Overdenking uit de Heilige Schrift

JEZUS OP DE BRUILOFT IN KANA

En Jezus was ook genood. Joh. 12 : 2.

De Prediker zegt, dat het beter is om te gaan in het klaaghujs, dan in het huis der maaltijden. De reden van deze stelling is, dat in het klaaghuis het einde van alle mensen te zien is, maar in het huis der maaltijden is het hart der zotten. De Schrift moet altijd verstaan worden in de zin van het oogmerk van de Heilige Geest. Ook het door ons uit het boek Prediker aangehaalde 1

De bedoeling zal toch wel een ieder duidelijk zijn. In het klaaghuis komen wij met de dood in aanraking en kunnen we zien, waarheen dit menselijk leven een ieder onzer voeren zal. Wij moeten sterven en God ontmoeten.

Daarom is het beter in het klaaghuis te gaan en dat te bedenken, dan in het huis der maaltijden te gaan, v/aar men met allerlei ijdel gepraat en lichtzinnige scherts de ernst van ons leven miskent. Toch wil dit in genen dele zeggen, dat wij niet bij verheugende gebeurtenissen op gepaste wijze uiting mogen geven aan onze blijdschap. Het gedeelte van Gods Woord, dat wij nu met onze lezers willen overdenken spreekt ons daarvan. Het is toch naar aanleiding van een bruiloft, dat Jezus het eerste teken, waardoor Hij de godheid van Zijn Persoon en de waaraditigheid van Zijn leer aantoont, verricht.

Wij zouden dat niet gedacht hébben. Wanneer Jezus het eerste teken ter gelegenheid van een begrafenis zou hebben gedaan, zou dat voor velen onzer begrijpelijker schijnen.

Het komt ons zelfs een weinig vreemd voor, dat Jezus Zijn eerste teken op een bruiloft doet. Een bruUoft is toch een aangelegenheid van het tijdelijk leven. Het huwelijk, hoe betekenisvol ook, heeft slechts een voorbijgaand karakter. Het is iets van de tijd. Dat is voorzeker waar, maar het huwelijk is tooh ook een inzetting Gods. Het is geen instelling van mensen. Het is een van de weinige dingen, die ons nog uit het Paradijs gelaten zijn. Toen God toch de mens schiep, heeft Hij die als man en vrouw geschapen, die elkander tot een hulp en bijstand in het leven zouden zijn. Die instelling is dan ook een heilige instelling. Al zijn degenen, die huwen zondige mensen en al heeft de zonde deze instelling ook aangetast, de instelling van het huwelijk als zodanig is een heilige instelling. Niet dan tot grote verwoesting, schande, oneer en verdriet kunnen wij die teniet doen.i Er is schier geen belangrijker gebeurtenis in dit tijdelijk leven voor ons mensen, dan wanneer wij tot het huwelijk komen, Hoe wordt de gang van ons leven daardoor toch voor een belangrijk deel bepaald. Ons huwelijksformulier, dat al oud is, maar dat de Bijbelse opvattingen die nimmer verouderen, over het huwelijk zo schoon en klaar uiteenzet, herinnert dan ook aan Jezus' vertoeven op de Bruiloft te Kana. Daarvan wordt gezegd, dat Jezus daardoor de inzetting des Heeren heeft willen eren. Zo is het. Door Zijn tegenwoordigheid onderstreept de Heere Zelf het grote belang van het huwelijk; Hij prijst daar door Zijn eerste teken te verrichten de hemelse ordinantie. Toch is er meer te lezen in de ge

Toch is er meer te lezen in de geschiedenis van deze Bruiloft. Dit huwelijk staat al dadelijk in het begin in het teken van het tekort. Er is niet genoeg voor de aanwezige gasten. In aanmerking nemende de gewoonte, zoals die bij de oosterse bruiloften onderhouden werd, moet dit voor deze Bruid en Bruidegom een grote snaaad geweest zijn. De oorzaak ervan wordt niet vermeld. Ongetwijfeld speelt de armoede hier een rol. Wij moeten dat wel aannemen. Het zal niet aan de voorbereidingen gelegen hebben, want bruiloften plegen terdege voorbereid te worden. Er is dus een tekort. Dit bruidspaar gaat het huwelijksleven beginnen en er is al dadelijk moeite. Hoe menigmaal wordt dit ook bevestigd. Wij verwijzen alweer

naar ons huwelijksformulier. Dat begint: Overmits de gehuwden velerhande moeite en kruis vanwege de zonde overkomt. Dit is de ondervinding van het leven.; Hoe anders gaat het dikwijls dan men zich heeft voorgesteld. Wat is er al niet een verdriet en moeite, welke doorleefd moet worden in het huwelijksleven. Ons leven brengt zoveel tegenspoed en druk met zich mede. Gods Woord voorzegt het; het leven bevestigt het. De bruiloft te Kana begint er al mede. Stelt u eens voor hoe het daar geweest is. De oosterse gewoonte was dat er grote gastvrijheid betracht werd en dat er op die dag voor alle gasten genoeg zou zijn. Nu spreekt dat misschien niet zo heel erg tot ons, maar voor deze huwenden betekende dit gebrek, dat zich voordeed, heel wat. Het was een bewijs van diepe armoede. Maar zie, wat er nu geschiedt. De Heere helpt hen uit door Zijn goddelijke kracht en genade. Wanneer de nood daar is, betoont de Heere, dat Hij er is. Hij helpt en verlost op Zijn wijze: goddelijk en wonderbaar. Hierin betoonde Jezus God te zijn.

Het wonder kan niet verklaard worden. Het is geschied en verwondering moet het enige zijn, dat overblijft. Hoe klaarlijk betoont de Heere hier, dat Hij in dit leven ons tot een hulp en verlossing wil zijn. Niet alleen is Hij voor Zijn volk een oorzaak van eeuwig leven, maar Hij is ook een uithelpend God in de bangste noden van het leven. Hoe heerlijk komt de waarde van het boven deze meditatie vermelde sc'nriftwoord dan ook uit in het leven van deze bruid en bruidegom: En Jezus was ook genood. Het mogen dan arme mensen geweest zijn, Jezus was het niet te gering om daar, waar Hij genood was, tegenwoordig te zijnj Hij kwam en heeft Ziöh in Zijn tegenwoordigheid geopenbaard. En dit is eigenlijk het voornaamste, dat wij van de bruiloft van Kana mee moesten nemen: Jezus is er genood. Wanneer dat in ons leven waar is, dan wordt er ook de kracht van ondervonden in ons leven.

Dikwijls worden voor bruiloften grote voorbereidingen getroffen; vele bruiloften beginnen zonder God: zondige overdaad en ijdel vermaak worden er aangetroffen. In zulke huizen der maaltijden kunnen wij beter niet gaan. Het zal ons slechts tot sdhade zijn. Laat tooh zo niet het leven, dat zo ernstig zijn kan en ook is, niet beginnen. Lezer, is Jezus ook genood in uw leven? Höbt gij bij de vele voorbereidingen deze ene niet verwaarloosd, die toch de voornaamste zou moeten zijn.

Missdhien zijn er onder de lezers, die terugzien op hun leven en moeten zeggen: Neen, de Heere was niet genood. Zonder God ben ik mijn leven, mijn huwelijksleven begonnen. Zonder toevlucht was ik toen de noden en de verdrietelijkheden des levens kwamen, maar dan is het nog niet te laat. Al is het dat ge Hem niet nodigde op uw bruiloftsdag, dan zoudt ge Hem toch nog tot uw huis mogen nodigen, ook al zoudt ge vele dagen zonder Hem door het leven gegaan zijn. Hoe laat is Hij pas gekomen in het huis van Zacheüs; van zovelen. Neen, dan is het nimmer te laat om de Heere te nodigen.

Al is Hij genood, dan zegt dat niet, dat er geen moeite en verdriet komen zal. O, wel zeker. Soms gaat de weg der beproeving door diepere wateren dan de weg van zovelen, die Hem niet genood hebben. Door veel strijd, armoede, druk en konxnier soms, maai- dan zal de Heere een wonderdoend God blijken te zijn op Zijn tijd en op Zijn wijze. Hij zal nimmer beschamen, die tot Hem de toevlucfht genomen hebben. In het leven van de te Kana gehuwden heeft de Heere het betoond, dat Hij uithielp en Zijn Naam tot eer verloste uit grote noden.1

De les mooht worden ter harte genomen, zodat ook in ons leven het worden mocht: En Jezus was ook genood. Dan zal Hij het aan en bij ons bevestigen:

Zij sloegen 't oog op God; Zij liepen als een stroom Hem aan; Hij liet hen nimmer schaamrood staan;

En wendde straks hun lot. Hij, die door smart op smart Gedrukt werd, zond tot God zijn beS; Terstond verdween 't ondraagbaar wee

baar wee Uit zijn benepen hart.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen