Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ds. CAZANDER NAM AFSCHEID VAN ZIJN GEMEENTE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ds. CAZANDER NAM AFSCHEID VAN ZIJN GEMEENTE

MIDDELHARNIS

6 minuten leestijd

Bijna zes jaar was ds. J. T. Cazander predikant van de Herv. Gemeente te Middelharnis. Sinds 1 september is hij met emeritaat om zich als predikant-voorzitter volledig te kunnen inzetten voor het Rusthuis en het nog te bouwen verzorgingstehuis, waarvoor büinen afzienbare tijd de eerste paal de grond in gaat.

Woensdagavond kwam de gemeente in het vergaderlokaal van de kerk bijeen om afscheid van het gezin Cazander te nemen.

Op een korte en krachtige wijze, waar bij ernst en humor niet ontbraken, werd door diverse sprekers het woord gevoerd.

„Het ambtelijk werk staat in het teken van de voortgang van het Koninkrijk van God. Daarom mag er, ondanks het vertrek van ds. Cazander, ook op deze avond iets van blijdschap doorklinken!. Dienaren gaan en komen, maar God blijft", zo sprak ds. Maasland in zijn openingswoord uit Psalm 147.

Ouderling Boeter sprak van een officieus afscheid. Het eigenlijke afscheid met de kerkeraad komt nog en ook dat is maar betrekkelijk, omdat het gezin Cazander in de onmiddellijke omgeving blijft wonen. Hij wenste hem Gods zegen in zijn nieuwe werkkring toe.

Pres. kerkvoogd P. Peeman dankte namens kerkvoogdij en notabelen ds. Cazander voor zijn belangstelling, die hij ook steeds voor de stoffelijke belangen van de gemeente getoond had. Dat de financiën van de gemeente op peil gebleven waren, was niet voor een onbelangrijk deel aan ds. Cazander te danken. Daardoor was het mogelijk, dat tot het beroepen van een' tweede predikant kon worden overgegaan. Hij wenste hem Gods wijsheid en kracht voor de toekomst toe. De heer H. R. de Krey dankte ds. Cazander namens de Jeugdraad voor alles, wat hij voor de jonge mensen deed.

't Is uw verdienste, dat het werk van de jeugd de belangstelling van de kerkeraad kreeg. Bij preekbesprekingen en op jeugdweekenden was U een graag geziene gast. U wist de jongelui vanuit de Bijbel te benaderen. Omdat u niet helemaal weg gaat, is het ons mogelijk, met belangstelling uw werk te blijven volgen", aldus spr. Huib Klink voerde het woord namens de cateohisanten. „U hebt eens gezegd, dat Kort Begrip de gouden draad van de Bijbel is. Wij hopen, dat de caaechisanten die draad mogen vasthouden, zodat uw werk tot zegen zal zijn".

Hij t-wijfelde er niet aan, dat — gezien zijn grijze haren — het werk temidden van de bejaarden de ds. wel liggen zou.

Hij hoopte, dat de genomen beslissing hem tot vreugde en de oude men'sen tot zegen zou zijn. Hij besloo-t met de vermaning van Paulus aan Timotheüs: „Bestraf een oude man niet hard, maar vermaan hem als een vader, evenzo de oude

vrouwen. En met zachtmoedigheid degenen, die tegenstaan, of God te eniger tijd bekering gave tot erkentenis der Waarheid". God helpe U daarbij. Mevr. A. J. de Gans-van Sliedrecht dankte ds. namens de vrouwenvereniging voor de stimulerende invloed, die van hem en zijn vrouw op de Vereniging waren uitgegaan. „Ga Uw weg, het oog op God gericht". De heer Van Es sprak zijn afscheidswoord namens de mannenvereniging in dichtvorm uit.

„Wij hebben het allen kunnen horen, dat ds, gaat wonen bij de watertoren", zo besloot hij zijn gedicht, waarin ook de ernst niet ontbrak.

Mevr. C. W. de Blok-van Es sprak namens het bejaardencomité haar spijt uit over het vertrek van de ds., omdat ze wist, dat het werk onder de bejaarden de liefde van zijn hart had. Blij was ze, dat de lege plaats weer spoedig vervuld zal zijn.

„Ga met God, steeds vragende, Heere, wat wilt Gij, dat ik doen zal", zo besloot ze.

Namens de bejaarden sprak de heer A. Jordaan. Hij zag met genoegen terug op de goede middagen, waarbij ds. Cazander in hun midden was. Ook mevr. Cazander dankte hij voor haar bijdrage als lid van het bejaarden-comité. Ook ds. Van de Beek was gekomen om afscheid te nemen. Tegelijk wilde hij hem welkom heten als lid van de Gemeente Sommelsdijk en hem de gemeentegids komen aanbieden.

Hij dankte hem namens de kerkeraad voor alles, wat hij als consulent voor Sommelsdijk gedaan had. Toen de gemeente 4 jaar geleden een' eigen predikant kreeg, waren zijn profetische woorden: „Het verheugt me, dat ik er zeker voor 4 jaar af ben". Vier jaar later komt hij in ons midden terug. Hij sprak de wens uit, dat de instellingen op het grondgebied van Sommelsdijk werkelijk tehuizen van Chr. barmhartigheid zouden zijn. U kunt dan, als hulp nodig is, op de vooUe medewerking van de kerkeraad rekenen, aldus ds. Van de Beek. Hij wenste hem boven alles Gods zegen toe, die niet gebonden is aan een gemeente of pastorie. Van de gemeente (bijeengebracht door

Van de gemeente (bijeengebracht door de jongeren), de kerkeraad en de kerkvoogdij kreeg ds. Cazander een envelop met inhoud; van de kerkeraad van Sommelsdijk een boekenbon. Mevr. Cazander kreeg enkele bloemstukken. Tenslotte sprak ds. Cazander zelf. Zijn vertrek betekende geen afscheid van het ambt. Reeds tot febr. 1976 staat zijn agenda vol met zondagse spreekbeurten.

Heeft afscheid nemen wel zin, had ds. zich afgevraagd. Hij gaat immers niet weg; bovendien worden' er op zo'n avond alleen maa loftuitingen gesproken; het vergaderlokaal is aan de krappe kant en het eigenlijke afscheid moet immers nog komen. Toch was hij blij met dit afscheid.

Toch was hij blij met dit afscheid. Hij wist, dat er heel wat mensen met hem hadden meegeleefd, toen hij nog voor de belangrijke beslissing stond, waarover hij op de gemeenteavond in maart gesproken had. Ook zijn er, die het er moeilijk mee gehad hebben. Maar niemand, zo sprak hij, heeft het er zo moeilijk mee gehad als ik. Ik heb de beslissing voor Gods aangezicht genomen.

Stoffelijke belangen' hebben daarbij niet voorgezeten, maar wie enig idee heeft van de onvoorstelbare nood onder de oude mensen en de demorali-

sering en ontkerstening op alle terreinen van het leven, ook op het terrein van de verpleegtehuizen, zal begrip tonen.

Hij hoopte, dat zij, die dat begrip nog niet kunnen opbrengen het werk, dat hem voor de geest staat, over 3 jaar anders zullen beoordelen. Hij was blij, als kritisch mens een kritische gemeente om zich heen te hebben gehad. Hij had hieruit iets onvergankelijks ontvangen, wat ook in de toekomst niet meer verloren kon gaan. „Dat hebben we niet aan U, maar aan de Heere te danken", als ds. Cazander We gaan in Dirksland logeren; hopen mettertijd in Sommelsdijk te gaan wonnen en blijven op Middelharnis georiënteerd.

Hij sprak de wens uit, dat de contacten zouden blijven; dat de gemeente onder ds. Maasland en ds. Vergunst in de bediening van het Woord en' onder de zegen des Heren zou worden gebouwd.

Het ga U goed, zo besloot hij. Ds. Maasland sloot de bijeenkomst.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 september 1974

Eilanden-Nieuws | 10 Pagina's

Ds. CAZANDER NAM AFSCHEID VAN ZIJN GEMEENTE

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 september 1974

Eilanden-Nieuws | 10 Pagina's