Blust de Geest niet uit.

(1 Thess. 5 : 19).

Het Pinksterfeest ligt achter ons. Het feest van de herdenking van de uitstorting van de Heilige Geest. De Heilige Geest is uitgestort onder de tekenen van wind en vuur. Ja de Geest wordt meerdere malen bij vuur vergeleken. De Heere Jezus had Zelf gezegd dat Hij vuur op de aarde zou werpen. Nu dat liefdevuur des Heeren, dat als 't ware eerst als een binnenbrand in God Zelf besloten was, is op dien doorluchtigen Pinksterdag vanuit de hemel overgeslagen naar de aarde. De discipelen werden er door in brand gezet, niet uitwendig, maar inwendig. God maakt dan de harten brandende in een mens. Dat vuur greep zo snel om zich heen, aangedreven door de wind des Geestes, dat het eer de dag om was overgeslagen was op 3000 mensen. En de verspreiding van dat vuur van de Heilige Geest is, zij het in verminderde mate, doorgegaan tot op deze dag. Ja dat vuur mag niet geblust worden. U weet wellicht dat het vuur van het brandofferaltaar dat onder Israël in de voorhof stond en dat door de Heere uit de hemel Zelf was aangestoken ook niet uitgeblust mocht wor den. Het moest dag en nacht en altijd brandende gehouden worden. Zo ook het vuur van de Heilige Geest. Waar dat vuur aangestoken is op het altaar van het vernieuwde hart, daar moet het ook altijd brandende gehouden worden. Maar nu zijn wij van nature echte blussers. We heben meer verstand van dit vuur uit te blussen dan van het te verspreiden. Kan dan dit vuur uitgeblust worden? Neen, wat de persoon en het wezen van de Heilige Geest betreft. Tot troost voor de Kerk mag gezegd worden dat de Heilige Geest in dat opzicht onuitblusselijk en onwederstandelijk is. En toch vermaant de apostel: „Blust de Geest niet uit." De apostel heeft hier het oog op de gaven en werkingen van de HeUige Geest. En die kunnen wel tegengestaan en uitgeblust worden. Er zijn algemene en bijzondere gaven van de Heilige Geest. Algemene gaven zijn bekwaamheden door de Geest tot een bepaald werk. Zo werden Bezaleël en Aholiab vervuld met Gods Geest, met wijsheid en met verstand en met wetenschap n.1. in alle handwerk om het nodige voor de tabernakel met bijbehorende dienst te maken. We denken verder aan bekwaamheden tot ambten en functies, aan de gave van kennis en liefde tot de waarheid en standvastigheid in de belijdenis. Tot de bijzondere gaven des Geestes behoren de ontdekkingen en overtuigingen van de Heilige Geest, de gave van de Geest der genade en der gebeden, de gave van het geloof, van de hoop en van de liefde.

Blust de Geest niet uit. Geliefde lezers, wie staat hier niet schuldig aan? Zodra als wij vuur zien willen we het blussen. Helaas geldt dit ook ten opzichte van het vuur van de Heilige Geest. Hoemenigmaal wordt de Geest niet geblust in Gods knechten. Men kan een prediker niet eens en toch denkt en zegt men soms: „Het zal wel niet veel zijn." Of men veracht Het Woord dat zij brengen door het niet te willen horen of als men het gehoord heeft, door er geen acht op te slaan. Of door hun woorden te verdraaien, kwaad van hen te spreken, hun ijver voor de waarheid en afkeer en bestraffing van de zonden te haten en te bespotten, of door zich ondankbaar en oneerbiedig tegenover hun ambt en werk te gedragen. Dit alles is niet anders dan een blussen van de Geest.

Zodra als de Heere door Zijn Geest in een jongen of meisje gaat werken zijn de vrienden of vriendinnen erbij om dat vuur uit te blussen. Ze trachten die persoon tot andere gedachten te brengen. Ze lachen er om dat hij of zij zo ernstig wordt overal bezwaar in ziet, met alles niet meer mee kan doen. Soms probeert de ene catechisant de andere terug te houden van het gaan naar de catechisatie. Of men lacht om iemand die nog naar een vereniging gaat waar Gods Woord onderzocht wordt. Of om iemand die trouw naar de kerk gaat, een nuwgezet leven leidt voor de Naam, zaak en Eer des Heeren uit komt onder de mensen. Men kan ook de Geest blussen door zoekenden zielen en kleingelovigen als zij om raad vragen hard en van uit de hoogte te behandelen.

Men kan ook Gods Geest in zichzelf blussen door de kloppingen van de conscientie en de overtuigingen van de Geest tegen te staan. Door als we onder het beslag van het Woord vandaan komen dadelijk over iets anders te gaan denken en praten. „En de vogels kwamen en pikten het weg." Door lectuur te gaan lezen waardoor de predikatie vergeten wordt. Och er zijn zoveel middelen om de Geest te blussen. Wie dat wil kan altijd wel een middel vinden.

Blust de Geest niet uit. Deze vermaning geldt ook voor mensen, die genade ontvangen hebben. Ze blussen de Geest door niet nauw acht te slaan op de kloppingen, overtuigingen, vermaningen, bestraffingen en onderwijzingen van de Geest. Door die te verwaarlozen en niet op te volgen. Door de vertroostingen van de Heiige Geest tegen te staan door tegenwerpingen te maken en ze in twijfel te trekken. Door slordig, geesteloos en harteloos gebruik van de genademiddelen. Door aardsgezindheid en wereldgelijkvormigheid. Door het zich laten verleiden tot bepaalde zonden. Door geen nauwgezette en afhankelijke wandel in de vreze des Heeren. O mijn lezer, wie staat hier niet schuldig. Een ieder steke de hand in eigen boezem. We moeten dat vuur niet uit blussen, en ook niet uit laten gaan door er geen nieuwe brandstof op te doen, maar juist brandende houden door zeer nauw te letten op de werkingen van die Geest. Door een biddend en nauwgezet waarnemen van de door God verordineerde middelen. Door een teer leven. Blust de Geest niet uit, want gij kunt hem zo moeilijk weer terug krijgen en Gods oordelen volgen er gewoonlijk op.

Ook voor deze zonden is er nog vergeving. Maar bedroef de Geest toch niet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen