Op deze zal ik zien

Ge e s t e 1 ij k arm zijn wij allen van nature.

Adam, ons aller stajnhoofd, was dat eenmaal niet. De Heere schiep hem goed en naar

De Heere schiep hem goed en naar Zijn evenbeeld. Adam kende God, had de Heere lief en wandelde in de wegen des Heeren. Al zijn blijdschap en verlustiging was in de Heere. Het ontbrak hem niet aan enig goed. Door de zondeval ging alles verloren.

Adam verloor het beeld Gods en kwam te liggen onder de vloek en toom Gods. Wij allen zijn geboren in die onuit

Wij allen zijn geboren in die onuitsprekelijke armoede, die David uitdrukte in de woorden: „Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren en in zonde heeft mijn moeder mij ontvangen."

Geestelijk arm zijn wij allen van nature, al wanen wij ook te zijn rijk en verrijkt en geens dings gebrek te hebben en weten niet, dat wij zijn arm, blind, naakt, jammerlijk; al zeggen wiJ ook, met de rijke jongeling:

„Wat ontbreekt mij nog?" Ontzaglijke waarheid. Is zij reeds waarheid geworden in ons binnenste?

Een arme van geest is bij het ontdekkend licht van den Heiligen Geest in eigen oog geworden, want hij is, een verloren zondaar voor God.

Zulk een weet, dat hij in zichzelf mist een voor God geldende gerechtigheid. Hij moet belijden „geen van Gods geboden onderhouden en steeds tot alle boosheid geneigd."

Qe Heere belooft: „Op deze zal ik zien, op de arme en verslagene van geest en die beeft voor Mijn Woord." Een verslagene van geest doorleeft zijn armoede. Omdat hij zo arm is, wordt hij verslagen van geest. Het een vloeit uit het ander voort.

Een verslagene van geest leert door den Heiligen Geest verstaan, wat het zegt, gedaan te hebben wat kwaad is in de ogen van een heilig, rechtvaardig en goeddoend God. Hij gevoelt zich in de knellende banden der zonde en in de macht van het schrikkelijke ongeloof.

Een verslagene van geest leert van verre staan, zich op de borst te slaan, zichzelf aan te klagen en te veroordelen en de Heere te rechtvaardigen. Een verslagene van geest, dat is een vernederd, verootmoedigd, een in zichzelf veroordeelt mens.

Hij is in eigen oog de voornaamste van alle zondaren geworden, voor wie het grootste wonder zal ziJn, wanneer het zulk een zal worden toegeroepen: Kom in, gij gezegende Mijns Vaders en beërf het Koninkrijk, dat u bereid was van vóór de grondlegging der wereld."

van vóór de grondlegging der wereld." Wanneer de Heere in Zijn Woord tekent een arme en verslagene van geest, komt er nog één trek bij. Zulk een leert met de Psalmist be

Zulk een leert met de Psalmist betuigen: ,,En nu, wat verwacht ik, o Heere. Mijn hope, die is op U." Zulk een heeft een oog gekregen voor de algenoegzaamheid, dierbaarheid, gepastheid van de Heere Jezus. Hij leert de toevlucht nemen tot de genade Gods in Christus geopenbaard.

Bunjan verhaalt van een ontmoeting met een vrouw. Op zijn vraag, hoe het haar ging, antwoordde zij: „zeer slecht"

Zijt gij dan ziek? Is een uwer kinderen ziek? Is er achteruitgang in uw tijdelijke zaken? Op al die vragen antwoordde zij voortdurend ontkennend.

Als Bunjan voortging met vragen, stortte zij eindelijk haar opgekropt gemoed uit in de woorden: „Och Kinjan, als ik de Heere Jezus bezat, al moest ik dan ook mijn brood bedelen wat zou ik rijk zijn voor tijd en eeuwigheid." Die vrouw was een arme en verslagene van geest.

Zij was in nood over haar onsterfelijke ziel. Zij had een waarachtige begeerte naar de Heere Jezus.

Een arme verslagene van geest is niet alleen hij of zij, die pas aan zichzelf is bekend gemaakt. Naarmate de Heere waarde krijgt, naar die mate leert de ziel alle eigenwaarde verliezen en beven voor Gods Woord. Ds L. (Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen