Herkingen wil een zelfstandige gemeenschap blijven

Woensdagavond vergaderde de gemeenteraad van Herkingen voor de behandeling ontwerp-wet inzake herziening van gemeentegrenzen. De gehele raad sprak zich uit tegen de samenvoeging, als bedoeld in het rapport G.S. De anders zo rustige raad was een en al beroering. Alle raadsleden voerden het woord. Wij kunnen dit helaas m verband met de beschikbare plaatsruimte maar erg beknopt weergeven. De raad betuigde wel haar instemming met de voorgestelde grensvrtjziging, als vermeld in het „Flakkees Verweer"

Na opening met gebed werden enkele minder belangrijke zaken afgehandeld. De samenvoeging was de hoofdschotel op deze raadsvergadering. Uit het uitvoerige prae-advies van B. en W ontlenen wij het volgende:

B. en W. beamen niet, dat de kleine gemeenten niet voldoende bestuurskracht kunnen ontwikkelen, zeker niet als zij letten op wat er in Herkingen op het gebied van openbare werken tot stand Is gekomen. Bovendien is op het gebied van intercommunale samenwerking al zeer veel bereikt. Wel is een kleine gemeente beperkter in haar financiële mogelijkheden, maar de behoeften zijn er ook beperkter. In Herkingen is er geen achterstand. Een verenigingslokaal werd ingericht en als nagegaan wordt wat G.S. aan tekortkomingen der kleine gemeenten opsommen dan is naar het oordeel van B. en W. dit niet van toepassing op Herkingen. Met vele cijfers en uitvoerige argu

Met vele cijfers en uitvoerige argumentatie wordt dit in het prae-advies bewezen.

Herkingen was de eerste Flakkeese gemeente, die na de oorlog haar haven hersteld had. Alle voorzieningen spreken in het voordeel van deze gemeente en geven geen aanleiding tot haar opheffing. Overigens ligt Herkingen op 6 km van Dirksland en heeft het zelf voldoen de bestaansmogelijkheid.

Dat samengroeüng van de drie gemeenten in de natuurlijke ontwnkkelmg ligt, zoals G.S. beweren, is gemakkelijker gezegd dan bewezen, want er zullen altijd drie dorpskommen blijven, waarover de geldmiddelen verdeeld zullen moeten worden.

Inzake grenswijziging zijn E. en W. wanneer dat door G. S. gevraagd wordt tot nadere voorstellen bereid. Het college stelde voor om te beslui

Het college stelde voor om te besluiten, dat door de raad geen prijs wordt gesteld op samenvoeging met Dirksland en Melissant,

De heer J. O. Kalle (S.G.P.) had met voldoening kennis genomen van het ver slag van de commissie. Alle ongerieven en nadelen waren hierin voldoende weerlegt. Spr. nam als voorbeeld de gemeen te Emmercompascuum, een kleine gemeente, welke ook in verband met samenvoeging bij de gemeente Emmen werd gevoegd. Het gevolg was, dat de grote gemeente Emmen baadt in weelde Kleine gemeenten worden in een hoek gedrukt, wegen zijn er als zandwoestijnen, dit alles door de stiefmoederlijke behandeling van de grote gemeenten. Zo zal ook Dirksland nimmer in staat zijn de belangen van de kleine gemeente Her kingen te behartigen. Als in Dirksland 5 gulden over is, zal deze besteed worden voor verbetering van de Voorstraat en niet voor de Molendijk in Her kingen. Herkingen blijft met zijn haven een gemeente waar toekomst in zit. Ook op principiële gronden wees spr. de samenvoeging af. G.S. is verplicht, zo zei hij, de orde, welvaart en het heil van de naaste te bevorderen, dus ook van de gemeente Herkingen. Men moet de oude paden niet verleggen. Hy noemde de mentaliteit van G.S. zodanig totalitair dat van de hoog-geprezen democratie niet veel overblijft. Hij 'sprak zich dan ook uit tegen samenvoeging.

De heerT. Kalle, Werhmanspartij, kon ook geen heil in de samenvoeging zien. Wat betreft gebrek aan bestuurskracht meende spr. dat G.S. de gemeente Herkingen toch wel heel slecht kent, want als het deze gemeente aan bestuurskracht ontbrak, zou het er wel anders uit zien. Hij wees op de vele verbeteringen welke al tot Stand zijn gebracht. De riolering zou reeds lang een feit zijn geworden, als G.S. dit zelf niet hadden tegen gehouden.

Spr. zag een groot nadeel in de samenvoeging want mensen die onze gemeenten niet kennen zullen dan over haar wel en wee moeten beslissen.

De heer T. Kalle sprak zich echter wel uit voor grenswijziging en hij zou het toejuichen wanneer deze tot stand zou worden gebracht. De heer J. v. Wageningen (A.R.) zei

De heer J. v. Wageningen (A.R.) zei dat hij omstreeks Maart 1946 de gemeente weer voor het eerst na de evacuatie betrad. Het was toen een hopeloze toestand, en hij dacht, het komt nooit, weer goed. Thans kan men overal weer rondkijken en men verbaast zich over de enorme vooruitgang van de gemeente Herkingen. Hij noemde het onverdroten werken voor het herstel van de haven. Verder zei hij dat de gemeente historisch is samengegroeid en men dient hiermede terdege rekening te houden. G.S. zouden ook rekening moeten houden mei de geestelijke en morele toestand van de gemeente. Deze is geheel verschillend met die van bv. Dirksland. Hij sprak zich dan ook pertinent uit tegen de samenvoeging. Hij noemde een eventueel doordrijven van G.S. een dictatoriale beslissing welk in een democratisch Nederland niet plaats mag vinden.

De heer de Geus (S.G.P.) somde even eens de vele verbeteringen op, welke na de evacuatie tot stand zijn gebracht. Men spreekt over vrijheid, maar wil ons die ontnemen. Onze gewoonten waarvoor vrij goed en bloed hebben opgeofferd moeten vaarwel gezegd worden Zijn G.S. dan vergeten wat het zeggen wil de vrijheid kwijt te zijn, men denke dan aan de bezettingstijd. Als wij onze gemeente slecht bestuurd hebben, zou het bij een samenvoeging plotseling zoveel beter gaan. Wat te zeggen van de ongemakken, voor onze inwoners als zij van Herkingen naar Dirksland zouden moeten gaan. Verschillende zaken kunnen nu in een minimum van tijd worden afgehandeld, een groot voor deel vooral voor de werkende klasse. Ook hij was tegen samenvoeging, maar sprak zich voor de voorgestelde grenswijziging uit. bok de heer Hogerw-rf (A.R.) be

bok de heer Hogerw-rf (A.R.) behandelde in zijn betoog de vele verbeteringen welke reeds zijn aangebracht, en wees tenslotte op de historische zijde hoewel dit voor G.S. de minst belangrgke zou z^jn, naar hij dacht. Herkingen dat zijn oorsprong vindt in de 14e eeuw, waar geslacht op geslacht zijn woonstede en bestaan vond, waar ons voorgeslacht steeds met bovenmense- Itjke moed en volharding gestreden heeft om het eenmaal aan de zee ontrukte te behouden.

Eeuw na eeuw heeft men daarna gewerkt, geworsteld en geijverd om deze kern te doen uitgroeien tot een bloeiende en zelfstandige gemeenschap, waarvan zij thans de eer hebben er deel van uit te maken. Dit legt ons tevens de plicht en taak op om de zo moeizaam verworven zelfstandigheid tegen elke aanval te verdedigen. Historisch bezien zou het rechtvaardig zijn haar zelfstandigheid onaangetast te laten. Ook hij sprak zich uit tegen samenvoeging en voor grenswijiziging. De voorz. conclusie trekkend uit het

De voorz. conclusie trekkend uit het gesprokene, stelde vast dat geen van de 'raadsleden zich voor samenvoeging had uitgesproken en hoopte tevens dat G.S. hiermede ernstig rekening zouden vrillen houden.

Na een korte rondvraag volgde sluiting.

Boekbespreking

„Troost en Vrede" door Prof. Dr A. de Etondt, uitgave J. H. Kok Kampen. Dit boek bevat een bundel meditaties, geschreven tot troost inzonderheid voor zieken. De ambtspractijk van Dr de Bondt leidde hem langs vele ziekbedden. Het geschrevene is er de neerslag van. Alle meditaties zijn naar aansluiting van een woord uit de catechismus. Fraai geb. in rood linnen band ƒ 3.50.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen