Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenland

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland

5 minuten leestijd

Zuidslavië

Het gaat erop lijken dat de controverse tussen Zuidslavië en de andere communistische landen weer scherper wordt. De breuk tussen Stalin en Tito van 1948 was juist vorig jaar hersteld door het bezoek van de Russische leiders aan Zuidslavië, doch de anti-Russische rede van Rankowitsj op het Zuidslavische partijcongres heeft de gemoederen opnieuw in beroering gebracht.

Aanvankelijk werd op, de ^uidslavische aanval alleen gereageerd met het vertrek van de vertegenwoordigers der communistische landen. Thans is uit een onverwachte hoek commentaar gekomen en wel uit China. De Zuidslavische leiders zijn de weg naar het kapitalisme ingeslagen! Ook uit de Sowjet-Unie zelf kwam scherpe critiek op de Zuidslaviërs. Tito, de Zuidslavische leider, zou gesuggereerd hebben, dat de politiek van de Sowjet-Unie sinds de oorlog meer berustte op kracht dan op recht! Zoiets is natuurlijk voor een vredelievend volk onverdraaglijk!

Op het spoor van de grote communistische landen zijn ook de satellietstaten gevolgd met hun critiek. Met name uit Tsjecho-Slowakije en uit Albanië kwamen waarschuwingen, waarbij het Hongarije van 1956 als afschrikwekkend voorbeeld wordt gesteld!

Uit al die verschillende reacties blijkt duidelijk dat onder de totalitaire staten grote verdeeldheid heerst. China b.v. gaat verder met z'n critiek dan Rusland zelf. Terstond heeft dan ook het centrale comité in Rusland de Chinese commentaar in bespreking genomen! Chroestjow voert immers een gematigde politiek, maar zijn positie is nog niet zo vast en zowel in als buiten de Sowjet-Unie werken nog Stalinistische elementen aan de verzwakking van die positie.

De houding van China is trouwens moeilijker te bepalen dan van welke communistische staat ook. Het heeft er zelfs de schijn van, dat China zélf z'n houding niet weet te bepalen. In het algemeen gesproken is het afkerig van een slaafse onderwerping aan Rusland; daardoor was er in 1956 enig begrip voor de Poolse revolutie. Maar anderzijds durft China ook niet te ver z'n eigen weg gaan, want de consequentie van de Hongaarse opstand in 1956 werd door China fel gehekeld! Zo tracht het grote land twee gevaarlijke klippen te omzeilen.

Van communistisch standpunt beschouwd gaat Zuidslavië een donkere toekomst tegemoet. Als de gemoederen niet wat gekalmeerd worden, dan zal Tito zich geheel isoleren in de communistische wereld. En wellicht brengt zo'n isolement ook nog verwijdering tussen de andere totalitaire staten! Iets, waarop het Westen slechts vurig kan hopen.

Het bezoek dat president Worosjilov deïer dagen aan Zuidslavië zou bren-gen is afgelast, zonder opgave van redenen. Het uitstel zal wel afstel worden!

N.A.V.O.

Vorige week hebben de reeds even stilgestaan bij de ministerconferentie van de N.A.V.O., die in Kopenhagen v/erd gehouden. Nu deze conferentie gesloten is, willen we er nog een enke! v/oord aan wijden.

Er is in de Deense hoofdstad uitvoerig gesproken over de mogelijkheden en moeilijkheden t.a.v. een topconferentie met de Sowjet-Unie. Onder de N A.V.O.-ministers heerst volkomen eenstemmigheid wat betreft de noodzaak van zulk een conferentie. Alle deelnemers waren van mening dat het Westen moet proberen het contact met Rusland weer op te nemen. Maar over de wijze waarop dat moet gebeuren, heerst nogal verschil van inzicht. Amerika vooral, en ook enkele Europese landen, waaronder Nederland, vinden dat de lijnen maar strak gehouden moeten worden en dat het Westen maar meteen al z'n eisen aan de Sowjet-Unie moet stellen. Anderen (zoals België, Noorwegen en Denemarken) willen liever eerst spreken over de punten, waarop enige overeenstemming kan worden bereikt en daarna over de moeilijker vraagstukken, om de ideologische tegenstelling niet terstond te verscherpen.

Naar het ons voorkomt is de houding van Amerika niet te verdedigen. De tegenstelling tussen Oost en West is al scherp genoeg en als men alleen maar heeft te eisen en niets te bieden, dan is er weinig bereidheid om tot een oplossing te komen. Dulles kon beter zeggen dat hij niets voelt voor een conferentie met de Russen, dan was hij waarschijnlijk dichter bij de waarheid.

En dat meningsverschil onder de N.A.V.O.-bondgenoten komt vanzelfsprekend niet ten goede aan de verhouding tot de Sowjet-Unie. Want men kan er zeker van zijn, dat zo'n ministersconferentie in Rusland alle aandacht heeft en dat de meningen van de Westelijke landen daar tot in de puntjes bekend zijn. Juist, nu onder de communistische landen geen eenstemmigheid heerst, moest het Westen zich hecht aaneensluiten om één blok te vormen. De kans op resultaten zou daardoor zeker worden vergroot.

Griekenland

Zondag zijn in Griekenland parlementsverkiezingen gehouden, waarbij premier Karamanlis met zijn nationale -radicale unie grote winst heeft geboekt. In 1956 had hij eveneens al winst behaald, maar daarvan is nogal wat afgebrokkeld door onderlinge onenigheid over de politieke koers. Toen ook nog twee ministers uit zijn kabinet waren getreden, vond Karamanlis de tijd gekomen om tot kamerontbinding over te gaan en nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Deze verkiezingen hebben hem in zijn vroegere positie niet alleen gehandhaafd, maar nog versterkt Echter ook de communisten hebben winst geboekt, hetgeen er toch op wijst dat het beleid van Karamanlis geen volledige tevredenheid heeft veroorzaakt. Waarschijnlijk moet deze communistische winst voor een deel worden toegeschreven aan de mogelijkheid dat ook in Griekenland raketbases gevestigd zullen worden.

Ook de kwestie-Cyprus is een punt, waarover in Griekenland grote onenigheid bestaat.

En tenslotte speelt ook de economische situatie een rol. Weliswaar is het aan Karamanlis gelukt, de drachme (Gr. munteenheid) op peil te houden, maar het land is arm en de industrie staat er nog in de kinderschoenen. Er is bovendien een groot aantal werklozen waarover in de naaste toekomst nog geen werk zal zijn. Karamanlis dient aan de economische situatie dus wel alle zorg en aandacht te besteden.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 mei 1958

Eilanden-Nieuws | 10 Pagina's

Buitenland

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 mei 1958

Eilanden-Nieuws | 10 Pagina's