Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Schrammetje

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Schrammetje

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Als je winkelier bent, doe je altijd maar weer je best om de waar aan de man te brengen. Schrammetje verwondert zich wel eens over de moed van de handelaars, om telkens maar weer nieuwe dingen in te kopen, waarbij ze zelf de afnemers moeten opscharrelen. Zij weten meest van te voren niet of een artikel ,,er in" zal gaan. Het gebeurt meermalen dat de een of andere nieuwigheid niet in trek komt bij het publiek en de winkelier blijft er mee in zijn maag zitten. Dan worden dat zogenaamde „winkeldochters", die te avond of te morgen voor een appel en een ei zo men dat noemt de deur uit gaan. Valt iets in de smaak bij het publiek, dan loopt de zaak vlot en de handelaar moet keer op keer nabestellen. Zo hoorde ik onlangs een speelgoedwmkelier vertelenen, dat er een nieuw spel uitgekomen was, dat „Mikado" of ook wel „Radja"-spel heet. Het bestaat uit een doosje met dunnen stokjes, aan beide uiteinden gepunt, die waaiervormig op tafel worden geworpen. De kunst is nu om stokje voor stokje •me,^ te nemen, zonder dat ze elkander raken, want anders is de beurt voorbij. Een spelletje dus, waarbij getraind wordt in uiterste kalmte. De winkelier vertelde me, dat het publiek er verzot op is en dit spel is heel het land in een minimum van tijd zo'n grote populairiteit genoot, dat de fabriek geen stokjes genoeg kan aanmaken. Niet alleen de kinderen, maar ook de ouderen vermaken zich er mee. Ze beschouwen het zeker als een soort

Ze beschouwen het zeker als een soort geneesmiddel tegen zenuwachtige gejaag'dheid. De handel is er goed mee en nu is het weer zaak zoor de winkeliers om uit te kijken. Want de verleiding is altijd groot, wanneer een artikel goed ,,loopt", om flinke voorraden in te slaan. Het publiek is echter onberekenbaar en

Het publiek is echter onberekenbaar en op een gegeven moment komt de klad er in en kijkt er geen mens meer naar het kalmerende spel om. Zit de winkelier, aangemoedigd door het grote succes met een flinke voorx'aad, dan is de strop soms groter dan zijn hele winst aan zo'n artikel. Daar zijn dus ook vele ,,wankanten" aan het beroep van zakenman en de spreuk: „het geheim van de negotie is beter dan het goud van 't werken" die in mijn jeugd opgeld deed, heeft veel aan waarde ingeboet. Zo is het nu naar ik in de kranten lees ook weer boekenweek en trachten de boekhandelaars een week lang het boek in het middelpunt der belangstelling te plaatsen. Door het verstrekken van een boekgeschenk bij aankopen van boeken tot een bepaald bedrag, wordt het kopen van een boek in de boekenweek aangemoedigd. De spreuk van Salomo: „van vele boeken te maken is geen einde en veel lezens is vermoeiïng des vleeses" zullen de handelaars wel niet in hun winkel ophangen, denk ik. Dat zou meer afschrikken dan aanmoedigen. Men komt liever met het motto: ,,Pak een boek, het boek pakt U" voor de dag.

Er is op de boekenmarkt vandaag de dag heel wat te koop. Het is niet zo eenvoudig een keus te maken uit het vele, dat aangeboden wordt. Want het is een groot verschil, welk boek men koopt. Dat er niet gelezen wordt, zou ik niet durven beweren, want de leesbibliotheken hebben over 't algemeen — en zeker in de wintermaanden — handen vol werks om ieder aan een boek te helpen. Het is echter een groot verschil wS,t men leest. Meestal gaat het verlangen niet verder dan een licht romannetje, waarvan de inhoud evenals een roomijsje een ogenblik smaakt. Maar alras is alles weer vergeten.. Er

Maar alras is alles weer vergeten.. Er worden helaas maar al te weinig degelijke boeken gelezen. Ook in de peugdlectuur komt er heel wat van de pers, dat van nul en gener waarde is. Tal van ouders gaan zelfs niet eens na, wat hun kinderen lezen. Ze grijpen naar boeken die veel te „oud" zijn voor hun leeftijd en voor de jongens kunnen de detective-verhalen niet spannend genoeg zijn. Ook wordt er nog heel wat lectuur uitgegeven, waarin vloeken of zeer ongepaste uitdrukkingen in voorkomen. En romans over de scheepvaart bijvoorbeeld, wordt het ruwe volk ten voeten uit getekend en de woorden die ze in de mond nemen, volledig overgenomen. Men noemt dat heel voornaam „realistisch", dat wil zeggen, dat het in werkelijkheid zo gebeurd is. Ik twijfel daar geen moment aan, maar het gaat niet aan, om ons volk van al die ruwe taal maar eens lekker te laten smullen. Deze soort boeken zijn Godslasterlijk, want Gods naam wordt er rijkelijk in misbruikt. Ik geloof, dat er in ons land een vloekverbod bestaat, maar het is toch een grote tegenstrijdigheid om het afdrukken van vloeken in boek en geschrift ongestraft toe te laten. De Overheid diende hierop zeker toe te zien. Zulke boeken behoren dan meest nog tot de „best-sellers", zoals de Engelsen het uitdrukken, tot de meest verkochte boeken. Overigens is het aanbevelenswaardig om een goed boek te kopen. Goede boeken vormen een blijvend bezit en als men ze in eigendom heeft, zal men er weer eens vlugger naar grijpen, dan wanneer men een beduimeld exemplaar uit een biblotheek haalt Schram kent ook mensen, die alleen een boek kopen, om de boekenkast wat te vullen. Als het maar een mooie band is, IS 't al goed. Maar lezen doen ze nooit.

Toch is het een feit, dat iemand die veel leest, zich ongemerkt een zekere graad van ontwikkeling eigen maakt. Men krijgt door de verscheidenheid van onderwerpen een kijk op tal van dingen die anders aan ons voorbijgaan. In de gesprekken die bij verschillende gelegenheden worden gevoerd, kan men al spoedig de man er uit halen, die om zo te zeggen veel letters gegeten heeft. Die staat niet met een mond vol tanden en kan over alles en allerlei meepraten. Het bezit van goede, degelijke lectuur is daarom altijd aan te bevelen. Een goed boek kan een goed vriend zijn. Maar met een variant op het: „weet wat U eet" zou ik willen zeggen: ,,wéét wat U leest." En vergeet nooit, dat boven alle boeken het Boek der Boeken staat, dat in iimerlijke waarde ver uitgaat boven alles, wat uit de menselijke pen gevloeid is.

6CHRAMMETJE.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 30 maart 1955

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's

Schrammetje

Bekijk de hele uitgave van woensdag 30 maart 1955

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's