Pondjes Die Niet Meer Door Het Mondje Gaan
„Elk pondje gaat door het mondje", is een populair gezegde. Wie nooit last heeft (gehad) van overtollig vet, haalt misschien lachend de schouders op. Maar ben je te dik en geeft dat pro
Maar ben je te dik en geeft dat problemen, dan raakt het je wellicht.
Wie (veel) meer weegt dan de gebruikelijke tabel toestaat, wordt door anderen wel eens gekwetst, al is het nog zo onschuldig bedoeld. Of beklaagd, terwijl het best mogelijk is dat de persoon in kwestie zeli niet onder zijn/haar dikte lijdt. En niet magere mensen, maar „dik
En niet magere mensen, maar „dikkerds" zijn meestal mikpimt van grappenmakerij of erger spotternij. Overwicht heeft een negatieve klank. Het wordt gekoppeld aan „minder gezond", ook aan „minder mooi". Dat komt omdat het modebeeld hoofdzakelijk bestaat uit slanke dennen die zich in perfect zittende kleertjes licht en snel op bijvoorbeeld surfplanken voortbewegen.
GEWOONTEN.
Te dikke mensen realiseren zich best — soms zelfs pijnlijk — dat hun overwicht te maken kan hebben met hun leef- en vooral voedingsgewoonten. Hoewel zo'n dertig procent van hen er
Hoewel zo'n dertig procent van hen er volgens wetenschappelijke literatuur aan mag twijfelen dat hun dikte een gevolg is van teveel eten en (of) drinken. Zij moeten namelijk haast onmenselijke inspanningen doen om slank te worden en te blijven. Hun gewicht wordt daarom gezien als iets wat bij hen hoort en waar — ziekten uitgezonderd — niets tegen te doen is. De meeste mensen die boven hun ge
De meeste mensen die boven hun gewicht zitten, ktmnen in theorie wel afslanken. Velen proberen het serieus, al kost
Velen proberen het serieus, al kost het vaak de grootste moeite. Er zijn ook mensen die het geen zier kan schelen dat ze dik zijn. Die zeggen dat ze met een laag vet op hun lijf anderen op afstand houden en zo al het goede dat zij innerlijk bezitten in stand kunnen houden. Wie wU vermageren kan vele wegen
Wie wU vermageren kan vele wegen bewandelen, maar ze leiden allemaal naar dat ene: drastische verandering van eet- en drinkgewoonten. De vermagermgsprogramma's die in Nederland bekend zijn, lopen kwalitatief sterk uiteen, van zeer slecht (ongezond) tot goed. Maar hoe komt het nou dat zoveel
Maar hoe komt het nou dat zoveel mensen na een dieetkuur met goed resultaat na verloop van tijd terugvallen op hun oude leefgewoonten? Een antwoord is dat de sterke behoefte aan eten diepere oorzaken kan hebben dan men zelf veronderstelt. Om er achter te komen waardoor bepaald gedrag ontstaat, zou je tenminste aan zelfonderzoek moeten doen alvorens een dieetkuur of ander vermageringsprogramma te volgen.
ONDERZOEK.
Drs. Arnold Goedhart heeft als onderzoeker (metholoog) in de Vakgroep Klinische Psychologie en ConfUctuologie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam gewerkt met mensen die wilden vermageren en die zich met hulp van de onderzoekers aan zelfonderzoek onderwierpen. Om — en dit was het doel — via gedragsverandering de oude voedingsgewoonten af te leren.
Gedragsverandering als basis van een vermageringsprogramma. Goedhart: „Het blijkt dat deze manier
Goedhart: „Het blijkt dat deze manier veel mensen veel meer aanspreekt dan een kuur. Als je er resultaat mee behaalt, geeft het ook meer bevrediging. Het berokkent mensen minder schade. Ik wü niet zeggen dat een goede dieetkuur (hij noemt in dit verband de weight-watchers) schadelijk is, maar er zijn ook slechte kuren. Het nadeel van dieetkuren is dat je jezelf onder druk zet. Misschien gaan er wel een paar kUo's gewicht af, maar in feite kun je de situatie niet beheersen. De kans is dan ook groot dat de oude gewoonten terugkomen".
De conclusie van zijn onderzoek vier jaar geleden luidt dat de resultaten van gedragsverandering om te vermageren vergelijkbaar, maar niet beter zijn dan die van een goed dieet. En veel terugvallers waren er heus ook. /
MOEITE WAARD.
Teleurstellend? Goedhart: „Nee, het bevestigt de Uteratuurgegevens, met name uit Amerika. De gedragsprogramma's die tot nu toe worden gegeven zijn ook terecht bekritiseerd. Ze kunnen veel beter. Het is de moeite woard om daar aan te werken, aangezien de ervaring heeft geleerd dat deze manier om te vermageren het prettigst wordt ervaren".
Binnen de tmiversitaire vakgroep is men bezig om een nieuw programma op te stellen om mensen die klagen over dikte te helpen.
Maar eerst iets over het onderzoek. Er meldden zich zo'n zeshonderd vrouwen (slechts enkele mannen) tussen de twintig en vijfenveertig jaar, die allemaal problemen hadden met overtollig gewicht. Klachten over uiterlijk, over kortademigheid, rugpijn, last van vermoeidheid. Niemand gaf aan te willen afslaken uit angst voor bijvoorbeeld hart- en vaatziekten. Van het totale aantal deelnemers bleef uiteindelijk een groep van honderdtwintig over. Gemiddeld genomen over de hele groep viel men vier kilo af.
„Eetgewoonten zijn hardnekkig", zegt Arnold Goedhart. „Het eten op zich is prettig, maar de negatieve gevolgen komen altijd later. Bij zelfonderzoek gaat het er om dat je de prikkel opspoort waarop je gaat eten en die later ook steeds weer controleert. Zolang je de oorzaak van een bepaalde prikkel niet hebt achterhaald moet je doorgaan met onderzoek. Bijvoorbeeld opschrijven wat je lekker vindt. Probeer smaken op te roepen. Word
Probeer smaken op te roepen. Word je bewust van de consequenties van eten. De prikkel om te gaan eten kan heel verschillend zijn. Sommigen doen het omdat ze zich niet prettig voelen. Anderen wanneer ze ontspannen zijn. Alleen al het zien van voedsel kan ze
Alleen al het zien van voedsel kan zeker ook aanleiding zijn om te gaan eten.
Het is wel moeilijk om karakteristieken te geven omdat het onderzoek op dit gebied veel te wensen over laat".
EXPERIMENT.
Dikke mensen zouden niet zomaar reageren op hongerprikkels, maar op het zien van eten. Tijdens een experiment gedurende het onderzoek bleek inderdaad dat dikkere personen zich sneller laten verleiden door spijzen die goed belicht op tafel stonden, terwijl minder dikke deelnemers eerst goed rond keken en namen waar zij zin tn hadden.
kun je in zulke gevallen heel concreet Uit een ander experiment kwam naar voren dat dikkere mensen minder goed dan anderen kunnen schatten hoeveel ze hebben gegeten. Volgens Goedhart oefeningen opgeven. Oefenen in het laten staan van eten in afwachting of er een hongergevoel komt. En als het restje wordt gegeten, dan controleren of het echt lekker was. De begeleiding bij zelfonderzoek, kan
De begeleiding bij zelfonderzoek, kan veel beter, zei Goedhart. Er zijn programma's, waarbij men mensen een financieel contract laat ondertekenen. Ze krijgen hun geld pas terug als ze afslanken. Een methode die in de hand werkt dat mensen op een kimstmatige manier proberen te veranderen. Ook worden er wel tips gegeven die niet relevant zijn. Zoals „Eet in een rustig tempo" en later blijkt dan dat dikke mensen niet sneller eten dan andere.
MOTIVATIE.
Goedhart: „Hoofdzaak is de motivatie en dat is juist moeilijk. Jezelf voorhouden wat je wüt bereiken. De depressieve praatjes tegen jezelf terugdringen. Niet: Ik wil vermageren omdat ik kortademig ben. Maar: Ik wü in één loop die trap kunnen nemen. Mensen stellen zich te weinig positieve doelen.
Daarom gaan dikke mensen lijken op depressieve mensen gedurende een vermageringsperiode. Daarom haken zoveel mensen op een kwaad moment ook af".
„Voordat iemand gaat vermageren wil ik graag weten wat hij of zij zoekt. Vermageren omdat je je onprettig voelt of omdat je iets wilt nastreven? Het is niet goed om iemand zonder meer aan te zetten tot gedragsverandering. Daarom is het nodig dat wij een voortbereidend programma kunnen aanbieden.
Een centrum hier aan de universiteit waar mensen via de telefoon informatie kunnen krijgen en waar zij hun doelstelling om te vermageren heen kunnen sturen. Wij willen er dan commentaar op geven. In een bepaald geval kan de conclu
In een bepaald geval kan de conclusie zijn dat vermageren niet de goede weg is, maar dat er andere manieren moeten worden aangegeven om iemands problemen op te lossen. Het is belangrijk om te weten wat een prettige leefsituatie is voor iemand en wat voor rol slankheid daar in speelt".
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 maart 1980
Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's