RAAD DIRKSLAND

Sinds enkele jaren wordt door een aantal agrariërs akkerbouw gepleegd op buitendijks gelegen gronden die voordien — historisch — als weidegrond in gebruik waren. Dirkslands gemeenteraad is daar kortelings mee geconfronteerd en ziedaar ... De één prijst die buitendijkse pioniers als goede boeren de ander legt vermanend de vinger bij het bestemmingsplan dat de buitendijkse gronden heeft bestemd als voorlopig c.q. beschermd natuurgebied. En daar past geen akkerbouw . . ., of toch?

In de maart-vergadering vond de meerderheid van de raad van niet. Aan dhr M. Rooij werd dan ook geen vergunning verleend voor het plaatsen van een windwatermolen(tje) op zijn buitendijkse grond die hij — naar het oordeel van de raadsmeerderheid — „clandestien" als houwerond bouwgrond in gebruik genomen heeft. Prompt was dhr Rooij eetegen die uitspraak in beroep gekomen en thans boog de raad zich andermaal over deze zaak, nu gevoed door de informatie van dhr Rooij dat GS zowel als de Kroon „bij de goedkeuring van het betreffende bestemmingsplan zodanige argumenten hebben gebezigd dat akkerbouw ter plaatse in feite is gelegaliseerd". Volgens dhr Rooij betekent dat dan ook dat de waterhuishouding er moet worden geregeld, waarom hij andermaal zijn verzoek om een bouwvergunning voor een molentje bekrachtigt. Zelfs heeft hij zijn belangen al ten overstaan van een hoor-commissie uit de raad bepleit maar — jammer voor dhr Rooij — de meerderheid van de commissie vond dat de weigering terecht is geschied, vasthoudend aan de intentie van het bestemmingsplan.

Weliswaar spreekt dat mede over „beschermd gebied met agrarisch gebruik" maar daarop is geen bebouwing toegestaan. Een watermolen wordt door B en W zowel als door de raadsmeerderheid geacht een bouwwerk te zijn. Geen bouwvergunning derhalve voor dhr Rooij, ook nu niet... Alleen de heren van Prooijen (PvdA), Kalle (SGP) en Poortvliet (WD) dachten er anders over maar dat was verre ontoereikend om dhr Rooij aan een vergunning te helpen.

De drie voornoemde heren konden er met de pet niet bij dat tegen de plaatsing van zo'n molentje nou zoveel bezwaar kon zijn. Dhr Kalle hoefde maar Uit het SGP-program te putten om vast te stellen dat de Overheid de vrijheid van de landbouwer niet onnodig moet bei>erken. Voor hem was het duidelijk dat dat hier wel degelijk gebeurt terwijl het toch — zo meende dhr Kalle — voor ieder duidelijk moet zijn dat er minstens „enige mate" van waterbeheersing moet zijn. „Het zou een slechte boer zijn die zijn land daar zomaar laat verpauperen".

„Waar vechten we nou helemaal voor en tegen wie...?" zuchtte dhr van Prooijen, zijn armen in wanhoop heffend, „want", zei hij, „moeten wij nou zó onze beloofde dienstbaarheid aan de gemeenschap waar maken door zo'n klein miserabel molentje te weigeren op grond die anders in de winter zal verzuipen van het water?" Het stond voor dhr van Prooijen vast dat het „een of andere ambtenaar" is geweest die een B (van Beschermd) gezet heeft voor de bestemming „agrarisch gebiniik", door de Raad van State toegestaan op een strook tot 500 mtr vanuit de dijk. „Accepteren we dat nou of moeten we als Napoleon op de toren gaan staan en zeggen: Ik ben Frankrijk?"

Ook dhr J. L. Poortvliet lachte schamper om het zogeheten „illegale" van de daar gepleegde akkerbouw. De gemeente heeft het al jarenlang gedoogd en hij vond het klein om nu na te gaan trappen. „Een belachelijke zaak om over zo'n klein molentje te vallen", oordeelde dhr Poortvliet; 't was hem liever dat de aandacht dan ging in de richting van de aangelegde „vuilnisbelt", de puinstortplaats. „We zijn in dezen met een kleinzielige zaak bezig", vatte dhr Poortvliet samen, de raad afvragend of het hem (de raad) dan liever is dat dhr Rooij er een lawaaiege diesel-pomp aan het werk zet, wat hem allerminst kan worden verboden. ƒ

De heren de Berg (PvdA) en van Dis (CDA) huldigden evenwel een andere

mening. Zij prikten de raad op de verantwoordelijkheid voor het ruimtelijk beleid ook ten opzichte van het buitendijks gebied. „Ais we zo'n molen toestaan is het hek van voor de dam!" waarschuwde dhr de Berg. Dhr van Dis leek er wel voorstander van het ruimtelijk beleid m.b.t. het buitendijks gebied aan te passen, maar dat nam niet weg dat z.i. de vergunning terecht was geweigerd.

De raadsvoorzitter, loco-burg. A. C. van Rossum kon de raad een bestemmingsplanprocedure in het vooruitzicht stellen. In die procedure zal rekening gehouden kunnen worden met de teneur van het eindrapport van de Commissie SUkken vem Flakkee dat eind dit jaar gereed zal zijn. „Als wij nu bebouwing zouden toestaan hebben we de weg teruerug afgesneden", waarschuwde dhr van te­ Rossum. De uitslag werd zoals eerder vermeld, de raadsmeerderheid conformeerde zich aan het voorstel van B en W, ongegrond-verklaring van het beroepschrift.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen