40 Jarig Jubileum Chr. School te Sommelsdijk

Er was zeer grote belangstelling voor de viering van het 40­jarig jubileum van de school met de Bijbel te Sommelsdijk. Drie lokalen waren geheel gevuld met belangstellenden w.o. oud­leerlingen waren, die zelfs van ver waren gekomen om deze gebeurtenis mee te makken. Vertegenwoordigd waren meerdere besturen en Hoofden van chr. scholen uit het eiland, oude leerkrachten, onder wie de heer A. v. Eek van Stellendam, X Jongsma, Sommelsdijk en het vorige Hoofd de heer A. C. Schilperoort van Veenendaal. Met Ds v. Asch (voorz.) waren tegenwoordig de predikanten Ds H. Goedhart, Ds N. de Jong en de feestredenaar Ds C. V. d. Boogert van Harderwijk. (Ds G. Zwerus te Middelharnis was door uitstedigheid afwezig.)

Zaaien met tranen, en met gejuich xnaaien!

Ds van Asioh opende door te laten zingen Ps. 68 : 3, las daarna Ps. 126 en ging voor in gebed. Nadat de voorz. de vele aanwezigen

Nadat de voorz. de vele aanwezigen en afgevaardigden had welkom geheten zei spr. in zijn openingswoord met opzet de 126ste Psalm te hebben gelezen, nl. om 3 dingen te doen. God te danken voor het gegevene; te bidden voor het heden en voor de toekomst. Een godvrezend volk kan alleen voortkomen uit een godvrezende jeugd, waar om het nodig is, de jeugd terug te voeren naar de oude paden. Spr. Iierinnerde aan de eerste schoolstrijd, die moest worden gevoerd, om het Chr. onderwijs op de scholen te brengen. Daarmee was echter de ,,ballingschap" voorbij — in dit verband.zei spr. met Ps. 126 : „Wij waren als degenen die droomden." En nu, na zoveel jaren, „is onze mond vervuld, met lachen" om hetgeen de Heere gedaan heeft, dies zijn wij verblijd." In dezelfde Psalm volgt dan de bede voor het heden, om het begonnen werk te voleindigen. Terugziende op de schoolstrijd is er vee! dankstof, maar ziende op de duizenden, die nog van dit onderwijs verstoken zijn, is de bede voor het heden op zijn plaats. Zaaien met tranen, maar dan ook „met gejuich maaien". Spr. paste dit alles toe op dit 40-jarig herdenken. Met ere herdacht hij degenen die 40 jaar geleden, deze christelijke schoolarbeid aanvatten, maar zeide dat thans ook nog gezaaid moest worden ,,en met tranen". Of de volle oogst zal gezien worden weet spr. niet, maar als een deel van het zaad in de goede aarde mag vallen, zal onze mond lachen met gejuich, om te roemen: de Heere heeft grote dingen gedaan, dies zijn wij ver- Wijd.

Geschiedenis der school

De lieer A. Knaipe, secretaris van de Schoolvereniging en oud leerling bracht verslag uit over de afgelopen 40 jaren. Hij gewaagde allereerst van Gods goedheid dat deze mijlpaal in het schoolleven mocht worden opgericht om daarna zijn gedachten te laten teruggaan naar de grote christen-staatsman Groen v. Frinsterer de pionnier van het Chr. Onderwijs, wiens 75ste sterfdag dezer dagen is herdacht. Onze ouders, aldus spr. mochten dat voetspoor volgen, hij noemde van hen de heren J. Joppe, J. Timmerman, P. V. d. Sluijs, W. Beekhoven, K. Doornbos, A. Knape, J. Spee, J. Bienefelt, P. Kievit, A. Mol, B. Vis, H. v. d. Velde en J. Kranse, die op 23 Augustus 1910 in het oude Zondagsschoolgebouw samen kwamen tot oprichting van een school met den Bijbel. Uit deze mensen werd een bestuur gekozen met Ds Westrik als voorzitter. Met enkele duizenden guldens in kas werd op 4 Oct. 1910 besloten tot de bouw van een school met 6 lokalen. In Febr. 1911 telde de Vereen, reeds 63 leden. Op 28 Febr. 1911 werd door de voorz. dhr J. Joppe (Ds Westrik had inmiddels bedankt) de eerste steen gelegd met de woorden: ,,In de naam des Heeren Heeren!" Op 29 Mei werd mej. Joh. de Groot en -op 10 Juni dhr H. de Ruiter resp. als Ie en 2e onderwijzeres benoemd, op een jaarwedde van ƒ 550.—. De opening der school had plaats op 29 Juni 1911. Tot hoofd was benoemd dhr Hartsema. De feestredenaar was Ds Beekenkamp van Delft. Veel dank was de vereniging verschuldigd aan wijlen de heer J. Joppe, die behalve de gift groot ƒ 500.— bij zijn overlijden een legaat schonk groot ƒ 6000.— vrij van concessie, wat toen een kapitaal bedrag was. Wijlen burgemeester H. Bouman en dhr M. Born deden alles om de f inantiële zorgen te helpen verlichten. Negen jaar lang, éér de gelijkstelling kwam, is er gezwoegd om de kinderen Chr. onderwijs te kunnen geven. Zware offers moesten worden gebracht zeer tot beschaming van velen uit onze tijd. De gelijkstelling in 1920 bracht verandering, waarvoor we dankbaar mogen zijn, maar anderszins ziet spr. er een verslapping in, omdat het nu zo gemakkelijk gaat.

Dan ging spr. in zijn verslag de verschillende mutaties na, die in het bestuur en bij het personeel hadden plaats gehad. Na de heer Hartsema (inmiddels overleden) werd de heer J. v. d. Poel Hoofd, daarna dhr-P. de Zeeuw. Later kwam dhr van der Poel voor de tweede maal aan de school. Om gezondheidsredenen moest hij naar Putten, waar hij vroegtijdig is overleden. Op 2 Juni 1939 trad de heer A. C. Schilperoort in functie die tot 1 Oct. 1948 de school heeft gediend. Bij zijn vertrek naar Veenendaal kwam in zijn plaats de heer Kronenburg van Nunspeet, die thans nog aan de school verbonden is. Van de vele onderwijzers en onderwij

Van de vele onderwijzers en onderwijzeressen, die in de loop der jaren de school dienden noemde hij de heren Jongsma, de Jager, van Eek, de Jong, Jonker (inmiddels te Goes overleden) Wallenburg, Beversluis, van Hemmen, Ruys, Visser (thans Hoofd te Stad) Edewaard, V. d. Klooster, v. Pijlen, Koppenaal enz. Van de onderwijzeressen noemde spr.

Van de onderwijzeressen noemde spr. de dames Beversluis, v. d. Hoef, v. d. Poel, Kievit, Doornbos, Vogelenzang enz. Van de eerste bestuursleden is alleen de heer Mol, die 35 jaar lang voorzitter is geweest nog in leven. Spr. herdacht vooral 'Wijlen dhr K. Doornbos, die jaren lang penningmeester is geweest en zeer veel verdienstelijk werk voor de school heeft verricht vooral in de crisisjaren. Ook de heer G. v. d. Boogert, die helaas niet in staat was deze bijeenkomst bij te wonen en die op enkele jaren na secretaris is geweest, werd met ere genoemd. Het bestuurslid wijlen de heer J. Knape, die helaas op 16 Maart 1944 plotseling overleed, heeft veel jaren zijn beste krachten aan de school geschonken, evenals mej. N. Knape (overleden 10 Febr. 1949) die vele meisjes de eerste beginselen der handwerken heeft bijgebracht.

Dan ging spr. na de verschillende veranderingen en verbeteringen die aan de school zijn aangebracht, waarbij zoveel als mogelijk is naar een aanpassen aan de eis des tijds wordt gestreefd.

De Schoolartsendienst is gekomen, en ook werd besloten tot aansluiting bij de Schooljeugd-tandverzorging. Bij het t.b.c. onderzoek bleek van de 200 leerlingen gelukkig niemand besmet, waardoor verdere behandeling moest plaats hebben. Op de laatste kijkavonden werd over

Op de laatste kijkavonden werd over spraakgebreken bij kinderen gesproken, medische verzorging enz. Om de eerste beginselen der muziekstudie bij te brengen is onder leiding van dhr Bernhard een blokfluit-club opgericht. Aan de B.L.O. School te Middelharnis, waaraan voor 100% meegewei-kt wordt, moesten enige kinderen worden afgestaan. Ook is medewerking verleend tot het oprichten van een afdeling van het V.G.L.O., in samenwerking met de Groen van Prinstererscliool te Middelharnis, waaraan nu reeds 2 leerkrachten zijn verbonden. Hierbij zijn vele moeilijkheden te overwinnen, maar zei spr., als de wet dit onderwijs oplegt, hebben de ouders en niet enige plaatselijke autoriteiten te bepalen in welke richting het onderwijs gegeven zal worden.

Tenslotte memoreerde spr. hoe de oude heer Mol, die de voorzittershamer 35 jaar lang op de hem eigene 'wijze hanteerde is vervangen door Ds van Asch, Ned. Herv. Predt. te Sommelsdijk.

Geestelijke achteruitgang is allerwege te bespeuren zei spr., we leven weer in een tijd als die van Groen (denk aan het Barthianisme) en anderzijds is er ook doorgaande onverschilligheid bij de nazaten van het chr. onder'wljs. Laten 'Wij de erfenis, die Groen van Prinsteror ons heeft nagelaten trouw bewaren en niet rusten op de behaalde lauweren in de schoolstrijd aldus spr. Spr. beëindigde zijn keurig verslag met de wens, dat de ouders zouden meeleven met personeel en bestuur en vroeg hen in het gebed te herdenken, opdat niet alleen het streven mocht zijn de kinderen tot de hoogste trap op de maatschappelijke ladder te laten opklimmen, maar er een dieper geestelijk inleven in de beginselen mocht zijn of komen, ter ere Gods. Dit zouden de heerlijkste vruchten zijn op het chr. onderwijs.

»^en kandoül koren!"

Ds C. V. 'd. Boogert, Ned. Herv. predikant te Harderwijk, de feestredenaar voor deze avond, begon met te zeggen, dat deze dag een bijzondere dag is van blij gedenken. Het zou van snode ondankbaarheid getuigen jegens Hem, die het al die jaren mogelijk gemaakt heeft, om dit zonder meer te laten passeren. „Viert uwe vierdagen" zegt de H. Schrift en onder de oude bedeling richtte men stenen op als een blijvend gedenkteken zoals Jacob, Samuel en anderen. Wanneer wij nu zo'n steen oprichten moeten we dit niet doen in ijdel feestvertoon zei spr., maar in ootmoed des harten. De bidders, de strijders die er aan hebben gewerkt, mogen niet worden vergeten, maar: Soli, deo gloria. — Gode alleen de eer!

De ganse historie van 40 jaar christelijk onderwijs vat spr. samen in het Schriftwoord uit Ps. 72: Is er een hand­> vol koren in het land op de hoogte der bergen, de vrucht daarvan zal ruisen als de Libanon". In deze woorden is sprake a. van een handvol koren; b. van een onvruchtbare akker en c. van een rijke oogst.

,,Een handvol koren" — 't waren er maar weinigen en dan nog niet vele ede len en rijken, die de grootste taak van het chr. onderwijs aanvatten. Wel mag in het grote legaat, bij de aanvang geschonken, de hand Gods worden gezien. Alles moest er met gebrekkige middelen geschieden, de ouders immers moesten alles zelf betalen. Gelukkig kwam in 1920 de gelijkstelling (waaraan ook bezwaren zijn verbonden.) vóór die tijd baadden de openbare scholen zich in weelde mede van onze belastingpenningen en moesten de chr. scholen zich zéér behelpen. Terugziende op de moeite en strijd van die mannen, was het maar „een handvol koren" maar dan toch niet minder dan „koren", dat in de akker des harten mocht worden uitgezet. Een handvol evangeliezaad is een handvol wonderen, wanneer de korrels in de aarde vallen en sterven, brengen ze 30, 60 en 100­voudige vrucht voort. Zó ligt in de hand een wereld van vrucht en dat alles door de Ene Graankorrel, de Heere Jezus, die door zijn lijden en verzoenend sterven zulke rijke vruchten verwierf! Vanuit Judea en Samaria ging de verkondiging des Woords over de gehele wereld, vaji geslacht tot geslacht, onder alle taal, natie en volk. Het evangeliezaad, gevallen in de kinderharten, draagt soms na jaren rijke vrucht.

Van een handvol koren is op zichzelf geen verwachting. De akker des harten is onvruchtbaar en moet vruchtbaar worden gemaakt, door de werking van Gods Geest. We behoeven niet te twijfelen, of er is in die 40 jaar vrucht geweest zei spr., Gods Woord keert nooit ledig weer. Dat wil niet zeggen, dat allen in die vrucht delen. Daarom is er voor de oud­leerlingen ter dege zelfonderzoek nodig. Maar velen, die hier onderwijs hebben genoten staan op belangrijke posten in kerk, staat en maatschappij. De volle oogst valt nog niet te overzien. Daar hebben wij ook niet naai' te vragen, wij moeten zaaiende voort zei spr. en de Heere zal zijn eigen woord waarmaken, de vrucht zal ruisen als de Libanon. Op de dag des groten Oogstes zal er een veelheid van vrucht gezien worden. Zolang zal door Bestuur en personeel moeten worden gearbeid. Spr. beëindigde zijn weldoorwi'ochte rede met de wens, dat er velen als garven in de schuur zouden worden ingezameld.

Na de pauze werd ter gelegenlreid van de verjaardag van Prins Bernhard staande het Wilhelmus gezongen, het Ie en 3e couplet. Vele felicitaties die binnengekomen

Vele felicitaties die binnengekomen waren, werden voorgelezen, o.m. van de Inspecteur van het L.O., van dhr P. de Zeeuw, oud Hoofd, van vele vroegere leerkrachten, van Burgemeester Rijnders enz.

Wethouder Ie Comte feliciteerde daarna namens het Gemeentebestuur de Schoolvereniging met haar 40­jarig jubileum. Hij vestigde er de aandacht op, dat er een goede verstandhouding bestaat tussen het Gem. bestuur en het Schoolbestuur. Al wordt het Openbaar Onderwijs geenszins achter gezet, er is bij B. en W. veel liefde voor het Chr. Onderwijs. De beste Christen is de beste onderdaan zei spr., en waar nu chr. onderwijs op deze school wordt gegeven, wordt er ook eerbied voor de Overheid gekweekt. Op da volle medewerking van B. en W. kan iu de toekomst worden gerekend.

Zijn we nog Christenen?...

De oud­leerling Jan Knape Mz., thans gem.­secr. ter plaatse, bekend schrijver van boeken over ons eiland, begon met te zeggen, dat er 40 jaar geleden een vrouw was aan de Binnenweg, die aan een buurvrouw vijf huizen verder riep: „Wat zullen we nu een hoop christenen krijgen!"... Dat was met het oog op het openen van de chr. School. Spreker stelde dan de vraag: Zijn we nog Christenen?...

De schoolkinderen die thans aan de maatschappij worden afgeleverd staan aan het begin van een chaotische wereldkrijg, die in de verte op doemt, waar leed en ellende, onderdrukking en armoe, ontbering en misschien de dood wacht. Spr. schilderde in felle kleuren hoe de wereld van thans er uit ziet. Wij leven in een maatschappij die ten dode wankelt. Ideële waarden worden genegeerd, alleen materiële waarden gelden. Machines ratelen, stoomhamers donderen, er wordt gemechaniseerd gewerkt aan de lopende band, het is produceren en geld verdienen, op de Flakkeese velden ziet men de Amerikaanse graanmachines en op de straathoeken de werkloze landarbeiders. Zegt U dit niets, vraagt spr.? De kunstenaars hebben zich losgemaakt van de oude vormen, zij zoeken nieuwe gedachten in heidense cultuur, nihilisme en existentie­phiiosophie doen opgeldt, de wetenschap bracht de atoom­ en waterstofbom, de radar enz., waardoor de geheimen der natuur werden ontsloten tot vernietiging van de mens. Zo is de wereld nadat spr. sinds 40 jaar de schoolbanken verliet en hij vraagt: zijn we nu nog christen gebleven of heeft de satan ons hart betoverd? Spr. weet dat er afgevallen zijn van de waarheid, maar God is een eeuwig Koning, die zonder onderdanen niet zijn kan en hij dankt God dat er leerlingen deze school hebben verlaten die den enigen Naam van Jezus Christus overal belijden en uitdragen. De wereld wankelt op zijn voet. In het Westen grijnst het kapitalisme, dat velen niet als een gevaar onderkennen en in Moskou hoort hij de vlaggen met de hamer en de sikkel driftig klapperen. Hij verneemt de dreunende stap van de krijgslieden. Over de wereld valt de nacht. Maar spr. ziet Hem komen op de wolken om de aarde te richten, de God der aard, die zegepralend zal overwinnen. Spr. bidt dat de leerlingen der school hartgrondig amen mogen leren zeggen, dat hij een God is, die zonder onderdanen niet zijn kan en zij er onderdanen van mogen zijn of worden.

De heer KroiienbTirfr, het hoofd der school sprak namens bestuur en volledig personeel. Jubileren noemde hij zeer moeilijk. Bij het vertellen van Bijbelse geschiedenis, dringt het wel eens tot spr. door wat een voorrecht het is, dat aan jongens en meisjes dit nog mag verteld en wat de kinderen op de O.L.S. moeten missen. Spr. zegt dit niet minachtend maar medelijdend. Op zo'n ogenblik, wanneer men daar doordrongen van is, jubileert men, zegt spr. Hij hoopte dat bestuur en personeel veel die waarden zou mogen waarderen. Ora et labora'. De heer A. C. ScJüIpenoort van Veenendaal zeide de moeilijkste jaren van zijn leven aan deze school te hebben doorgebracht. 1951 of 1911 maakt een groot verschil. Onze voortrekkers aldus spr. zaten midden in de strijd, er is gebeden en geworsteld. Na 1920 nam het onderwijs vleugelen. Spr. vraagt zich af waar het nu zo makkelijk gaat, heeft het ons geen nadeel in plaats van voordeel gebracht? Het zwarte wereldbeeld is zoeven geschilderd, een geest van onverschilligheid en vijandschap waart rond. Spr. weet maar één medicijn: Ora et La bora! Bidt en werkt! Bidt voor uzelf en voor uw kind, want het gaat tegen God en Zijn Woord, tegen het levende kind!

Gi'ote genade'. De heer Jongsma oud­onderwijzer aan deze school en 1.1. hoofd ener Chr. School te Stellendam, zeide helaas niet meer bij het onder'wljs te zijn en getuigde van de 'vreugde die hij had gehad om vele jaren de kinderen te mogen wijzen op de enige weg onder de hemel ten leven gegeven. Spr. haalde herinneringen op van de heer Hartsema en juffr. de Groot en ook van het hoofd dhr v. d. Poel. Zó onderwijs te geven noemde hij een grote genade — het zaad werd gezaaid en het groeit! Spr. wees op de oud­leerlingen Ds v. d. Boogert, Ds Vroegindeweij e.a. die nu zelfs met de Evangeliebazuin aan de mond staan. Spr. weet dat er aan dit onderwijs ook zonde kleeft, maar Christus wil het genadig vergeven. Spr. feliciteerde bestuur en personeel met het jubileum en hoopte dat Gods zegen op de verdere arbeid mag rusten.

De heer A. v. Eek thans hoofd aan de Herv. School te Stellendam, zeide veel oud­leerlingen voor zich te zien, daar hij 13 jaar aan de school te Sommelsdijk is verbonden geweest. Reeds 20 jaar is hij nu te Stellendam. Spr. heeft in deze tijd samengewerkt met zijn vriend Jongsma, met wie hij altijd bevriend is gebleven, ook al was hij hoofd aan een ,,concurrerende" school te Stellendam. In dankbare herinnering memoreerde spr. het bestuurslid 'wijlen dhr Kievit en de oude heer v. d. Boogert met wie hij in die tijd veel te maken had.

Spr. bracht dan zijn gelukwensen over ook als voorz. van de Scholenbond en de Chr. Onderwijzers­ver­eniging. Hij weet dat deze school thans een zware strijd te voeren heeft tegen het openbaar ondei­wljs. De oorzaken zal hij niet uitmeten, de toenemende ontkerstening en de socialistische methoden van de paladijnen van het Openb. onderwijs zijn er niet vreemd aan. Spr. hoopte dat de kerker de school zouden steunen, inzonderheid de Herv. Kerk. Helaas zijn vele Herv. kerken geïnfecteerd met het Barthianisme, wat terloops reeds is genoemd, al mag Plakkee zich gelukkig in de Geref. leer verheugen.

Al is er nu veel, waar de vinger op zou kunnen gelegd, wat zou Nederland zijn zonder die 100 jaren chr. onderwijs vroeg spr. Hij hoopte dat bestuur en personeel mogen voortgaan met geestdrift en een heilig enthousiasme, gewerkt door den H. Geest,

Ds H. Goedliart sprak niet alleen namens de Herv. Kerk te Middelharnis, maar ook namens de Chr. Gereformeerde en Geref. Gemeente, de Groen v. Prinsterer en de B.L.O. school. S'pr. stelde de vraag zijn wij wel bewust van het beginsel, waarvan we zijn uitgegaan, nl. ,,De school van de Ouders." Er is een bestuur en daar is de school van. Zo redeneert men. Bidt ge nog wel eens voor dat bestuur, vroeg spr.? Spr. wees er op, dat moeilijkheden, zoals die bv. ook met het V.G.L. onderwijs geweest zijn, samenbinden. Vergeet de moei lijkheden van uw bestuur niet zei spr., gedenk het bestuur in uw gebeden. Spr. bad de jubilerenden Gods onmisbaren zegen toe.

De heer L. Vroegindeweij, feliciteerde als afgevaardigde van de Geref. Schoolvereniging te Middelharnis en hoopte dat bij de voortgang de opening van Gods Woord licht geven mocht.

Namens de Chr. School te Den Bommel sprak de heer W. O. v. Kempen. Tot zijn blijdschap had hij gezien, dat Sommelsdijk niet alleen in eigen kring het zaad des Verbonds zaait, maar hij zag ook in het Kerk­ en Schoolblad dat in Frankrijk verschijnt dat S'dijk een artikel ten beste gaf. Spr. feliciteerde het bestuur met dit jubileum en hoopte dat ook in het vervolg nuttige leden voor staat en kerk en maatschappij zouden worden afgeleverd.

De heer P. v. d. Heuvel sprekende namens het Schoolbestuur van Ooltgensplaat, releveerde in een paar volzinnen, de strijd die er is gevoerd vóór de gelijkstelling en constateerde dat, hoewel er velen de knie voor Jezus buigen, toch een afzakking is van de beginselen. Uiteindelijk gaat het om de 'vrucht en die is er, maar er zijn er ook, die in hun latere levensopenbaring daarvan geenblijk geven, door zich bv. in moderne organisaties te organiseren. De verroding van Flakkee is daarvan het voorbeeld .Spr. betreurde dit en voegde bij zijn felicitatie de wens dat de leerlingen wanneer ze de chr. school verlaten, ook de chr. beginselen op allerlei terrein des levens zouden voorstaan.

Tenslotte voerden nog het woord de heren D. Vogelaar van Stad en S. D. Sieliiig van Mielissant, die beiden namens hun schoolbesturen hun gelukwensen overbrachten. Van de Chr. Solwol te Dlrhsland was een groot bloemstuk gezonden.

De laatste spreker was de heer G. v. Delft, die als oud—leerling met enige anderen, gelden had ingezameld om op dit jubileum iets present te kunnen doen. In een zeer vlotte speech vertelde hij daarover zijn bevindingen, waarbij tot uiting kwam, dat de „bedelaars" nogal gunstig waren ontvangen. Spr. wees er op, dat het principiële jasje, in de jeugd door de ouders bij hun kind aangedaan, nooit meer kan worden uitgegooid. Je komt er niej; los van zei spr., het beginsel domineert. De liefde voor de school was in de giften openbaar gekomen, zodat 5 mooie electrische klokken konden worden aangekocht, voor elk lokaal één. Spr. toonde er een van, en hoopte dat de tijd die de klokken aanduiden wèl zou worden besteedt en dat wanneer het laatste uur sloeg de vrucht van het onderwijs ten eeuwigen zegen zou mogen zijn geweest.

Ds vian Asch dankte daarna de vele sprekers, waarna besloten werd met het zingen van Ps. 72 : 11. Ds N. de Jong van Middelharnis, eindigde met dankgebed. Het was een prettige en gezellige avond.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen