De twistappel Nieuw-Guinea

Het Nieuw-Gulnea-probleem is de Mtste tijd weer bijzonder actueel. Dat niet aan Nederland toe te schrijven aar aan Indonesië, welks president i'oekarno sedert de souvereiniteitsoverracht van 1949 onafgebroken blijft r'einen om dit eiland in handen te krij- ,en ofschoon Indonesië er absoluut iets aan heeft en er ook mets aan oen zal. Het verkrijgen van Nieuwiuinea is voor Soekarno louter een restige-kwestie en tegelijk een object m de aandacht van zijn onderdanen j te leiden van de jammerlijke resul- iten van zijn eigen wanbeleid. Intus- «n is hij erin geslaagd de vet houding iet Nederland geheel kapot te maken n met behulp van de communistische In neutrahstische statenblokken de %ey Naties m de kwestie te betrekken, zodat Nederland daar ieder jaar op de bank der beschuldigden zit.

Gevolg van één en ander is, dat een «root deel van ons volk graag zo spoedig mogelijk deze slepende affaire zou Willen liquideren niet om Soekarno aan een prestige-overwinnig te helpen, maar om dit blok aan het been, dat ons elk Jaar bovendien nog 100 miljoen kost, kwijt te raken. De grote vraag is alleen maar hoe dit kan gebeuren. Laten we daarom aan de hand van een aantal Vi'agen nog eens wat nader op de hele kwestie ingaan. .

Heeft Indonesië riccht op Nieuw-Guinea? Zeer beslist niet. Het baseert zijn aanspraken uitsluitend op het feit, dat Westelijk N.G. vroeger altijd tot Ned. j)ost-Indie heeft behoord. IMaar dit iegt natuurlijk niets. Bovendien zijn de 'Papoea's othnologisch gezien helemaal geen Indonesiërs en voorzover ze van het bestaan van Indonesië afweten, vei langen ze beslist niet erbij ingelijfd te worden. Waarom is in 1949 N.G. niet inbegre

n geweest bü de souvereiniteitsover- .acht? De meerderheid in het Neder- ,ndse parlement was daartegen, omdat j de rechten van Indonesië op N.G. iet wilde erkennen men meende, dat _ s land zelf er een taak had in de zelfgtandigmaking van dit gebied.

Achteraf bezien ware het beter geweest, wanneer het toch maar was overgedragen, omdat wij er geen belangen lebben, het gebied ons heel veel geld lost, de verhouding tot Indonesië wel- Scht niet zo grondig ware bedorven en er tegen de anti-koloniale wereldstroom hiet op te tornen is, zodat we het vroeg of laat toch kwijtraken.

Moet het zelfbeschikkingsreoht van de Papoea's worden geëerbiedigd? Dit dunkt ons, vanzelfsprekend. Ze vorn een heel apart volk, dat altijd los •an de rest van Ned. Oost-Indié heeft geleefd, met een aparte cultuur etc. en ze moeten dus volkomen zelfstandig kunnen beslissen of ze een eigen staat zullen gaan vormen, zich bij Indonesië zullen aansluiten of toetreden tot een Melanesische federatie. Dat zelfbeschikkingsrecht is één van de hoofdbeginselen der Ver. Naties en moet dus geandhaafd worden.

Wordt dit recht algemeen erkend? een. Allereerst door Soekarno niet, e N.G. als een integrerend deel van n rijk beschouwt. Voorts door vele anden in de U.N.O., die dit bij hen zo geliefd beginsel overboord gooien zo- er politieke overwegingen m het tiflra eding komen Zo erkent men ook niet et zelfbeschikkingsrecht van Katanga, het enige deel van Kongo, dat behoor- Sjk bestuurd wordt en zelfstandig kan bestaan. En ook wordt dit recht niet meer erkend door bepaalde groepen m Nederland zoals de P.v.d.A., de groepen- Eijkens en Duynstee en anderen. Zij leggen dat men dit begrip niet moet verabsoluteren, hetgeen praktisch bete- Kent, dat het om hals wordt gebracht

Krijgt Nederland nog de tyd om de Papoea's op te leiden tot zelfstandig- Jleld? Daar ziet het beslist niet naar uit.

peze volksstammen leven voor een Kroot deel nog in het stenen tijdperk, er komt hier en daar incidenteel nog :annibalisme en koppensnellerij voor, ellicht is 95 "lo van de bevolking van 700.000 zielen nog analfabeet en men be- Schouwt N.G als het laagst-ontwikkel 5ie gebied m de hele wereld. Opvoeding tot zelfstandigheid zal dus generaties vergen. En Nederland krijgt zelfs geen ren aan te werken. Alle tekenen wijzen gelegenheid meer om er nog enkele ja­ daarop. Soekarno zet door, desnoods met een militaire actie, de Ver. Naties zullen na het vastlopen van de kwestie op de jongste algemene vergadering het probleem zo spoedig mogelijk langs een andere weg willen liquideren, in eigen land stijgt het aantal partijen en groepen, die de zaali, hoe dan ook, willen oplossen en bovendien loopt het bestuursapparaat in N.G binnen afzienbare tijd vast, omdat de Nederlanders daar het zinkende schip gaan verlaten.

Moet Nederland N.G. verdedigen ingeval van een Indonesische aanval en is zulk een verdediging mogeiyk? Daar Nederland nog steeds de jure en de facto het bestuur voert over N G. is het gerechtigd en verplicht het land tegen een invasie te beschermen, temeer omdat de Papoea's zelf niets voelen voor annexatie door Indonesië. Anderzijds Ipuden wij — en naar we vermoeden rijwel iedere Nederlander — het ten zeerste betreuren als er terwiUe van N.G., dat toch binnenkort moeten abandonneren, zelf maar één druppel Nederlands bloed moest vloeien. Bovendien is het land niet te verdedigen. Het heeft een kustlijn van duizenden kilometers lengte, waar altijd een invasie mogelijk is, wanneer deze goed wordt georganiseerd. Verdient een liberaal open gesprek

Verdient een liberaal open gesprek van Nederland met Indonesië overweging? Naar onze mening heeft dit geen zin. Deze idee, die door de A.R. leiders wordt gepropageerd, zou niet kwaad zijn als er werkelijk te onderhandelen viel Maar we weten tevoren, dat elk gesprek met Soekarno doodloopt op zijn eis, dat N.G. aan Indonesië moet worden overgedragen, dus valt er in feite niet te discusieren. Is Nederland niet bereid tot overdracht dan heeft een gesprek geen zin, is het wel bereid, dan kan het dit openlijk kenbaar maken. IMoet daarom rechtstreekse overdracht

IMoet daarom rechtstreekse overdracht van N.G. aan Indonesië ernstig overwogen worden? Dit stuit allereerst op gevoelsbezwaren: niemand gunt Soelïarno zulk een overwinning. Verder wordt dan het zelfbeschikkingsrecht van de Papoea's getorpedeerd. En Nedeiland is in dat geval er direct verantwoordelijk voor als deze Papoea's in het doodarme, cliaotische, vrijwel failliete Indonesië m alle opzichten aan hun lot worden overgelaten, want men kan er zeker van zijn, dat aan de culturele opvoeding der Papoea's letterlijk niets meer wordt gedaan. Soekarno schreeuwt al twaalf jaar om „West-Iran", maar als hij het heeft, kijkt hij er niet meer naar om. Dat zou hij trouwens niet kunnen, want hij heeft er de middelen niet voor. De conclusie: het Nieuw-Guinea

De conclusie: het Nieuw-Guineavraagstuk zit in een impasse, hoe men het ook bekijkt. In de Ver. Naties hebben noch Nederland, noch Indonesië de vereiste meerderheid gehaald voor hun standpunt. De leden-staten zijn in dit opzicht hopeloos verdeeld. Zelfs inzake het zelfbescliikkingsrecht verkondigt men vreemde theorieën. En ook in Nederland neemt de verwarring toe. Het anti-Soekarno-front brokkelt zienderogen af. Bij een opinie-onderzoek zou wel eens kunem blijken, dat ons volk de tijd gekomen acht om op een redelijke manier van N.G. af te komen. Maar uit de vragen, die we stelden en de antwoorden, die we erop gaven, blijkt wel heel duidelijk dat geen enkele oplossing bevrediging geeft. En toch stelt iedereen na de jongste stemmingen in de V.N. de vraag: wat nu?

Ook onze regering zal hierop een antwoord moeten geven. Het is ongewenst en onmogelijk om deze zaak weer voor een jaar m de ijskast op te bergen. Nederland moge m de V.N. met het plan- Luns voortreffelijk hebben gemanoevreerd, Soekarno neemt met zijn nederlaag geen genoegen. Het kon wel eens zijn, dat hij ten einde raad tot een militaire actie overgaat, de V.N. voor een voldongen feit stelt door enkele kuststroken te bezetten, de Nederlan-ders te dwingen tot defensief optreden, wat hier te lande weer met zeer gemengde gevoelens zal worden begroet en door dit alles de V.N. in alarm te brengen om zo toch zijn zin te krijgen.

Om dit alles tijdig te voorkomen, geloven wij dat de enige mogelijkheid om een redelijke oplossing te verkrijgen deze is, dat Nederland het gebied overdraagt aan de Verenigde Naties, die dan zelf maar moeten beslissen wat ermee moet gebeuren nu elke Nederlandse oplossing is geblokkeerd. Dan zal Soekarno toch zijn zin wel krijgen, maar dit ligt dan buiten onze verantwoordelijkheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen