De verjaardag van Koningin Juliana

|BI] de nadering van de laatste april- Tg bewegen onze gedachten zich ge- Kig rondom het paleis van onze geïfde Oranjevorstin. Op waardige wij- 1 willen wij gaarne de verjaardag van |M. de Koningin vieren. De liefde van Is hart dringt er ons toe, — de plicht jjrdt behoefte en de gebeden wellen inzelf uit ons op voor haar, die de loon draagt.

feij de viering van de verjaardag van Iningin Juliana denlcen wij onwillelurig terug aan het bezoek van het litse Vorstelijlt paar, dat nog maar tkele weleen achter ons ligt. Hoe Icht de vriendschapsbanden tussen lide koninklijice families ook mogen |n, vooral gegroeid door l^et feit, dat I Engelsen tot tweemaal gastvrijheid Irleenden aan de ballingen van de lanjestam, toen zij in 1795 en in 1940 ]t Vaderland moesten verlaten, altijd Jch blijven de banden des bloeds de luwste en onveranderlijk.

De „Winterkoning", Keurvorst V van Palts en diens gemalin Elizabeth |n Engeland en Schotland zijn de getaenlijke stamouders van onze Kongin en van Koningin Elizabeth van '•oot Britannië. De Oranje-Schotse stamboom splitst

De Oranje-Schotse stamboom splitst ih na George II in twee delen; de ie via Prinses Anna van Groot Britinié naar het stadhouderlijk en later ^nklijk geslacht der Nederlanden, . de tweede via de prins van Wales I George III in mannelijke lijn eindi- Inde bij de hertog van Kent. Diens Echter was koningin Victoria, die door |ar huwelijk met haar neef prins Alirt van Saksen-Coburg, in 1837 het ksische Huis op Engelands troon lacht, hetgeen tot op heden onveran- Ird is gebleven, al wijzigde wijlen Wng George V op 17 juli 1917 zijn jslachtsnaam in die van Windsor. lAldus zien wij hoe de hoge Engelse

lAldus zien wij hoe de hoge Engelse Isten van de vorige maand en onze pningin elkanders verwanten zijn en ! dragers van het roemruchte Oranjefehotse erfgoed van verre tijden.

•De verhouding van Vorstin en volk fin Engeland ook anders dan in ons nd. Izo is b.v. een groot deel van de Bn

Izo is b.v. een groot deel van de Bnilse „nobility" aan het Koningshuis Irwant. Om in de nobility opgenomen worden, moet men dat eerst kuntn aantonen. Alleen de hoge adel beport tot de nobility. Zo staat 't kongshuis in 't midden en de nobility er Indom. Onder de nobility staat de Intry. Daaronder worden dan niet enpl de rijken verstaan, maar in engere mensen, opgenomen in de anti- [lambre der nobility, die in hun famiaan de nobility verwant zijn, en ^re usanties overnemen en nabootsen. vormen dus de onderlaag der nollity. Onder de rijken in Engeland penbaart zich nu weer het streven om de gentry opgenomen te worden. JDOral in de kleine steden wordt dit fcderscheid zichtbaar; wat niet tot de fntry behoort wordt uitgestoten; de ntry gaat niet met parvenue's om. ^ch niettegenstaande dit assimileert i gentry toch ook weer de kleine bur- ^tldas. 't Ideaal is dus, dat alles, wat ïigels in den bloede is, saamhoort en een pyramide culmineert in het bninldijk stamhuis.

•Het huis van Oranje hangt niet orinisch met ons volk samen, want het [gesproten uit Frankrijk en Duitsland Stzelfde is het geval met de Koning p België.

Mystieke band

iHet is God, die ons het Huis van fanje geschonken heeft. Had het van bs volk afgehangen, wij zouden deze londere gave niet gehad en behouden tbben. Ons volk heeft meermalen panje de rug toegekeerd. Maar wanpr de nood aan de man kwam, werd diepste toon van het volkshart toch per waliker en weerklonlï de roep om janje. 't Is bekend, hoe de prinsen en adhouders alle krenkingen in de ure ps gevaars vergaven en vergaten, om Ped en bloed ter beschikking van ons pik te stellen. Zij hebben met ons te- 6n oppermachtige vijanden gestreden. fet hun buitengewoon genie hebben I ons volk gediend. Wij zouden een ïloos volk worden indien wij ooit pnden vergeten wie en wat Zij voor 5 geweest zijn. God heeft een mystie- • hand tussen de volksziel en Oranje pgd, een band, die wel eens tijdelijk pp hing, maar door de nood weder Ingetrokken werd, een band, die tot P de huidige dag gevoeld wordt door pzienlijken en eenvoudigen. Welk een ^rrecht dat aan een klein land een leks van grote Oranje's gegeven zijn. JR mogen de betekenis van het Vorpnhuis inderdaad niet tot ons eigen irntoir beperken, het heeft een roeing jegens de gehele Christenheid in ue landen te vervullen gehad; het is PJ het hoofd van ons Gemenebest gepü om te waken, te strijden voor het pngehe, de conscientie, vrijheid en Pt recht van alle volken der wereld, ónu '^'"^"Jes zijn de zaaiers van ge- Bcnten geweest, die later alom zijn pwemd en tot .een schone oogst op

fWassen. iffk ^fds'^landse volk en de Nederfebin •? * ^^•'^™®*^ ®'Sen stempel op Euweid mj. ygjg worstelingen, waar- , 06 naara van Oranje onafscheidey J5°°»^en is. Er is hier geen ge- "^ige staatkundige smid aan 't werk weest om uit de delen een eenheid te scheppen. Ons territoir is ^iet groot, maar wezenlijk klein. Wij behoren niet tot de grote mogendheden en ons leger, vloot- en luchtmacht, mogen slechts een kleine bijdrage leveren voor de verdediging van de N.A.V.O. landen, maar wanneer het in de Verenigde natiën het gebied van kunsten en wetenschappen, van geestesontwikkeling betreedt, dan wordt het kleine Nederland uit de schaduw geroepen, het land, dat op de wereldkaart onder de vlakke han'd verdwijnt, doch waar dikwijls wereldberoemde mannen hun licht laten schijnen. Aan het einde van zijn beroemde

Aan het einde van zijn beroemde studie over Prins Willem III schrijft Prof. Robert Fruin: „Aan de Oranjes zijn wij Nederlanders het verschuldigd, dat wij in de 16e en de 17e eeuw een grootse rol hebben vervuld en meetellen in de wereldgeschiedenis. Zonder hen zou het volk zijn neiging om van brood alleen te leven, allicht reeds vroeger hebben gevolgd en de strijd voor de hogere belangen der mensheid reeds vroeger hebben opgeheven".

„Niet bij brood alleen", dat was de roem der Oranjes; het is ook de les der historie. Wij hebben onze Koningin lief met

Wij hebben onze Koningin lief met een historische liefde; wij zien in Haar de afstammelingen van die rij van groten en goeden, die in dagen van voorspoed onze glorie zijn geweest; en in dagen van druk onze toevlucht. Op het Vaderlandse monument. Plein 1813, staan de woorden: „Wat God heeft samengevoegd, schelde de mens niet". De band tussen Nederland en Oranje is in verdrukking en benauwdheid geboren. „Laat nimmer schepsel scheiden, wat een werd in ellend".

Wij wensen heden dat God onze beminde Vorstin moge zegenen met al wat Haar nodig is om Haar volk te regeren, te leiden en voor te gaan.

Ooltgensplaat P. BOM

26 april 1958. Ambt. ter secr.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen