Dr. G. Stoel, ruwe bolster met blanke pit, nam afscbeld

* Veel belangstelling op afscheidsbijeenkomst te Oude Tonge

* Kostbare geschenken voor scheidende chirurg

Hondeiden belangstellenden waren naar Oude Tonge gekomen om getuige te zijn van de dingen die komen gingen. Alle muziekverenigingen van het eiland — iemand noemde het schertsend het Flakkees residentieorkest — zorgden voor een muzikaal onthaal met het spe- len van de Mars der Medici. Burge- meesters en wethouders, vertegenwoordigert; van alle mogelijke Instellingen, Instanties en Inrichtingen, oude patiënten, kdder en personeel van het ziekenhuis, de artsen van Flakkee en zovele anderen zorgden voor een klaterende ovatie toen Dr. Stoel en zijn echtgenote met hun gezinsleden de sporthal werden binnen geleid. Namens het afscheidscomité sprak dhr. B. van Dongen daarop een welkomstwoord waarna hij de eerste spreker inleidde.

Ds. Van Hensbergen

De Voorzitter van het bestuur van de Stichting het van Weel-Bethesda zie- Itenhuis, ds. van Hensbergen te Dirks- land wist hoezeer dr. Stoel is samengegroeid met de bevolking van Goeree- Oveitlakkee aan wie hij alle gaven en krachten ten dienste heelt gesteld waarom ds. met „gemengde gevoelens" afscheid nam. Gelukkig is het afscheid maar ten dele omdat dr. Stoel als gynaecoloog aan het ziekenhuis verbonden blijft I De „staat van dienst" releverend was het ds. van Hensbergen al spoedig gebleken dat dr. Stoel juist op zijn afscheidsdag zijn 65ste verjaardag vierde waarna voorts werd gereleveerd dat hij na zijn opleiding enkele jaren in Willemstad werkte om in 1939 naar Dirksland komen. Ds. kon van nabij geat dr. Stoel zijn werk met ken- nis en met het hart heeft gedaan, dat hij heeft meegeleefd met zijn patiënten in hen niet objecten maar de concrete mens ziend, met hun moeilijkheden en zorgen hun hoop en teleurstelling. Ds. begreep de zwaarte van het beroep van ° ie lange tijd geheel alleen beslissingen soms van leven en dood heeft moeten nemen; dat hij ondanks het isolement en andere omstandigheden net eiland trouw is gebleven stemde rote dankbaarheid. „U hebt ontzag ,tJuk veel gepresteerd, het zie­ kenhuis gaat m U een toegewijd werker missen WIJ wensen U met de uwen nog vele goede en gezegende jaren toe in de hoop dat u niet die hulp nodig zult hebben die U zo gaarne hebt gegeven" zo besloot ds. van Hensbergen.

Zr. Spanjer

Ook door de directrice, Zr. Spanjer, werden de kwaliteiten van dr. Stoel met ngine genoemd. Hij hielp mee aan de liding van de verpleegsters en kraamverzorgsters en ter ontspanning had hij in de conversatiekamer muziekavonden verzorgd. Als waardering voor dat alles kon Zri Spanjer dr. Stoel namens het gehele personeel een grammofoonplaten-album met symfonieën van Mozart aanbieden voor de uitgebreide privé discotheek.

Dr. Hoogenboom

Namens de specialisten sprak dr. Hoogenboom een woord ten afscheid. Met kennis van zaken gaf dr. Hoogenboom enig inzicht in de ontwikkeling in de chirurgie zoals dr. Stoel die heeft meegemaakt en heeft toegepast. Spr. achtte zijn collega een vertegenwoordiger van het ontstane „nieuwe type" chirurg dat snel weet te denken en te handelen, die wist wanneer aan te pakken en wanneer de handen af te houden. De „korte aangebondenheid" had wel eens tot onderlinge conflicten geleid maar dr. Hoogenboom had er wel enig begrip voor dat een „diep denker" als dokter Stoel wel eens in die stemming was. Namens de coUegas bood dr. Hoogenboom zijn scheidende collega een revolvergreep voor de nog te overhandigen camera aan.

Namens de Flakkeese huisartsen werd een kort woord gesproken door dokter J. Ruizeveld te Ouddorp. Van nabij wist dhr. Ruizeveld dat dr. Stoel werkelijk „hart" voor zijn werk heeft gehad.i Dokter herinnerde zich dat bij de komst van dr. Stoel in Dirksland was gezegd dat wanneer de kennis in de lengte zou zitten het waarlijk wel zou gaan, nu kon dokter Ruizeveld ermee instemmen dat dr. Stoel het ziekenhuis tot grote bloei heeft gebracht. De wisselende stemmingen van dr.

De wisselende stemmingen van dr. Stoel kennend noemde dr. Ruizeveld hem een ruwe bolster met een blanke pit die ook in oorlogs- en ramptijd op zijn post was gebleven en in de oorlog zelfs de ziel van het verzet was geweest. „Als er een eind aan uw leven komt, moge het dan voor u gelden: „Wat U aan de minste mijner broederen hebt gedaan hebt ge aan Mij gedaan" zo hoopte dokter Ruizeveld.

Burg. Joh. van Es

Aan burg Joh. van Es van Middelharnis de taak als voorzitter van de Stichting de Flakkeese Gemeenschap de ,sociaal-culturele" paragraaf van dokter Stoel te belichten en dat binnen de acht minuten die elke spreker gegeven was, dhr. van Es herinnerde aan het langdurig lidmaatschap van de Flakkeese Gemeenschap m welk verband de documentaire „Gebroken Dijken" tot stand kwam, voorts het twintigjarige secretariaatschap van het Wetenschap-pelijk Genootschap, het lidmaatschap van de Rotary en meerdere activiteiten op regionaal, landelijk en zelfs internationaal niveau. „U ging — zo had dhr. van Es geconstateerd — de problemen met een wereldwijde visie te lijf. Men had mogen verwachten dat u zich als specialist individualistisch en solitair zou opstellen maar u hebt daarentegen (zoals Shakespeare zegt) „vele rollen" gespeeld. Dat kenmerkte de dokter voor dhr. van Es als een geniaal persoon van wie hij weigerde afscheid te nemen, „wij zullen — zo besloot dhr. van Es — nog vele jaren van uw zienswijze genieten, moge u nog vele goede jaren worden gegeven ook in het belang van Goeree-Overflakkee".

De geschenken

Door dhr.i van Dongen werd vervolgens het afscheidscomite aangekondigd, bestaand uit oud patiënten, „aangevoerd" door dhr. J. W. Schaap te Middelharnis die verklaarde dat het comité niet heeft meegedaan met de schaalvergroting (hij doelde op de gem. herindeling) waarom de groep nog 14 leden telde (13 vroegere zelfstandige gemeenten plus Achthuizen). Allen vonden na enig heen en weer geschuif een plaatsje achter de ziekenhuisschermen op het podium waarachter de geschenken verborgen waren.

De verrassing die volgde was compleet, door een deputatie werd een prachtige bandrecorder aangeboden, vervolgens een complete smalfilm apparatuur, een Hasselblad camera met toebehoren (de piijs daarvaii gedraagt vele duizenden guldens) een kleurentelevisie, een Iseukenapparaat voor mevr. Stoel en tenslotte werd er Om in de styi te blijven — een brancard binnengereden waarop een gipsen patiënt. Een vluchtig onderzoek door dr. Stoel leverde een enveloppe met een cheque van ƒ 7427,06 (het restant van de op Flakkee gehouden inzamelactie) Dokter Stoel, overrompeld met zoveel waardevolle geschenken bood die cheque spontaan aan t.b.v. de toekomstige bewoners van het te bouwen verpleegtehuis waarvoor hij een hartelijke ovatie kreeg. Dhr. Schaap bracht tenslotte veel dank aan allen die in weer en wind erop zijn uitgegaan om de door de P.T.Tj verspreide enveloppen aan de deuren at te halen, een medewerking waardoor de actie volledig kon slagen. Onverdiende lof

Onverdiende lof

„Elke arts krijgt in zijn leven wel eens onverdiende lof" berustte dokter Stoel. Hij verklaarde zich slechts een radertje in de menselijke sam.enleving te hebben geweten dat slechts door andere radertjes in beweging kon blijven. In zijn dankwoord eerde dr. Stoel allereerst de nagedachtenis van zijn ouders

die zich vele opofferingen hebben getroost zijn studie mogelijk te maken, ook mevr. Stoel en de „reservemoeder" Louise werden in de dank betrokken. Voorts dankte dr. Stoel het ziekenhuisbestuur voor de ontvangen goodwill en de verleende faciliteiten. Sprekend over de komende uitbreiding en verbetering van het ziekenhuis verwachtte dr. Stoel niet dat er een tweede juffr. van Weel zal opstaan op het ziekenhuis een tweede jeugd te geven. De collega's Jessurun Hoogenboom, de zusters en vooral ook zuster Kerling, de operatiezuster die hem al twintig jaar assisteert werden hartelijk bedankt. Een diepe bewondering sprak dr. Stoel vervolgens uit jegens de Flakkeese huisartsen die een team vormen dat met kop en schouders boven het gemiddelde uitsteekt.i

Bewondering heeft dr. Stoel ook voor velen van zgn patiënten en oud-patiënten die zich met een nuchtere vanzelfsprekendheid, een evenwichtig innerlijk en een gevoel voor humor in hun lot schildien en spr. schroomde niet te verklaren dat hij na vele operaties een diep medelijden heelt gevoeld met de lydenden. Voor het ondervonden vertrouwen zegde hij allen hartelijk dank. Het deed dr. Stoel veel genoegen nog als vrouwenarts werkzaam te kunnen Olijven. Ook voor de geschenken zegde hij allen hartelijk dank, hij vond het jammer dat hem de voorbije dertig Ja- .en niet kunnen worden teruggegeven. „Dank aan de Almachtige die ons vergund heeft op deze plaats het werk van hoofd en hand te mogen doen" zo besloot dr. Stoel zijn dankwoord. Met het spelen van de Mars der Medici werd het officiële gedeelte van dezej afscheldsmiddag besloten waarna de j vele honderden dokter en mevr. Stoel' de hand hebben gedrukt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen