Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Over soldaten

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Over soldaten

Het liftverbod blijft gehandhaafd Men mag niet „duimen"

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

[ Na 1 Januari 1955 mag er niet meer i gelift" worden. Beter gezegd: „Mag leen soldaat geen „lift", vragen. Het lif- Iten, het gratis meerijden door militairen Imet auto's is met verboden. Hoe zou Tzo'n verbod ook nageleefd kunnen wor- Iden. Wat wel verboden is? Het kenne- I lijk vragen om mee te mogen rijden. [Het maken van het bekende gebaar met

[Het maken van het bekende gebaar met |de duim. Het „duimen", dat is verbolden. Maar ook het op andere wijze vra- Igen Door bv. op zijn koffertje te schrij- Iven en dat zichtbaar te tonen: „Lift ge- Ivraagd voor of, alleen maar op zijn f koffertje met krijt de plaats van be- I stemming te schrijven en dit duidelijk [zichtbaar te manifesteren. Maar een I soldaat, die kalm weg aan de zijde van I de weg gaat staan, zonder enig duide- I iijlc zichtbaar gebaar te maken en wacht Itot een auto stopt om hem mee te nemen lis niet in overtreding. Op die wijze over- I treedt hij het liftverbod niet. Een en an- (der kan hij gerust onder het oog van Izijn meerderen doen, omdat het geheel [buiten het liftverbod valt.

Over het liftverbod is heel wat te doen geweest in de Tweede Kamer. Eigenlijk veel te veel drukte voor zo'n [zaak. De minister van iOiorlO(g heeft nu j niet bepaald een goede beurt gemaakt. I Integendeel we kunnen gerust zeggen, I dat hij een zeer slechte beurt gemaakt I heeft voor een bewindsman. Gaan we J het hoongelach van de communisten I voorbij, dan moet toch gezegd worden I dat de Tweede Kamer hem enige ma- 1 len in het gezicht uitlachte." Aan de l minister is duidelijk gebleken, dat het [uitgevaardigde „liftverbod", de Kamer [en ong Volk in meerderheid niet ligt. 1 En dat het beter was geweest indien het Lhftverbod" nooit tot legerorder was I verheven.

De Minister heeft voet bij stuk ge- [ houden. Zeker heeft de „prestige kwestie" een rol gespeeld bij die handhaving. Trouwens een uitdrukkelijke opheffing vau het „liftverbod" was ook niet ge- 1 vraagd.

De behandeling van het „liftverbod" tin de Tweede Kamer heeft voor de solagten toch nog wat goeds gebracht. ""' arag'vSïi rtet aantal malen vry veirvoer. De ongehuwde soldaten krijgen nu m de toekomst inplaats van 13 maal „vrij vervoer", 17 maal vervoer voor re- Itening van het Rijk. Ook voor Kerstmis of Nieuwjaar krijgen ze vrij vervoer. Zo krijgt een soldaat dus 18 maal per jaar de gelegenheid om gratis thuis te komen.

Die uitbreiding zal door de militairen zeker met grote voldoening ontvangen worden. Het betekent gemiddeld ééns per drie weken met vi-y vervoer thuis.

Bij de discussie in de Tweede Kamer IS wel duidelijk gebleken, dat het grote belang van het verkeren in het gezin door de soldaten, vooral tijdens de „neekejnds" algemeen werd gevoeld. Indeidaad voor een soldaat is dat van gioot belang. Het vormt een niet genoeg te waarderen tegenwicht tegen het gedwongen verblijf in de kazerne. Een verbhjf dat vooral Zondags vervelend genoemd moet worden. Door de week is de diensttijd vol. Is er geen sprake van vervehng. Maar op de Zondagen is een gedwongen verblijf in de kazerne een vei velende geschiedenis. Daarom is het van het allergrootste belang om de soldaten zoveel mogelijk de Zondagen in hun eigen gezin te laten doorbrengen.

Vanwege de paraatheid is bepaald, dat minstens de helft van de soldaten in het garnizoen moet blijven. Ideaal zou het zijn, dat de andere

Ideaal zou het zijn, dat de andere helft in staat werd gesteld het gehele Weekeind m zijn gezin door te brengen. Zonder dat het hem geld behoefde te kosten. De soldatenplicht is met te ontgaan. Voor het Vaderland is het nodig, dat onze jonge mannen een voldoende opleiding krijgen. Die offers moeten gebracht. Daaraan valt niet te ontkomen. Die kwestie brengen we allerminst in het geduig. Maar het zoveel mogelijk in gezinsverband doorbrengen van onze jonge mannen in soldatenopleiding van de weekeinds is een belang van zo grote waarde dat naar de vervulling daarvan gestreefd dient te worden.

De helft In het garnizoen, de andere helft il) het gezin zien we als een mogelijkheid, als een ideaal waar naar zoveel mogeUjk gestreefd dient te worden.

We geloven niet dat de kwaliteit van onze soldatenopleiding er een haar minfler door zou worden.

Aansluiting aan en aanpassing bij wat ae „burger maatschappij" vertoont zou w dit opzicht zeker aanbeveling verdienen.

De kosten van een en ander? Och bij ten totaal van ƒ 1% milliard, zou het zeker maar een fractie vormen .

Kost ieder vrij soldatenvervoer het Rijk niet gemiddeld ƒ 2.— ?

De hele geschiedenis om de „lifterij" komt ons wat onnodig voor. Toepas- S'hg van vrij vervoer op de schaal van een keer in de veertien dagen lijkt ons hiet onmogelijk. Nu zijn we al aan de achttien kee,r. Nog een verruiming met acht keer en we zijn er. Het IS vooral ook de „geest", die het

Het IS vooral ook de „geest", die het leger maakt. En die „geest" zou er zeker door gebaat zijn. Om de veertien da-gen het weekeind in het gezin, het Iflkt ons een mogelijkheid waar onze legerleiding naar dient te streven. En dan een ruime toepassing. De gehele Zondag' vrij te huis. Geen reizen op Zondag. In de burgermaatschappg moet men als regel toch ook niet op Zondag naar zijn werk rei2Kn.

Om de veertien dagen de Zondag thuis. Daar na moest onze legerleiding streven. Met het geven van vrij vervoer. Maar ook op andere wijze. De dislocatie van onze militairen kan daar ook naar geregeld worden. Itoor de soldaten zo dicht mogeUjk bij hun woonplaats in garnizoen te brengen. Speciaal ook voor de bewoners van onze Eilanden dient daarop wel gelet. Die zijn door hun afgelegen woonplaats en door de achterlijkheid van de vervoersmiddelen in het nadeel. Daar mogen de legerautoriteiten ook wel degelijk rekening mee houden.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 december 1954

Eilanden-Nieuws | 20 Pagina's

Over soldaten

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 december 1954

Eilanden-Nieuws | 20 Pagina's