Schrammetje

jletselaar zijnde, kom je met allerlei ,(iisen in aanraking en bij vele mensen huis. Dan valt het me wel eens op, ït er zo weinig huizen zijn, waarin ik ,;eii radiotoestel ontdek. Bij de een 'n ^stel dat een hele tafel opeist en bij ander „Radio in a nutshell", radio in ,j notedop, zeggen de Engelsen. jr zijn toestellen voor rijken en minjr bedeelden, precies zoals dat met ,1 van andere dingen het geval is. (irammetje komt bij mensen, die uit in radio halen wat er in zit. Van het lorgen-krleken tot het in-bed-stappen je staat hij aan. 't Is bij zulke mensen (teen goot, die de hele dag loopt: mod- .r en schoon water wisselen elkaar af. zijn er mensen, die een radio hebju om alleen naar de nieuwsberichten i luisteren. Ze zouden niet graag een >er overslaan om de nieuwsomroeper horen, ook al vertelt hij om 8 uur [Ccies hetzelfde wat hij om 7 uur al ijegfd heeft.

pan zijn er mensen die een radio heb- >j om de weerberichten te volgen. Ze 'M er hun werk naar en de keren i't het weer heel anders is dan voorwas, stappen ze gemakkelijk over. iok heeft Schram klanten die een rahebben, omdat het een radio is. Ze welen er eigenlgk niets voor, maar \i je geen radio in huis hebt, ben je jdelijk ouderwets, nietwaar? kent hij er ook nog, die gewoon iiek" naar een radio geweest zijn en huid zouden hebben gemaakt om zo'n (ig in bezit te krijgen. En 't duurde tchts kort, of het nieuwtje was er af. i radio staat er haast nooit meer aan. Bulken hebben de betrekkelijke waariid van het spreekwoord ervaren:

't Bezit van de zaak Is 't eind van 't vennaak!

Zo zgn er velerlei redenen, waarom mensheid een radio in huis heeft. aar al met al is er met de radio een grote onrust in vele woningen gekomen. Schrammetje zal de laatste zijn, die beweert, dat de radio als uitvinding niet van onschatbaar nut is, maar evenals een zeker dichter eens van de uitvinding der boekdrukkunst gezegd heeft: „het is een stap ten hemel en ter hel'" zou men haast geneigd zijn dit ook van de radio te zeggen. Niet het gebndh, maar het misbruik der dingen verandert vaak de zegen die een uitvinding met zich kan brengen in een vloek. Zo is daar ook de „bonte Dinsdags vondtrein", waarop tienduizenden in den lande gewoon verzot zijn. De dubbelzinnige, vulgaire taal die daarin gesproken wordt is zelfs een groot deel van ons christelyk volksdeel aangenaam. Mensen die zich zouden schamen naar de bioscoop te gaan, zitten er in 't hoekje bij de haard soms heerlijk van te genieten. Dan loopt het niet zo in de gaten, nietwaar?

Thans is het weer de televisie, die de aandacht vraagt. Dan kan men de sprekers niet alleen horen, maar ook zien. Deze uitvinding staat nog in de kinderschoenen, doch het zal slechts luttele jaren duren of ook dit wordt heel gewoon. De wetenschap schrijdt ontzettend snel voort. Of het echter alles ten voordeel van de mensheid zal zijn, blijft nog een open vraag. Toen de radio in opkomst was werd er gepropageerd, dat dit de volken nader tot elkaar zou brengen en tot beter begrip v£in elkanders belangen zou meewerken. Inderdaad bestaan er om zo te zeggen geen afstanden meer, maar de practijk heeft wel aangetoond, dat de verdraagzaamheid tussen de volken, welks taal wij door de radio kunnen beluisteren, nog ver zoek is. Zo zal ook de televisie weer een ander tijdperk inluiden. Vooral voor de jongere generatie zal daar een grote aantrekkingskracht vanuit gaan. Schram is van mening dat het gezin er vooralsnog niet mee gebaat zal zijn. De sfeer In het gezin moet uit een andere bron dan radio en televisie komen. Laten we dat allen goed bedenken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen