De Internationale Weerberichtendienst
Ook weersberichien van achter het IJzeren Gordijn
(Van onze weerkundige medewerker)
In dit artikel willen wij een tipje van de sluier der Internationale Weerberichtendienst oplichten, om te zien hoc men op het K.N.M.I. te De Bilt o an a de weerberichten komt, zowel uit Europa als uit Amerika en Noord-Afrika. Het stelsel der weerberichtgeving omvat eigenlijk de gehele wereld, maar wij willen ons beperken bij die gebieden, welke voor ons van belang zijn. Behalve in ons land worden er ook in alle andere landen op hetzelfde tijdstip waarnemingen van de weerstoestand gedaan, zodat men als het ware ieder ogenblik een momentopname van het weersverloop krijgt. Nu heeft het vanzelfsprekend geen zin, dat men bv. van Engeland een weerbericht krijgt, zoals a.ldaar de toestand enkele uren teiug was, daar een snelle regenstorting dan nog eerder ons land zou hebben bereikt dan het weerbericht, dat door windrichtmg, barometerstand enz. deze verslechtering moet aankondigen. Er heeft dan ook dag en nacht een internationale uitwisseling van weerberichten plaats. Elk land verzamelt eerst de berichten van zijn eigen gebied — in ons land De Bilt, — in België te Ukkel, in Denemar]i:en te Kopenhagen enz. Wanneer de hoofdstations van elk land hun berichten binnen hebben (dit binnen 10 minuten na de waarneming') worden ze — in de meeste gevallen per telex — doorgegeven aan een Centraal Station. Voor N.V. Europa is het Dunstable in Engeland, waar men al de berichten, verzamelt van Engeland, Noorwegen, Zweden. IJsland, Groenland, alsmede een serie berichten uit Nooi'd-Amerika en van schepen, die waarnemingen doen op de oceaan. In morse worden deze berichten dan weer uitgezonden, zodat een ieder die er belang bij heeft, deze kan opnemen, al is hiervoor behalve kennis van het nemen der morsetekens, ook kennis nodig van de uitgezonden wereldrecords, welke allemaal uit cijfers bestaan. Het K.N.M.I. te De Bilt is behalve met Engeland, ook met Parijs, Brussel en Frankfort aangesloten op een telexnet. Ben aantal telexmachines staat in De Bilt dan ook uur in uur uit, dag in dag uit te ratelen en spuwt als het ware weerberichten, zodat men steeds actueel van het weersverloop op de hoogte blijft. Deze berichten worden dan in weerkaarten getekend. Elk bericht begint met drie cijfers, die de plaats aanduiden, bv. 077 is Stockholm, 180 Kopenhagen, 147 Hamburg enz. Via de draadloze telegrafie worden de berichten van ons land, Duitsland enz. verzameld door Parijs en uitgezonden via de zender (PRE loepletters, Parijs-Eiffeltoren). Om de drie uur, nl. om 3, 6, 9, 12, 15, 18, 21 en 's nachts 12 uur, worden er van deze berichten in De Bilt weerkaarten getekend. Wanneer U nu bv, van één dag alle kaarten op een rij ziet liggen (totaal 8 stuks) dan krijgt U juist als met een filmband een verloop te zien, waaruit men dan na diverse berekeningen, vergelijkingen enz. uiteindelijk een weers verwachting kan opstellen.
Hoewel Rusland het ,,IJzeren Gordijn" zoveel mogelijk gesloten tracht te houden, zal het U vei-wonderen, dat men voor de uitwisseling- van weerberichten toch nog een kiertje heeft opengelaten, want ook het K.N.M.I. ontvangt vrij regelmatig alle berichten aangaande het weer van Leningrad, Moskou tot van achter de Oeral toe. Het is Moskou dat deze berichten verzamelt, ook die van Finland, Europese Rusland, Polen en de andere Balkan-landen.
Deze berichten zendt Moskou uit (roepletters RAN). In De Bilt stromen de weerberichten van achter het IJzeren Gordijn via de telex binnen, welke is aangesloten op het verzamelstation Rhein-Main te Frankfort.
Dat Rusland hieraan blijft meedoen, is voor een groot deel eigen belang, want daar het ook alle berichten van Europa, de oceaan enz. terug ontvangt, kan het ook tijdig- vanuit het westen een depressie zien aankomen. Vooral in de winter zijn de berichten uit Rusland voor de West-Europese Meterologen van groot belang, daar men anders een grote kans liep door een flinke vorstperiode te worden overvallen, terwijl men die nu al vanaf Siberië kan volgen en hiervoor nu tijdig kan waarschuwen. Alle stations, ook in ons land, zijn dus een onderdeel van één der giootste internationale organisaties, want met berichten alleen uit eigen land zou het opstellen van een weersverwachting, die 24 uur geldig is, onmogelijk zijn.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 27 februari 1952
Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van woensdag 27 februari 1952
Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's