkenbond was verplicht deze aanval te verhinderen. Maar ze deed het niet. Omdat ze niet gereed was. De Engelse vloot voor een deel samengetrokken in de Middellandse Zee had de aanval, handelend voor de Volkenbond, als Amerika nu voor de UNO, kunnen keren. Maar de Engelse oorlogsschepen kon

Maar de Engelse oorlogsschepen kon den niet optreden omdat ze geen munitie aan boord hdaden. Hitlers legers overrompelden in 1940 geheel West Europa omdat de Westelijke landen niet gereed waren voor tegenweer. De Noord-Koreanen, veel kleiner in aantal dan de Zuid-Koreanen zouden er zeker in geslaagd zijn Zuid-Korea onder de voet te lopen omdat Zuid Korea niet paraat en gereed was behoorlijke tegenstand te bieden. Gelukkig heeft het ingrijpen van Amerika dat nog belet. Elk volk dat prijs stelt op het be

Elk volk dat prijs stelt op het behoud van zijn vrijheid en onafhankelijkheid heeft de taak en roeping zich te wapenen tegen de vijand. Economisch herstel, zeker het is nuttig en nodig maar de landsverdediging moet toch zeker nummer één zijn. Het is wel pijnlgk de zo hoog nodige millioenen aan het economische herstel te moeten onttrekken voor de bewapening. Maar het is noodzakelijk.

Er is geen andere weg. De bewapening van ons land heeft geen ander doel dan zich te kunnen verdedigen. Aan een aanvallende oorlog denkt in ons land niemand en het zijn alleen de Communisten die daarover bazelen. Van aanvallen gesproken.

Van aanvallen gesproken. In het Buitenland met name in Amerika zijn de laatste tijd stemmen opgegaan om een aanvallende oorlog tegen de Russen te voeren. Een preventieve oorlog te gaan voeren om te voorkomen, dat Rusland oorlog zal gaan voeren 9.IS dat land gereed is. Oorlog te gaan voeren om de oorlog

Oorlog te gaan voeren om de oorlog te voorkomen. Men redeneert dan zo: Rusland beschikt niet over atoomwapens.

schikt niet over atoomwapens. We zijn in staat het Communistische Rusland een zodanige, „eerste klap" te geven dat dat land niet meer in staat is oorlog te voeren.

Zelfs de minister van Oorlog en Marine Johnson en Matthews hebben die gedachte gepropageerd. Ook Generaal Andersen, chef van een luchtvaartschool is die mening toegedaan en heeft gezegd „Geef mij het bevel en ik roei de atoombomnesten van Rusland binnen een week uit. Gelukkig dat de Amerikaanse rege

Gelukkig dat de Amerikaanse regering onder leiding van President Truman zulke onbekookte en goddeloze uitingen ten krachtigste heeft veroordeeld. Generaal Andersen heeft men ont-

Generaal Andersen heeft men ont-

Johnson is als Minister van Oorlog ontslagen en vervangen door Marshall. Amerika heeft de preventieve oorlog ten sterkste veroordeeld.

Geen preventieve oorlog: Ook niet tegen Rusland. Zeker de Westerse landen hebben de

Zeker de Westerse landen hebben de roeping paraat te zijn.

Hun verdedigingsmiddelen op peil te hebben. Daarvoor zijn de te brengen offers

Daarvoor zijn de te brengen offers niet te groot. Het gaat in de allereerste plaats om het zijn of het niet zijn.

En waar men weet, dat de tegenstander zich tot de tanden wapent, moet men zich inspannen om goed voorbereid te zijn.

Alleen al door het feit, dat men goed bewapend is zal mogelijk de tegenstan-« der niet tot de aanval overgaan.

Maar een preventieve oorlog is gaan voeren, zoals die Amerikaanse heethoofden wUden is uit de boze. Die kant mogen we nooit op.

De onverhoedse aanval is de methode van de dictators. Die moeten we niet navolgen. Omdat

Die moeten we niet navolgen. Omdat het onrecht en goddeloos is.

Zeker het element der verrassing kan Voor de aanvaller grote successen met zith meebrengen. Maar een grotere wacht is nog altijd het recht.

Een onverhoedse aanval zoals die van Duitsland in 1940 en van Japan bij Pearl Harbour heeft aan die landen grote voordelen bezorgd. Maar het recht aan zijn zijde te heb

Maar het recht aan zijn zijde te heblien is van groter voordeel. Dat is een waard,e die niet te schatten en te meten is.

Gelukkig dat de Amerikaanse Regering bij monde van president Truman deze mannen van de preventieve oorlog aan de kaak heeft gesteld en dat de

Hakder werken

• Harder werken, meer produceren. Dat is de leuze van de tijd, die onä gedurig wordt voorgehouden. Er moet harder worden gewerkt. Dat wordt ons dagelijks voorgehouden. Als er een vooraanstaand man, een minister, een econoom een rede houdt men kan er gerust op aan, dat de woorden „harder werken, meer produceren" schering en inslag zijn. Het is ook wel nodig. Mag men de economen geloven dan is het vooroorlogse productiepeil nog niet bereikt. Leidinggevende mannen klagen er

Leidinggevende mannen klagen er over dat er niet gewerkt wordt als voor de oorlog. In de eerste naoorlogstijd werd de verminderde productie toegeschreven aan de oorlog. Ondervoeding, oorlogsmoeheid en wat niet al werd als de oorzaak aangewezen. Ondervoede mensen kunnen niet hard werken. Maar die tijd is gelukkig voorbij. Op de oorlog kan men het niet meer schuiven. En we geloven dat met alle woorden de zaak blijft zo als ze is. Dat het bij aansporing tot harder werken zal blijven. Er is een mankement in de geest. Omstandigheden en lichamelijke factoren daar kan men het niet aan wijten. Het is een geestelijk proces. Er mankeert wat in de geestesgesteldheid. Wil men meer produceren men zal langer moeten werken: Van meer produceren door harder werken is geen sprake.

Wil men meer produceren dan zal men langer moeten werken. Maar daar komt niets van. Wie durft voor langer arbeidstijd het pleit voeren?

Zeker niet de Regering. Die loopt aan de leiband van de Vakbonden. Langer werktijden maken er is geen sprake van. I?e eisen, de stakingen, de onrust in de bedrijven zouden niet van de lucht zijn. Voor meer arbeid, voor meer productie moet een grote verandering over ons volk komen. Ons volk zal weer arbeidzaam moeten worden in de goede zin van het woord. Maar in die richting moet ons volk geleid worden, Vertrouwingwekkende leiders zijn daartoe nodig. Mannen die leiding kunnen geven, los van de het voor het zeggen hebbende" Vakbonden, die op heden het volk en de Regering beheersen.

Geen lastige maatregel

De capaciteit van de electrische centrales is onvoldoende. Inzonderheid komt dit aan de dag in de winterttjd. Speciaal in de spitsuren. Er wordt dan ook weer een campagne gevoerd om zuinig te zgn, vooral in de spitsuren. Een beroep wordt gedaan op de gebruikers van electriciteit om op de spitsuren zo weinig mogelijk electriciteit te gebruiken. Een van de maatregelen die genomen wordt is ook dat de radio per dag gedurende drie uur niet zal uitzenden. De radio krijgt dus drie uren rust per dag.

In de huiskamer zal men gedurende drie uur per dag de radio niet horen. Dat zal voor hen, die de radio altijd „aangezet" hebben vreemd zijn. Maar ook heilzaam. Te veel is de stilte in de huiskamer verdwenen. Te vaak wordt de radio aangezet. De echte gezelligheid, de echte gezinssfeer wordt maar al te dikwijls door de radio verstoord. Het rustige van het gezin lijdt bij vele mensen door het altijd aan hebben van de radio. In eigen gezin moet men tenslotte zelf weten wat men doet maar in vele gevallen is de radio een plaag voor de buren. Vooral In de steden met hun vaak dichte en onvrije bewoningen der huizenblokken. Daar zal deze gedwonge rust zeker niet betreurd worden. In vele gevallen zal het een verademing zijn voor de buren in „gehörige" huizen.

Nederland komt nog achteraan

We ontlenen aan een publicatie van het Centraal Planbureau het volgende. De arbeidsproductieviteit is in de industrie in Nederland met minstens een punt per kwartaal gestegen. Niettegenstaande die laatste verhoging van de arbeidsproductieviteit wordt die voor Nederland nog laag genoemd. Ze is laag vooral in vergelijking met de andere landen van Europa. Zo bedragen de indexcijfers voor de arbeidsproductieviteit in de industrie (op basis 1935: — 138 : 100): Ver Koninkrijk 118. Zweden 118. Ierland 113. Finland 107. België komt op de negende plaats met 93. (1937 = 100) Nederland komt daarna met 81.

Het zijn verhoudingsoijfers en daar moet men altijd voorzichtig mee zijn, maar toch blijkt uit deze cijfers dat het met de werklust nog lang niet in orde is. Een arm en berooid land, ja uitgeplunderd land als ons land na de oorlog was heeft grote moeite om er v/eer boven op te komen.

Te meer daar in de laatste vijf jaar in internationaal opzicht de wind ons vaak tegen was. Inzonderheid het verbreken van de band met Indonesië en wat daaraan voorafging en wat volgde heeft ons uitermate zwaar belast. Dubbele inspanning is daardoor nodig.

Vanaf onze vrijwording is daarop niet genoegzaam door de Regeerders gelet. Ze had als een wijs vader ons volk inzicht moeten geven in de moeilijke toestand waarin we verkeerden. En van meet af aan ons volk moeten wijzen op de noodzakelijkheid van grote inspanning en zware arbeid om stapsgewijze vooruit te komen. Daartegenover heeft ons volk door de binnenlandse geldruimte daartoe in staat gesteld in weelde geleefd. En toch slechts door hard werken en grote inspanning zullen we vooruit kunnen komen. Het is daarom zo jammer dat ons indexcijfer voor de arbeidsproductieviteit zo laag is. Willen wij uit het moeras geraken, zal dit moeten verbeteren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen