Het Kijkvenster

Kraken -

Leegstand -

Schade -

De ontruiming van de gekraakte luxe flats op de Prins Hendrikkade in Amsterdam — een stukje vakwerk overigens! — is nog niet zo lang achter de rug. De „Grote Keijser", een oud pand op de Keizersgracht, is nog steeds in handen van krakers, die bovendien nog via een eigen radiozender propaganda maken. En nu horen we weer dat een reeds ontruimd kraakpand, de „Vogelstruis", opnieuw door krakers is bezet, zogenaamd omdat ze bij de ontruiming door de politie niet goed zijn behandeld. Bij het lezen en horen van al dit soort berichten komt me altijd weer die regel uit Wim Kan's conférence voor de geest: „Wat een land, wat een land, waar dat allemaal zomaar kan..."

Dat er nog altijd woningnood heerst in ons land kan iedereen wel bekend zijn. En dat jonge mensen die willen trouwen jarenlang op een huis moeten wachten is geen gezonde zaak. Het is in deze situatie niet verantwoord bewoonbare panden zo lang leeg te laten staan. De overheid en de huiseigenaren zouden deze „leegstand" tot een minimum moeten beperken. Anders roept men krachten op die men later niet meer in de hand kan houden. Maar dat is natuurlijk nog geen vrij

Maar dat is natuurlijk nog geen vrijbrief voor kraakakties. Het gaat eenvoudig niet éan een pand dat korter of langer tijd leeg staat en wasirvoor niet onmiddelUjk een bestemming is te vinden, zómaar in bezit te nemen. De rechten van de eigenaar die bij de Wet gewaarborgd zijn kunnen niet zomaar met voeten worden getreden. Als de overheid dat oogluikend toelaat of deze akties ongestraft laat, dan werkt zij het kwaad in de hand.

Bovendien, wat een schade wordt er door deze kraakakties aangericht! Om maar een voorbeeld te noemen: de luxe flats aan de Prins Hendrikkade zijn door de krakers omgetoverd in een bijna onherstelbare ruïne. Het zal maanden kosten — om maar niet te denken aan de financiële kant van de zaak — voordat deze huizen zijn gerenoveerd en weer bewoonbaar zijn gemaakt. Wie zal dat betalen? De krakers in ieder geval niet!

Redenen genoeg, dacht ik, om de krakers niet met zoveel zachtheid te behandelen. Wanneer iedereen in onze samenleving maar neemt waarop hij denkt recht te hebben, dan is de tijd niet vèr meer dat er niets veilig is. We hebben het onlangs kunnen lezen hoeveel fietsen er jaarlijks worden ontvreemd. Ik heb een fiets nodig en daar staét er zomaar één. Welnu, pik in. Vandaag de fiets, morgen de brommer, overmorgen de auto. En wie doet je wat? Het voertuig stond daar immers toch zomaar? Dat zijn praktijken die in een democratische samenleving niet te tolereren zijn.

Het is alweer jaren geleden dat er werd gesteld: „Volksvijand nummer één: de woningnood". Dat zal wel waar zijn. Vandaag de dag nóg. Maar van die nood een deugd maken en dan nog mioord en brand schreeuwen als deze „deugd" gestraft wordt, dat kan niet. Het wordt hoog tijd dat dit alle krakers en hun sympathisanten aan het verstand' wordt gebracht.

WAARNEMER

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen