De crisis der verantwoorrdedlijkheid

Al vier weken is er een kabinetscrisis. De dienaars der Kroon wUden de vertwoordelijkheid voor de gang van za­ ^n niet langer dragen. Zij boden hun ' itslag aan aan H.M. de Koningin. Was een conflict met de volksvertegen­ oordiging? Dat nu juist niet. De moie­Oud, waarin het regeerbeleid ten jizien van Nieuw­Guinea werd afgeurd werd met met een flinke meer­ [erheid verworpen. Toch werd dit aanliding om er het bijltje bij neer te leg­ >n Maar meer dan een aanleiding 'hint het toch niet geweest te zfln. lat is in het verloop der crisis wel aan dag getreden. De oorzaak ligt dieir; het is een crisis der verantwoorde­ Ikheid.

Het gaat er toch maar niet om dat en alles doet, waartoe men op het enblik de macht heeft. Het gaat er Mch maar niet om, dat men met de meerderheid van zijn partij of eeu combinatie van partijen doordrijft wat men wil. Dat is nog geen verantwoord beleid. De t.itkonast laat dikwijls zien dat wat men naar zijn bepaald inzicht heeft geverkeerd uitpakt. En, kan ^daan, men de verantwoordelijkheid maar weer zich afschuiven? Wat men met Iteun van een meerderheid tot stand brengt is daarom nog niet doelmatig en ook niet rechtmatig en ook nog niet aljd te verwezenlijken. De nuchtere werilijkheid doorkruist dikvrijls de wens ,n de meerderheid. En als de gevolgen zulk handelen aan de dag treden, loet men de verantwoordelijkheid daar­ ,n durven aanvaarden. Dan moet men moed hebben het verkeerde te erjnnen, en het roer wenden. Dat het mis zou lopen, was te voor­

| | i I Dat het mis zou lopen, was te voor­ Van meer dan één zijde is door Annen van ervaring gewezen op de geren. Wat vrij hebben gedaan ten aan­ :en van Ned. Indië is onverantwoorde­ Ik geweest. Niet alleen ten aanzien van , ;e belangen, maar meer nog uit een igpunt van recht. Het beleid dat men ivoerd heeft ten aanzien van de ecomie van het land, het aanheffen van ivolutionnaire leuzen, om het volk te hagen, ook al weer om zich van een .eerderheid te verzekeren, welke men et ontberen kon om zijn zin door te tten — dit alles draagt nu zijn bittere chten. De diepste oorzaak is de re­ [olutionnaire instelling, waar men het olk naar de ogen ziet, zonder genoegzaam te bedenken, dat men de werke­ Ike beJan^en van dat volk heeft te bertigen, ook al gaat dat in tegen wat _ t volk voor het ogenblik zelf begeert, ïat men het niet aandurft impopulair zijn, en zijn waarschuwende stem te rheffen tegen dwaze en voor het ogenik onvervulbare wensen. Door begeerin op te wekken en beloften waarvan ,en weet dat ze niet te vervullen z^jn. En nu trekt men zign handen er on­ :r uit? Nu gaat het stormen, en wil _Jen het schip verlaten? Nu moeten er Sndeie scheepslieden komen?

Hoofdzaak blijft, dat er een andere koeis gevaren wordt. Is men daartoe onmachtig? Terecht is de opmerking gemaakt, dat welk ministerie ook op zal treden, dit de moed zal moeten hebben nnpopulair te zijn. We gaan moeilijke den tegemoet. Zal het Nederlandse Ik ingelicht worden over de werkelijtoeatand? Zal men het volk de spie­ 1 van Gods wet durven voorhouden. ant toch, alleen in het betrachten van in geboden is heil te verwachten. Wij lUen tegenover elkaar de wet der naastenliefde moeten gaan vervullen. We len als een enig man de handen ineen .oeten slaan. We zullen het persoonlijegoisme en het groepsegoïsme moeten verzaken. Wij zullen hard moeten werken. Niet om er zelf beter van te 'orden, en eigenbaat te zoeken ten kosvan anderen, maar we zullen het ook leten doen uit het verantwoordelijkidsbesef tegen! over heel ons volk. Eaar dan zullen allerlei demagogische leuzen achterwege moeten blijven. De aanU'idmg tot de crisis is de motie­Oud, waarbij het beleid over de souvereiniteit over Nieuw­Guinea werd afgekeurd. De V.V.D. wilde er de verantwoordelijkheid niet van dragen.

1 l ! l; 1 ' I Intussen was, ondanks de verkiezingsleuze van de V.V.D. dat het roer om apoest, onder medeverantwoordelijkheid deze partij een verkeerde koers geren. Men kan zeggen: Beter ten halve gekeerd dan ten hele verdwaald. Echter de onverantwoordelijkheid van dit beleid wordt wel te veel op de achtergrond geschoven. Het schijnt nu wel ze­ Ker dat in de combinatie Rooms­Rood de lode kleur wat zal gaan tanen. Be­ QTiegen de tekenen niet, dan zal er een makelijker koers gevaren worden. Dan zullen er wel eens harde noten gekraakt worden. De kwestie Nieuw­Guinea zal wel een jaartje blijven rusten; die bal heeft Amerika ons al toegespeeld. Voor alles hopen wij dat, welke man

Voor alles hopen wij dat, welke mannen ook door H.M, de Koningin tot regeren zullen worden geroepen, deze in ftet diepe besef van hun verantwoorde­ ^jKheid tegenover land en volk, maar ook tegenover God, bij wiens gratie de koningen regeren, hun taak naar beste Weten en zonder het zoeken van de volksgunst zullen mogen verrichten. En «at heel ons volk meer en meer doorzongen moge zijn van zijn roeping, om m net betrachten van Gods wet, een ieder op zijn plaats, spaarzaam, vlijtig en ingetogen te leven, beseffende dat in net houden van Gods geboden grote loon

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen