Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Belevenissen in Australie

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Belevenissen in Australie

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Gundagaï, 2 Augustus 1951 Hier zijn we weer met het wekelijkse praatje uit Gundagaï. Ik ben deze week steeds op de farm aan het werk geweest. Het is hier nl. zeer druk met het binnenhalen van de mals. De voorlaatste week konden ze er niet bij komen omdat de rivier zo gestegen was. De regentijd is nl. nog niet om en nu zijn de farmers bang, als het weer gaat regenen, dat het m|is3oopt. Daarom hebben ze haast. Daar ik toch aan de huizen niet verder kon, omdat er geen steen is, vroeg Frank of ik hem helpen wou op het land. Dit vond ik best. Ik moest trouwens ook nog wat metselwerk doen aan een ramp. Daar heb ik een vorige keer al iets van gemeld, dit is een brug waar de schapen met over kunnen. Het (wei)land is in stukken verdeeld, zgn. perks, en wanneer daar nu een weg doorheen loopt, zou men bij het passeren telkens de hekken moeten sluliten. Op het open laten staan staat een boete van 5 pound! Deze inaatregel heeft men getroffen, omdat de verschillende soorten schapen niet door elkaar zouden geraken en ten tweede om perk voor perk vrij te maken van kon)jnt,n. De laatste tijd hebben ze de hekken vtxvangen door oen brug, waarin ijzeren buizen in de beton zijn gemaakt. Komen de schapen op de brug, dan zakken ze met hun voorpoten in die buizen, en gaan ze wel terug/ Zo'n brug heb ik nu afgemaakt.

Toen dat klaar was ben ik op een paard naar het vee in de weide geweest. Dat was eerst een vreemde gewaarwording voor het eerst van mijn leven op een gezadeld paard! Maar het ging best en ik heb het nu al vrijwel iedere dag gedaan.

Later op de dag ben ik met een tractor een grote platte wagen mais wezen halen. Zodoende is er nog al wat afwisseling.

Deze week heb ik maar één dag in het bouwvak geweest, waarbij we één huis hebben overeind gezet. Gebrek aan steen is de oorzaak. De Compagnie wacht nu op de machine om steen te maken. Als er niet te metselen valt wordt dat een karwei voor Stienstra en mij. Als de machine er is, hoop 'ik dit werk nader te omschrijven.

Door het samenwerken met Frank heb ik deze week veel Engels geleerd. Hij kwam bij ons zijn brood op eten en 's­middags thee drinken. Als wij samen zaten te praten kon mijn vrouw ons niet verstaan. Ook de kleine Jan pikt al aardig wat Engels op. Het is ongelooflijk hoe vlug die kleine gasten het leren en het is alleraardigst hem te horen babbelen.

In de natuur is het merkbaar, dat het voorjaar wordt. Het wordt warmer en ik brand al aardig bruin. De vogels zingen en fluiten, dat het een lieve lust is. Er zijn hier zeer veel prachtige vogels in de vrije natuur. Parkieten zien we in zeer veel soorten. Typisch zijn de „spotvogels", dat zijn lollige beesten. Als je onder de bomen loopt maken ze een geluid, alsof er iemand hard lacht. Papegaaien zijn er ook veel; die worden hier veel geschoten omdat ze schadelijk zijn voor de landbouw. Ze worden ook gegeten. Het klinkt misschien vreemd, we hebben er drie verorberd, die buitengewoon goed smaakten.

Verder zijn hier tal van kleine vogels in de meest uiteenlopende mooie kleuren. Hoe ze allemaal heten weet ik nog niet, de namen zijn moeilijk te onthouden. Van de vogels die we uit Holland kennen, zagen we hier mussen, spreeuwen, kraaien en zwaluwen. Op de kraaien wordt hier veel jacht gemaakt. want die vreten de pas geboren lammetjes op. Ze pikken ze eerst de ogen uit, waardoor ze het moedschaap niet meer kmmen terugvinden. Zodoende wordt het voor de kraaien een gemakkelijke prooi. In de rivier heb ik meerdere malen het vogelbekdier gezien, net een otter. Ze mogen niet gevangen worden. Voor de huid van zo'n beest wordt echter 6 tot 9 pound betaald. Töt de volgende keer.

W. DROOGER, p/a K. van Tilburg, Gundagaï. N.S.W.

P.S. Voor hen die mij uit Holland schrijven, deel ik mee, dat ook op de blauwe kant, dus op de achterkant van de vouw van het luchtpostpapier geschreven mag worden.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 18 augustus 1951

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's

Belevenissen in Australie

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 18 augustus 1951

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's