Nederlanders in Zuid - Amerika

Kijk, dit zijn maar een paar van de vele vragen, die in ons opkomen. En wij Nederlanders, die niet graag over één nacht ijs gaan, beseffen maar al te goed hoe groot de afstand — letterlijk en figuurlijk — is, die ons van dit onbekende gebied scheidt. Een kleine maand doorvaren van Rotterdam naar Buenos Aires is tenslotte geen kleinigheid.

Ik heb het voorrecht gehad deze reis te maken. En dat niet alleen. Ik heb een half jaar lang door dat enorme werelddeel getrokken en er toch maar een klein deel van gezien. Want Zuid-Amerika is groot, zo ontzaglijk groot, dat er maar weinig mensen bestaan — ook in Zuid-Amerika zelf •— die mogen zeggen, dat zij dat deel van de aarde kennen. Alleen Brazilië is al bijna even groot als Europa en Chili, dat op de kaart van Zuid-Amerika een klein land lijkt, is bgna 25 maal zo groot als Nederland.

Beseft men, wat het betekent, dat het Noordelijkste deel van Zuid-Amerika op het Noordelijk halfrond ligt en dat het naar het Zuiden reikt tot aan de Zuidpool? Dat er bergen zijn van meer dan 7000 meter hoog en onafzienbare vlakten, die weinig boven het zee-niveau liggen ?

Dat geeft ons meteen antwoord op de vraag, hoe het klimaat er is. We vinden er n.1. alle klimaten van de wereld, vochtig-tropisch, maar ook droog en koel bergklimaat, ijzige poolkoude en ideale, subtropische temperaturen. En al evenzo is het met de bevolking gesteld. Nederlanders, Indianen, blanke mengrassen, ze zijn er allemaal te vinden. Maar dat betekent niet, dat in ieder Zuid-Amerikaans land nu ook al deze rassen vertegenwoordigd zijn. Noch in Chili, noch in Argentinië zal men negers aantreffen, om maar een voorbeeld te noemen. En al zou men per boot alle havens van de Oost-kust van Zuid-Amerika aandoen, dan zou men overal tevergeefs naar Indianen zoeken.

Ook politiek is Zuid-Amerika geen eenheid. Grote en kleine republieken hebben ieder hun eigen problemen en politieke richtingen.

Heel kort zou ik dit alles kunnen samenvatten. Sprek.end over het klimaat, de geografie en de economische en politieke situatie van Europa, als één begrip, zou een dwaasheid zijn. Dan zou men direct vragen: welk deel van Europa bedoelt U? Hetzelfde geldt, in nog sterkere mate, voor het veel grotere Zuid-Amerika.

Maar één ding hebben al die landen gemeen. Tot in de verste uithoeken treft men er Nederlanders aan. Nederlanders die het vaderland verlaten hebben en zich daar ern nieuw bestaan hebben opgebouwd. Maar ook landgenoten, die er de belangen van Nederlandse ondernemingen behartigen. Velen van hen heb ik opgezocht en naar hun ervaringen gevraagd.

Argentinië Is wel één van de in Nederland meest bekende Zuidamerikaanse landen. Argentinië, een land dat ruim SO maal zo groot is als Nederland. De Noordelijkste punt ligt in tropisch gebied. En in het Zuidelijkste deel waaien de koude Poolwinden. Maar het grootste deel van het land ligt in de gematigde zone, evenals de hoofdstad Buenos Aires. Men moet zich dus wel realiseren: naar Argentinië gaan, betekent in de meeste gevallen niet, dat men zijn winterkleding kan thuislaten. In de wintermaanden, die op het Zuidelijk halfrond Juni, Juli en Augustus zijn, kan men daar zijn warme kleren best gebruiken, al is sneeuw er een grote zeldzaamheid. In de zomermaanden is een temperatuur van 35° Celsius heel gev/oon.

Buenos Aires, de hoofdstad, telt ruim 4 millioen inwoners, de voorsteden niet meegeteld. Het is een Europees aandoende wereldstad waar het drukke, grote stadsleven dag en nacht doorgaat. De bevolking is er zeer gemengd. Ongeveer een derde is er van Italiaanse afkomst, een kleiner deel Spaans en de rest is een bonte mengelmoes van oorspronkelijk Europese families, al dan niet met wat Indiaans bloed in de aderen. De Nederlandse kolonie in Buenos Aires telt ongeveer 500 leden. Verschillende Nederlanders heb ik daar ontmoet. De overgrote meerderheid heeft er zich

De overgrote meerderheid heeft er zich uitstekend aangepast. Allen zonder uitzondering wezen op het belang van de kennis van de taal als voorbereiding voor emigratie. Zij, die tevoren geen Spaans kenden, hadden het in het begin erg moeilijk, want met andere talen kan men er moeilijk terecht. Hoe kan men een huis zoeken, het inrichten, inkopen voor de huishouding doen of een school voor de kinderen zoeken, als men zich niet verstaanbaar kan maken? Hierbij reken ik nog niet eens de moeilijkheden, die de kostvrinner van het gezin in zijn werk ondervindt.

Werkgelegenheid vindt men in Buenos Aires volop. Maar het grote probleem is daar, evenals elders in de wereld, de behuizing. Darom heeft de Argentijnse Regering bepaald, dat geen vestigingsvergunning voor Buenos Aires en de andere grote steden als Rosario, Cordoba en Mar del Plata worden afgegeven aan alle immigranten. Alleen voor technici en landbouwers, dat is wat Argentinië in de eerste plaats nodig heeft en deze groepen hebben er dus ook de grootste toekomst. Argentinië is bezig een eigen industrie op te bouwen. Er rijden tegenwoordig locomotieven en auto's van Argentijns fabrikaat. Ook aan de fabricatie van landbouwwerktuigen is men begonnen. Want in dit enorme land heb ik met eigen ogen onafzienbare gebieden gezien die nog braak liggen. Ik heb er Nederlandse boeren en tuinders ontmoet, die hun bedrijf uitoefenen op stukken grond van een grootte waarvan ze in Nederland nooit gedroomd hadden. Grote mogelijkheden liggen er nog verborgen in het rijke Argentijnse land.

Maar men mag vooral niet denken, dat het vanzelf gaat. Hard werken, aanpakken en goede vakkennis is het parool Argentinië heeft mensen nodig, hard nodig, maar men wordt er niet slapende rijk. Die tijd is voorbij. In Argentinië wonen geen negers en geen veren dragende Indianen. Het Argentijnse volk is een intelligent, hardwerkend volk, dat geschikte Nederlanders graag zal opnemen. Maar in het begin zal de emigrant veel van hen kunnen leren. Want wij kennen de gewoonten, het kli

Want wij kennen de gewoonten, het klimaat en hun land het best. De werkkracht en de persoon van de emigrant zijn welkom. Maar h\j zal zich aan moeten passen bij de omstandigheden. Slechts zelden zal een geval voorkomen,

Slechts zelden zal een geval voorkomen, zoals ik ergens in de Pampa aantrof: Een Hollandse jongeman, getrouwd met een Argentijnse, woonde daar samen met zijn ouders en het jonge Argentijnse vrouwtje had zich aangepast aan Hollandse eet- en andere gewoonten. Meestal gaat het echter net andersom.

Meestal gaat het echter net andersom. De Nederlanders moeten zich aanpassen aan andei'e etenstijden en andere gerechten. De praktijk heeft geleerd dat het kAn. En niet alleen dat het kón, maar ook dat het nieuwe leven prettig gevonden wordt. Meewerken aan de opbouw van een rijk land, de toekomst voor de kinderen optimistisch tegemoet kunnen zien: allemaal factoren, waardoor vele Nederlanders in Argentinië gelukkig zijn!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen