Uit Het Kijkvenster

Naklanken van het feest in Amsterdam — De Vrije Universiteit, liet geloofsstuk — Ona» goedgemeende critiek.

Er zijn onderwerpen, van zo grote strekking', historisch zo betekenisvol dat men er, als men kort wil zijn, niet aUe licht op kan laten vallen. Deze rubriek kan niet in serie geschreven worden, 't IS maar een vluchtige blik die nu jiier dan daar geworpen wordt. Dan gaat het venster weer dicht. Misschien is het daaraan toe te schrij

Misschien is het daaraan toe te schrijven, dat wat wij 29 oktober 1.1 in ruim 50 regels schreven over de Vrije Universiteit in Amsterdam, een onzer lezers niet bevredigde. Deze abonné uit Sommelsdijk doet daarover zijn.beklag. Hi] vond in onze opmerkingen te weinig waardering voor deze universiteit. En onze opmerking dat vooral op de a.s. theologen gelet moet worden, doet hem schrijven:

„Wat een zinspelingen! Men kan er alle richtingen m.ee uit. Hoe arm aan positieviteit. Voor ons is de strekking zeer negatief en unfair om op deze wijze het bestaan der eerste Chr. Universiteit in Europa negerend te beoritiseren. Negatief en goedkoop"

Wij kunnen niet alle argumenten uit de lange brief van deze heer hier overnemen maar willen hem gaarne recht doen wedervaren. Schrijver merkt b.v. nog op, dat de

Schrijver merkt b.v. nog op, dat de „geroepen knechten" in elke kerkformatie toch ook in hun boekenkast werken hebben van de mannen der V.U. en dat zelfs uit de kring der Gereformeerde kerken de critiek nooit onder stoelen of banken gestoken is, maar dan op waardige wijze, door haar betekenis met te onderschatten maar te erkennen. Tot zover onze abonné!

Wat hebben wij hierop nu te zeggen? Allereerst, dat wij geenszins de betekenis van de studie in onderworpenheid aan Gods Woord onderschatten. Wij kunnen die niet hoog genoeg aanslaan. Onze bedoeling is niet geweest het profijt der V.U. te verkleinen. Onze opponent kan gerust zijn; wij hebben een en ander van Kuijpers strijd voor de Bijbelse wetenschap gelezen; zijn strijd was bijna bovenmenselijk en toch ook weer menselijk en als zodanig met feilen behept. Ook weten wij maar al te veel uit onze jeugd en wat er toen nog omging om de liberalen in staat en kerk terug te dringen. Voorts zijn ons de werken van Fabius, Kuijper, T. L. Rutgers, H. Bavinck en meer anderen niet onbekend Wat de theologie aangaat moeten wij volhouden, dat er toege2lien moet worden dat we niet van de oude gereformeerde waarheid een leersysteem maken, zoals Kuijper daar neiging toe had door zijn filosofische inslag. Want het gaat met heel de Vrije Universiteit en met heel ons volksleven om Gods Waarheid. Groter doel en goed is niet te bedenken, het gaat ook om de belangen der ziel. En dan moeten de jonge mensen maar voorzichtig zijn in hun delven in Schrift en geschiedenis en zich nauw aansluiten bij de reformatoren en de vele goede, grote, verlichte theologen, uit de na- Dordtse dagen. Er wordt in Amsterdam maar al te veel nieuw licht ontstoken, „Wijsbegeerte d^r wetsidee" wie kan het volgen?" Is er een christelijke wijsbe geerte? Wat zegt Dr Comrie, die zelf filosofie gestudeerd had daarvan in zijn „Zeven Zondagen". En Ursinus in zijn „Schatboek"? Dat moet men maar eens nalezen. Wij laten gaarne aan de wetenschap

Wij laten gaarne aan de wetenschap ruimte tot verdiepen, graven, denken. Maar men zij voorzichtig. Herinneren Wij ons dat goed van een jong gestorven prof. van de juridische faculteit der V.U die in de Bijbel geen grond vond voor toepassing van de doodstraf door de overheid ?

De opzet van de V.U. was ongetwijfeld goed bedoeld. De ouden zijn heengegaan, een nieuw geslacht is verrezen De V.U. een geloofsstuk. Wij willen he naar de aard der liefde aannemen. Maar er is toch een levenspractijk van de gereformeerde christenen te zien, die met zorg vervult. Onze abonné schrijft: „zij, —• dat zijn „de gereformeerde denkers en werkers — zijn het geweest die het gehele leven van de mens in al haar schELkeringen gepoogd hebben te brengen onder de beheersing der H. Schrift. Of zij daarin altijd goed geslaagd zijn is een andere vraag maar zeker is dat zij voor hun pionierswerk onze achting verdienen"

Mogen wij vragen: behoort het schouwburgbezoek door de studenten daar ook bij? „Het gehele terrein des levens voor Christus". Moeten schouwburg en bioscoop ook voor Christus gewonnen? Zijn wij rooms, hebben wij beelden nodig?

Er is in 40 of 50 jaren toch wel veel veranderd. Past dat de ,,Verbondskinderen" met de heden van de wereld te verkeren op plaatsen die men zeer goed mijden kan, waar men niet verplicht is te wezen? Ja, waar de Christen• niet mag wezen?

En dat lag en ligt nu op gesloten in de leer die Kuijper heeft ontwikkeld in zijn kerken. Die kerken hebben nog een nauwe band met de V.U. al is daar voor elke student van elke richting plaats. De V.U. is gebonden aan de H. Schrift en de formulieren van Enigheid. De vraag is maar: hoe is onder dat alles onze levenspractijk geworden?

Indien ooit dan is, in de donkere tijd waarin de Kerk nu geplaatst is, vol van verleidingen, het hoog nodig dat er degelijke, forse taal van de kansels komt. Ik houd van een ,,geroepen knecht". De theologie is de koningin der wetenschappen. Dat zegt nog niets. Maar: Des Heeren Wet nochthans ver

Maar: Des Heeren Wet nochthans verspreidt volmaakter glans. Dewijl zij t hart bekeert. Wanneer die wet haar werk begint,

Wanneer die wet haar werk begint, verbleekt ons bondelingschap, zakken onze beschouwingen over de heilswiaarheden in, kortom, dan gaat de voorwerpelijkheid over in onderwerpelijkheid. Dan gebeurt er iets. Dan wordt de eeuwigheid voor ons een werkelijkheid. Wij leven in een tijd, — zal ik het

Wij leven in een tijd, — zal ik het neerschrijven? — dat er bijna geen idee of begrip meer bestaat van de bekering. En toch handelt de Catechismus daar over in Zondag 33. Dat zal dan toch wel een groot zielsgebeuren zijn. Wij moeten daar vooral eens aan denken en eens onderzoeken of we wel waarlijk in het Verbond zijn. Op een misschien en een „houden voor" mag ik zo groot belang niet wagen. Onze lezer zal misschien nu aanvoe

Onze lezer zal misschien nu aanvoelen hoe wij tegenover de Vrije Universiteit staan. In beginsel staan wij aan de kant van het Christelijk onderwijs van laag tot hoog. Daar moge zulk een wandel aan verbonden zijn, die de Naam en Zaak des Heeren verheerlijkt. Délé,r moeten de studenten altijd weer heengeleid worden.

Waarnemer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen